معاون اول محترم رییس جمهور در جمع خبرنگاران با انتقاد از کسانی که می گویند گوشت از سفره مردم حذف شده است، گفت: گاهی تعابیری نامناسب در خصوص حذف گوشت از سفره مردم به کار می رود که حرف بسیار نادرستی است .
به گفته آقای جهانگیری سالانه بین۸۰۰ هزار تا ۹۰۰ هزار تن گوشت قرمز در کشور تولید می شود و تمامی آن در بازار داخلی مصرف می شود.
هر چند معاون اول محترم رییس جمهور مشخصا به فرد یا افراد خاصی اشاره نکرده اما احتمالا سخنانش واکنشی است کلی به آنچه درباره حذف گوشت و میوه از سبد غذایی مردم در افکار عمومی مطرح است و شاید هم مشخصا پاسخی است به اظهارات عضو هیئت رییسه مجلس درباره انحصار یا فعالیت نزدیکان دولت در واردات گوشت، اما هر چه هست به نظر می رسد ایشان در درک ماهیت این گزاره انتقادی ( از جانب هر کس و هر جایی که صادر شده باشد) کاملا به خطا رفته اند.
این جمله شایع، با صورت بندی انتقادی خود اشاره به نبود گوشت در کشور ندارد. کسی نمی گوید گوشت نیست؛ خیر، گوشت هست ( و کمبود مقطعی آن هم به مدیریت ضعیف دولت بر می گردد) اما «مردم»، یعنی اکثریت جمعیت میلیونی که مشمول این تعبیر می شوند از توانایی کافی برای خرید آن برخوردار نیستند.
احتمالا آقای جهانگیری همچون همفکران دیگرانشان در اینجا نیز مرادشان از «مردم»، اقلیتی از این جمعیت میلیونی است نه همه آنان چرا که برای این اقلیت نه فقط گوشت و میوه و سایر مواد غذایی بلکه انواع و اقسام بهره مندی های دیگر نیز فراهم است و اساسا در هیچ نقطه ای از این جهان پهناور جایی شاید وجود نداشته باشد که آنان از فراغ بالی اینچنین برخوردار باشند : درآمدهای نجومی با کمترین زحمت و بدون پرداخت مالیات درخور و حساب های بانکی که مانند بانک های سوییس از آن محافظت می شود و کسی حق سرک کشیدن به آن ها را ندارد ، حتی برای اعاده حقوق قانونی عموم مردم.
البته همین طبقه از مردم نیز با این حد از شفافیت مالی همیشه آماده خطابه های غرا و آتشین درباره ضرورت پیوستن ایران به یک سازمان غیردولتی برای مبارزه با پولشویی و افزایش شفافیت مالی هم هست !
ما هم با آقای جهانگیری هم نظریم که گوشت و میوه و مرغ و... «هست» اما بسیار گران است و این برای «مردمی» که نمی توانند بخرند گویی که «نیست».
