به گزارش فارس؛ «اگر تقدیر چنین بود که آقای مطهری به شهادت نمیرسید در آن صورت به نظر شما و با تجربه و شناختی که جنابعالی از جمهوری اسلامی و از انقلاب دارید مناسبترین مسؤولیت برای ایشان چه مسؤولیتی بود؟»
این سؤالی است که آقای حداد عادل در اردیبهشت ۶۳ از مقام معظم رهبری پرسیدهاند.
شناخت رهبری از شهید مطهری یک شناخت از نزدیک و مربوط به نزدیک به دو دهه است.
پاسخ ایشان به این سوال، نشان میدهد که چقدر در شناخت این شخصیت شهید بزرگوار غفلت شده و برخی از ابعاد ایشان به حجاب رفته و از سوی دیگر عیار مسئولیت اجرایی در کشور چقدر باید بالا باشد.
اما پاسخ رهبری: «اگر ایشان بودند یک رئیس جمهور خوب و مناسب برای این اجتماع بود.» کمتر کسی را میشناسم که پاسخ این سؤال را این گونه بدهد، شهید مطهری را ما با بعد فرهنگی و عقیدتی میشناسیم و از سوی دیگر هم در رئیس جمهور و کارهای اجرایی به صورت کلی، نیازی به وجود پایههای عمیق فکری نمیبینیم.
رهبری در توضیح مناسبت این پست برای این شهید عزیز، این طور استدلال کردند و هر دوی این تلقیها را باطل میدانند: «حقیقت هم همین است که انقلابی که مثل انقلاب ما با ابعاد فکری و فرهنگی عمیق و قوی و با یک پیام معنوی و با یک رسالت فلسفی دارد میآید و اخلاقی توی جوامع و خودش را ظاهر میکند در رأس این نظام یک شخصیتی مثل آقای مطهری لازم است...
یک حکیم، یک فیلسوف، یک فقیه، میشد رئیس جمهور یک نظام و این خیلی برای این نظام ارزش داشت، و ما میتوانستیم به وجود او در دنیا افتخار کنیم. واقعاً میتوانست یک نمودار خوبی برای این نظام باشد این بزرگوار اگر زنده میبود.»
اساساً جنس اقدام در این انقلاب و در جمهوری اسلامی این چنین است که باید متکی به اندیشهای به عیار شهید مطهریها باشد.
