به گزارش الف،   به نوشته نیویورک تایمز، مایک پومپئو وزیر خارجه آمریکا در واپسین روزهای دولت ترامپ، تمام پل های پشت سرش را نابود و کار را برای دولت بعدی دشوار کرده است.

<< رئیس مایک پمپئو تا چند روز دیگر خروجی مفتضحانه از کاخ سفید خواهد داشت. با این وجود وزیر خارجه آمریکا با شدت و سر و صدای تمام در حال نابود کردن تمام چیزها پشت سرشان است. 

آقای پمپئو درباره خشونت های اخیر در کنگره آمریکا فقط به محکومیتی عادی و کلیشه بسنده کرد، و تاسف یا  ناخرسندی چندانی بابت آن بیان نکرد و قطعا نمی پذیرید که رئیس جمهور ترامپ نقشی اساسی در تحریک جمعیت آشوبگر داشت. 

البته آقای پمپئو آدم تنبلی نبوده است. در هفته گذشته، یک سری اقداماتی انجام داد که تنها دلیل واقعی آن ظاهرا آن بوده است تا زندگی برای جانشینش در وزارت خارجه آمریکا، تا حد امکان دشوار شود. او کوبا را بار دیگر در فهرست حامیان تروریسم قرار داد، حوثی های یمن را نهادی تروریستی خواند، محدودیت تماس میان دیپلمات های آمریکایی و مقامات تایوانی را تسهیل کرد و مدعی شد که ایران "پایگاهِ وطنی" برای القاعده است. 

در تمام این مدت، آقای پمپئو در فضای رسانه های اجتماعی بیش فعال بوده و از آغاز سال جدید تاکنون ده ها توییت منتشر و از "دستاوردهای" دولت در خارج از کشور قدردانی کرده است. از نظر متحدان آمریکا و بسیاری از کارشناسان حرفه ای در وزارت خارجه آمریکا، بسیاری از این موارد "وحشتناک" هستند؛ نظیر خروج آمریکا از پیمان موشک های میان بُرد هسته ای، توافق نامه اقلیمی پارس و توافق هسته ای ایران، برجام. 

البته شاید برخی اقداماتی که آقای پمپئو در هفته گذشته عهده دار شد، قابل دفاع باشد زیرا در بستر سیاست خارجی منسجم اتخاذد شده است. ولی این تحولات چند روز پیش از تغییرات در دولت صورت گرفته، و هنوز مانده است تا "آنتونی بلینکن" جانشین اقای پمپئو فعالیت خود را در وزارت خارجه جو بایدن، رئیس جمهور منتخب آغاز کند؛ لذا تنها دلیلی که چنین کارهایی می تواند داشته باشد، مشکل آفرینی های بدخواهانه است. برخی تحلیل گران از آنها به عنوان بمب های ساعتی و یا  تله های انفجاری یاد می کنند. 

بازگرداندن کوبا به فهرست کشورهای حامی تروریست هیچ نتیجه ای ندارد مگر آن که تلاش های اقای بایدن را برای جست و جوی مجدد راهکارهای بهبود روابط دوجانبه که در دوران باراک اوباما آغاز شده بود، پیچیده تر کند. و از طرفی به کوبایی های در تبعید مستقر در فلوریدا، دل خوش کُنک بدهد. 

تحریم حوثی ها در یمن، لطفی آشکار در حق عربستان سعودی است، که تلاش کرده است آنها را از طریق بمب باران سیستماتیک شکست دهد، پویشی که با حمایت آمریکا صورت گرفته و مصایب غیرقابل ذکر برای غیرنظامیان به همراه داشته است. حوثی های تحت الحمایه ایران قطعا برای هرگونه راه حل صلح آمیز به منظور پایان جنگ شش ساله در یمن نقشی اساسی دارند. و مهم تر این که وجود آنها برای توزیع غذا و تجهیزات پزشکی در منطقه ای که سازمان ملل صحنه شدیدترین بحران انسانی جهان نامیده، غیرقابل انکار است. 

تسهیل محدودیت های طولانی مدت تماس میان دیپلمات های آمریکایی و مقامات تایوانی، شاید ژستی در حمایت از دولت تایپه باشد. اما آمریکا حمایت های خود را از راه های دیگر نشان داده است. و اقای بایدن هم پس از تحویل مسئولیت، در خصوص روابط پیچیده و متشنج با پکن، به عامل تحریک بیشتر نیازی ندارد. 

روز سه شنبه، اقای پمپئو اعلام کرد القاعده، سازمان تروریستی عامل حملات 11 سپتامبر، پایگاهِ وطنی جدید در ایران پیدا کرده است. وی بدون ارائه هیچ سندی گفت "آنها در تروریسم شریک هم هستند، در نفرت افکنی شریکند." مقامات کنونی و سابق آمریکایی بلافاصله تلاش کردند این سخنان را تعدیل و حتی نقض کنند، ادعایی که به اقای پمپئو بهانه داد تا برای بدنامی بیشتر ایران تلاش کند، یعنی علامت مشخصه و تکراری دولت ترامپ. طرح این ادعا همچنین  تلاش های اقای بایدن را برای احیاء توافق هسته ای ایران دشوارتر کرده است. 

تلاش های آقای پمپئو برای نابود کردن همه پل هاش پشت سرش، اگر بخواهد در سال های آتی به دنبال پست های ارشد باشد، در انتخابات به کارش بیاید. اما خودخواهی با هزینه ی منافع ملی علامت یک دیپلمات قابل احترام و یا کهنه کار نیست. 

ظاهرا چنین حسی در وزارت خارجه تحت امر اقای پمپئو گسترش یافته است. گفته می شود برخی مقامات در حال لحظه شماری هستند تا پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا،  بار دیگر به یک شهروند عادی تبدیل شود.