شهادت هفتمين دانشمند هسته اى ايران ،دكتر محسن فخرى زاده توسط تروريست ها بار ديگر زنگ خطر را به صدا در آورد.او انسانی مومن، خداجو، خادم مردم و از طراحان توسعه و پيشرفت كشور بود.
اما چند نكته مهم و عبرت آموز درباره اين حادثه :
نكته اول: خرابكارى در صنعت هسته اى از جمله نطنز و شهادت ٧ تن از دانشمندان هسته اى كشور در اين سالها نشان از " نفوذ دشمنان در مراكز حساس " است. آمريكا، رژيم اشغالگر قدس، ارتجاع عرب و نوكران آنها مثل منافقين متهم رديف اول اين جنايات و ترورها هستند و بايد از آنان انتقام سخت گرفت .
نكته دوم: نهادهاى امنيتى و اطلاعاتى كشور خدمات و فداكاری هاى بزرگى براى تامين امنيت، ثبات و استقلال كشور انجام داده اند و شهيدان زيادى هم در راه انجام وظيفه خود تقديم كرده اند. اما پاسخگو بودن در اين حادثه و بررسى كوتاهى احتمالى و برخورد قاطع با آن مورد انتظار مردم است.
نهادهای اطلاعاتى كه قدرتمندى آنها زبانزد جهانيان است بايد كمترين خطا هاى احتمالى را داشته باشند و اشراف اطلاعاتى آنان براى كشور اطمينان بخش باشد.
نكته سوم: بحران تحليل درست از شرايط پيچيده امنيتى - اطلاعاتى در منطقه حساس و استراتژيك خاورميانه از يك سو و رقابت هاى دستگاههاى اطلاعاتى و جاسوسى بيگانه و دشمنان از سوى ديگر توسط برخى از مديران و مسولان ارشد كشور امرى نابخشنودى است.
چگونه مى توان از مقام هاى عالى امنيتى كشور پذيرفت كه؛ "هيچ تهديدى متوجه مديران كشور نيست و ترور مسولان و مقامات مختص دهه شصت است و بايد بساط حفاظت هاى مسولان را جمع كرد."؟!
اين قبيل تحليل ها نشان از دست كم گرفتن فتنه و توطئه هاى دشمنانان قسم خورده ملت ايران و نوعى خوشبينى به دور از واقعيت درباره مثلث ارتجاع عرب، رژيم صهيونيستى و قدرت هاى غربى و در راس آن آمريكاى جنايتكار نسبت به اهميت و قدرت فرامنطقه اى انقلاب اسلامى است.
نكته چهارم: دانشمندان و نخبگان ايرانى پرچم توسعه و پيشرفت را همچنان در دستان پرقدرت خود در اهتزاز برافراشته نگه خواهند داشت و راه شهيدان را پرقدرت تر و مقاوم تر از گذشته دنبال خواهند كرد. زيرا راهمان درست و برحق است و قدرت دفاعى و راهبردى كشور قابل معامله و مصالحه نيست و اين را دولت و وزارت خارجه بايد بيش از همه بدانند.
