به گزارش دنیای‌اقتصاد، در روزهای اخیر تعداد آپارتمان‌های اجاری تا ۶۰ مترمربع که با بهای پیشنهادی «رهن کامل» به بازار عرضه شده‌اند از آپارتمان‌هایی که با ترکیب رهن و اجاره ماهانه فایل شده‌اند، پیشی گرفته است؛ طوری که برخی از واسطه‌های ملکی فعال در مناطقی که کانون عرضه آپارتمان‌های نقلی به شمار می‌آید، می‌گویند از هر سه فایل اجاره نزد آنها، دو مورد رهن کامل یا رهن و اجاره قابل تبدیل به رهن کامل است.
در عین حال تمایل به دریافت اجاره‌بهای ماهانه با ارقام ۵۰۰ هزار تا ۲ میلیون تومان نیز در میان موجران در این گروه متراژی وجود دارد. اغلب قیمت‌های پیشنهادی در این بخش از بازار مسکن نیز، رهن ۲ میلیون تومانی به بالا به ازای هر مترمربع است؛ به این معنا که یک واحد آپارتمان ۵۰ مترمربعی به‌طور میانگین با پرداخت ودیعه ۱۰۰ میلیون تومانی برای مدت یک سال اجاره می‌شود و اگر هم قرار باشد بخشی از این رقم به‌صورت اجاره‌بها دریافت شود، فرمول «هر یک میلیون تومان ودیعه، معادل ۳۰ هزار تومان اجاره» برای تبدیل استفاده می‌شود.
اما آن‌طور که از بازار اجاره بر می‌آید، دست‌کم در مناطقی که آپارتمان‌های نقلی پرتعداد است، تمایل به دریافت ودیعه نسبت به اجاره بیشتر است. بخشی از این تمایل نشات گرفته از این واقعیت است که ارزش رهن کامل این آپارتمان‌ها با توجه به متراژ محدود، نسبت به سایر آپارتمان‌های اجاری کمتر است و رهن کامل دریافتی، به نوعی حداقل رقم سرمایه‌گذاری در بازارهای دیگر به‌شمار می‌آید.
