وضع اقتصادی جامعه و سفره ی خالی محرومان، تفاوت چندانی با سال گذشته ندارد. اما چرا افطاری رییس جمهور محترم سال گذشته با تحریم روبرو نشد و یا اگر کسانی در اعتراض به برخی مسائل از شرکت در آن خودداری کردند، اعتراض خود را آشکار نساختند؟ امسال چه موضوع تازه ای رخ داده که با چنین موج علنی و آشکاری از سوی خانواده ی سینمای کشور نسبت به تحریم افطار رییس جمهور روبروییم؟
️ آیا شکست توافق نامه ی برجام که سینماگران کشور با شور و شوق زیاد از امضای آن استقبال کرده بودند می تواند موجد سرخوردگی و یکی از دلایل تحریم افطاری رییس جمهور باشد؟
چرا موج واگرایی نسبت به آقای روحانی با این سرعت و این شتاب در حال گسترش است؟
چرا آقای روحانی روز به روز تنهاتر می شود؟
آیا یاران حلقه ی نخست آقای روحانی متوجه هستند که رییس جمهور وارد چه مرحله ای از حیات مدیریت اجرایی خود می شود؟ و آیا متوجه اند که این مرحله تا چه اندازه می تواند بر شکنندگی وضعیت و موقعیت آقای روحانی در افکار عمومی موثر باشد و عمق تاثیرات منفی نسبت به ایشان را افزایش دهد؟
آیا شخص آقای روحانی در باره ی مرحله ی جدید ریاست جمهوری اش ارزیابی کامل و مبتنی بر واقعیت های جامعه (و نه گزارش های تخدیر کننده) دارد؟
