روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: محمدعلی آهنگران با اشاره به انتشار خبری درباره نامه محمد خاتمی به محضر رهبر انقلاب نوشت: «جریان متبوع شما و ما چقدر نسبت به اصلاح خطاهای پیشین و روندهای ناصحیح گذشته اقدام کرده‌ایم؟ چقدر نسبت به بی‌صداقتی و فساد و رانتخواری و اشرافیگری برخی نیروهای اصلاح‌طلب حساس بوده‌ایم؟ تا چه میزان به نقش خود در فرستادن عناصر فاسد و کاسب و فرصت طلب و یا بی حال و ساکت و بی عمل به مناصب کلیدی در مجلس و دولت و شوراها معتقد و معترفیم؟ چقدر نسبت به ناکارآمدی دولت و مجلس مورد حمایت خود انتقاد کرده‌ایم؟... چرا علناً به تندروی اصلاح‌طلبان در مجلس ششم و کندروی آنان در مجلس دهم که مصداق حدیث شریف جاهل را نمی‌بینی جز آنکه یا افراط میکند و یا تفریط است، نتاخته‌ایم؟»
آهنگران با اشاره به تلاش خاتمی برای رأی آوردن روحانی در دو انتخابات سال‌های ۹۲ و ۹۶ از او می‌خواهد که مسئولیت این رفتار سیاسی را بپذیرد. «چرا به نقش خود در قهر بخش زیادی از مردم با صندوق‌های رأی در انتخابات اخیر مجلس اشاره‌ای نمی‌کنیم و همه را به گردن سپاه و شورای نگهبان می‌اندازیم؟»
به گزارش جوان او سپس به رابطه اصلاح طلبان با رهبری می‌پردازد و می‌نویسد: «در خطبه‌های نماز جمعه ۲۹ خرداد ۸۸ مقام معظم رهبری سران معترضان را در داخل نظام تعریف و از آقای هاشمی دفاع کرده بودند؛ اما معترضان ترجیح دادند از آن خطبه‌ها فقط جمله «نظر من به نظر احمدینژاد نزدیک‌تر است» را بشنوند و نسبت به سایر راهکارهای سیاسی ایشان بی‌توجه باشند. نتیجه آن شد که جریان اصلاح‌طلب که روزگاری سران آن از معتمدان و مشاوران رهبر انقلاب بودند، فاصله‌شان روز به روز با حاکمیت و رهبر بیشتر شود... ما اگر معتقد به اصلاح‌طلبی در چارچوب نظام جمهوری اسلامی هستیم، بی‌تردید باید بپذیریم که این اصلاح‌طلبی می‌بایست در چارچوب سیاست‌های کلی تدوین یافته از سوی رهبر انقلاب باشد.» آهنگران به‌رغم ابراز ارادت مجدد به خاتمی می‌نویسد: «بخشی از سخنان اخیر شما مرا به یاد نامه‌های مرحوم بازرگان در سال‌های ۶۲ و ۶۷ خطاب به امام راحل انداخت. آن مرحوم چون مواضعش با کلیت سیاست‌ها و راهبردهای نظام و انقلاب اسلامی در آن تاریخ تطبیق نداشت، موجب شد هم از بازرگان عبور شود هم جریان سیاسی مرتبط با او به مرور نحیف و لاغر گردد و به حاشیه رانده شود.»
