روزنامه جوان با اشاره به نقش امر به معروف و نهی ازمنکر در مقابله با بدحجابی نوشت: انجام امر به معروف در فضایی دوستانه و حتی‌الامکان به صورتی غیرمستقیم، واقعیت دیگری است که باید در این زمینه مورد توجه قرار گیرد.
در مسئله امر به معروف و نهی از منکر بیش و پیش از هر چیز باید به شرایط روحی و روانی فرد مورد خطاب در این زمینه توجه کنیم تا عمل ما نتیجه معکوس در بر نداشته باشد.
انجام عمل و فریضه مهم امر به معروف و نهی از منکر به صورتی که نتیجه معکوس در بر نداشته باشد و موجب تنش‌آفرینی در صحن جامعه نشود، امر مهمی است که باید هر فرد در شرایط کنونی به آن اهتمام ویژه‌ای داشته باشد.
به واقع آنچه شاید بیش از نفس تمایل یک شهروند قانون مدار به تذکر لسانی در مورد بدحجابی یا هر منکر دیگری اهمیت داشته باشد، یادگیری و تمرین آن باشد. همدلی با فرد مخاطب و برقراری ارتباط دوستانه با وی، در مسئله امر به معروف و نهی از منکر لسانی، اصلی کلیدی به شمار می‌رود.
وقوف آمر به معروف و ناهی از منکر به این واقعیت مهم که خود او و مخاطبش اکنون به صورت یکجا هدف جنگ روانی و اقتصادی دشمن قرار داشته و در یک جبهه قرار دارند، نکته‌ای است که می‌تواند در تلطیف ارتباط بین دو سوی این ماجرا و خنثی کردن حربه دشمن برای ایجاد دوقطبی‌های کاذب در سطح جامعه کمک‌کننده باشد.
مسئله مهم دیگری که در این زمینه باید بدان توجه داشت، که این است که قانون وظیفه شهروندان عادی در این زمینه را محدود به تذکر لسانی به فرد مقابل دانسته، مجوز هیچ اقدام دیگری را به وی نداده است. مراحل دیگر امر به معروف و نهی از منکر که اتفاقاً تأثیر و مانایی تذکر لسانی را هم ندارند، تنها وظیفه دستگاه‌های رسمی حاکمیتی است. ذکر این واقعیت البته بدان معنا نیست که جایگاه برخورد قانونی با هنجارشکنان توسط ضابطان قضایی کم اهمیت جلوه داده شود.
کسانی البته همپای دشمن در جنگ اقتصادی- روانی حاضر علیه جامعه ایرانی، این روزها علناً به ترویج بی‌حجابی و مقابله رسانه‌ای با احکام مترقی اسلام در زمینه حجاب و قانون رسمی کشور در این زمینه می‌پردازند که شناخت ماهیت واقعی این افراد و شناساندن آن‌ها به جامعه نیز می‌تواند بخشی از فرآیند امر به معروف و نهی از منکر در زمینه حجاب باشد.
