با انتشار جزییات بیشتر از دیدار نیچروان بارزانی با امانوئل مکرون رییس جمهوری فرانسه که دیروز چهارشنبه به رسانه ها درز کرد، معلوم شد بخشی از گفتگوهای طرفین به حضور ائتلاف آمریکایی اختصاص داشته است.
گفتگویی که با بررسی اجمالی وقایع نه چندان دور عرصه سیاست عراق، رشته های کلاف سردرگم این کشور را دوباره پنبه می کند.
نیروهای ائتلاف آمریکایی که با توجیه مبارزه با داعش در سال ۲۰۱۴ وارد عراق شدند، هنوز با وجود پایان موجودیت داعش و برغم تصویب قانون پارلمان مبنی بر ممنوعیت حضور نیروی خارجی در این کشور باقی مانده اند.
کشورهای استرالیا، انگلیس، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، دانمارک، آلمان و کانادا چند عضو این ائتلاف به سرکردگی آمریکا هستند.
دیروز و پس از گذشت چند ساعت از انتشار اخباری مبنی بر حمله شبانگاهی به مواضع نیروهای پیشمرگه، رسانه های عراق اعلام کردند ائتلاف آمریکایی قصد دارد به استمرار حمایت مالی و پشتیبانی نظامی از پیشمرگه های کُرد ادامه دهد.
بر اساس اطلاعیه منتشر شده در درگاه وزارت پیشمرگه اقلیم کردستان عراق، این ائتلاف به سرکردگی آمریکا به پیشمرگه های کرد درباره این حمایت ها اطمینان داده است تا آنان را به "یک نیروی دانشگاهی و پیشرفته" تبدیل کند و در این بین موانع کمک ها هم برداشته شده است.
البته با وجود این قدم های کوچک اما رو به جلو، ائتلاف آمریکایی هر از چند گاهی با خروج از بخش کوچکی از پایگاه های عراقی، خود را متمایل به ترک خاک این کشور نشان می دهد ولیکن هنوز تحرکات بی شمار و سرخود این ائتلاف در عراق، جابجایی گسترده ادوات و تجهیزات و نیز حمل و نقل آنها از کشوری به کشورهای دیگر متوقف نشده است. تحرکات و جابجایی هایی که نه مبدا آن عراق است و نه مقصدش بلکه گویی این کشور فقط مسیر ارتباطی این نیروهاست.
در ادامه رشته دراز ابقای نیروهای ائتلاف آمریکایی، دولت کانادا نیز از انتقال بیش از ۴۳ میلیون دلار برای انجام پروژه های خود به سوریه و عراق خبر داد. همچنین وزیر دفاع این کشور تمدید حضور ۸۵۰ نیروی نظامی خود در عراق تحت عنوان ائتلاف آمریکایی را دست کم برای یک سال آینده اعلام کرد.
هرچند سایت گلوبال نیوز کانادا که این خبر را منتشر کرده است "نیروهای شیعه را عامل آوارگی داعش" بیان کرده اما "نگرانی های دولت های غربی از تهدیدات علیه نیروهای خود" را دلیل اتخاذ تصمیم ابقای این نیروها برشمرده است.
ترک "چند برج مراقبت" در پایگاه بزرگ هوایی عین الاسد واقع در استان الانبار عراق در نزدیکی مرز سوریه، از جدیدترین اقدامات ائتلاف آمریکایی برای تظاهر به خروج از عراق است اما در کنار این، شاهد آن بودیم که آمریکا سال گذشته حدود هزار کامیون حامل تجهیزات نظامی سنگین به سوریه وارد کرد و بیشتر این جابجایی ها در قالب ائتلاف خودخوانده موسوم به "مبارزه با داعش" صورت گرفته است.
ایالات متحده به منظور استفاده هر چه بیشتر از منابع نفتی سوریه و دیگر منافعی که در منطقه برای خود می بیند؛ دست به حمایت مستقیم و غیر مستقیم تروریست ها با اقداماتی همچون انتقال و تجهیز می زند و به نظر می رسد یکی از دلایل مطرح شدن این زمزمه ها برای استمرار حضور ائتلاف آمریکایی در عراق همین برنامه های آمریکا برای سوریه و عراق است.
ابهامات در اتفاقات رخ داده بسیار زیاد است؛ از سویی همزمان با حضور بارزانی در فرانسه خبر حمایت ائتلاف آمریکا از پیشمرگه ها منتشر می شود و از سوی دیگر بخشی از نیروهای خارجی حاضر در عراق، ابقا می شوند و در برخی دیگر قسمت ها، پایگاه را به ارتش عراق تحویل می دهند اما هنوز معلوم نیست که کدام طرف کدام نقشه را در سر می پروراند؟
در همین ارتباط امروز جزییات بیشتری از سفر نیچروان بارزانی رییس دولت محلی اقلیم کردستان عراق به فرانسه و دیدارش با امانوئل مکرون منتشر شد که به تقویت زمزمه های مزبور کمک کرد.
براساس این جزییات در دیدار دیروز نیچروان بارزانی با امانوئل مکرون درباره اهمیت حمایت از عراق و اقلیم کردستان و حاکمیت آنها گفتگو شده است؛ رییس جمهور فرانسه هم به دلیل آنچه که "حمایت از ثبات در عراق" عنوان کرد، به تلاش فراوان خود برای این امر و همچنین حمایت از ائتلاف آمریکایی اشاره داشت.
نکته اینجاست که تمام نگرانی این کشورها معطوف به عراق و کردستان بوده و صحبت های مطرح شده درباره حمایت های مالی و نظامی نیز همواره حول محور همین اقلیم چرخیده است و حضور ائتلاف آمریکایی که اتفاقا اغلب در استان های اقلیم کردستان اقامت دارند، با سفر بارزانی به فرانسه و همچنین وقایع اخیر گره زیادی خورده است.
حضور نظامیان ائتلاف آمریکایی که از سال ۲۰۱۴ تاکنون ادامه دارد با مخالفت گروه های سیاسی، نظامی و حتی مردمی مواجه است اما سستی دولت عراق در اجرای قانون همچنان بزرگترین دلیل عدم ترک خاک عراق توسط نیروهای اشغالگر به شمار می رود.
مخالفت ها با اشغال خاک عراق اخیرا به حدی شدت گرفت که به حضور گروه شبه نظامی موسوم به "ربع الله" در خیابان های بغداد منجر شد؛ هرچند سرپرست این گروه حضور در پایتخت را "یک جابجایی عادی نیروها" برشمرد اما بیانیه هایی که در این مانور خوانده شدند، بقدری شدیداللحن بودند که بعید به نظر می رسد این مانور پیامی به دولت الکاظمی نبوده باشد و چندان نیز عادی قلمداد نمی گردد اما به هرحال نخست وزیر عراق بی توجه به واکنش مردم و این انتقادات و اعتراضات تیز و تند، در مصاحبه ای حضور نیروهای ائتلاف آمریکایی را به دلیل "نیاز دولت عراق به نیرو و پشتیبانی هوایی" در این کشور و لازم عنوان کرد.
این اظهارات او در حالیست که بسیاری از ناظران سیاسی عراق معتقدند دولت این کشور حتی از تعداد دقیق سربازان آمریکایی در پایگاه هایش خبر نداشته و دولت همان تعدادی را به رسانه ها اعلام می کند که ارتش آمریکا اظهار می دارد و همین باعث شده برخی رسانه های عراقی عنوان کنند گفته های او درباره ادامه حضور نیروهای ائتلاف که به موضع دولتش قلمداد می گردد، به ناامنی های بیشتری در عراق دامن می زند چراکه نیروی خارجی درحالی با چراغ سبز نخست وزیر به اقامت خود ادامه می دهند که شخص او از اقدامات دقیق آن نیروها با خبر نیست!
به هر روی، اینکه توجه و نگرانی تمام کشورهای عضو ائتلاف آمریکایی به "ثبات عراق" معطوف شده و قصه پرغصه این نگرانی هایشان هم به قافیه اقلیم کردستان ختم می شود، سوالات و شائبه های بسیاری را ایجاد می کند.
آیا اربیل خواب مسیر نظامی برای بغداد دیده است یا مسیر نظامی های خارجی بطور کلی از عراق خارج می شود؟
