محمد محسن، گزارشگر شبکه المیادین، در این باره تصریح کرد: سرمایه گذاری هایی به ارزش ده‌ها میلیارد دلار در ایران، تنها عامل تاکید اروپا بر پایبندی به توافقنامه هسته‌ای نیست. بدون شک این مسئله، مسئله ای اساسی است و قراردادها با ایران تنها در دو بخش انرژی و ترابری، برای اروپا وسوسه‌انگیز است. شاید آگاهی ترامپ از اهمیت و حجم این مسئله، یکی از دلایل تصمیم گیری او به خروج از توافقنامه‌ای بود که معتقد است واشنگتن آن را امضا کرد، اما طرف های دیگر از آن سود بردند. پایبندی اروپا به برجام، در سخنان مقامات بلندپایه اروپایی آشکار است. فدریکا موگرینی، مسئول ارشد سیاست خارجی اتحادیه اروپا، تاکید کرد هیچ نیازی به اضافه کردن مکمل به توافقنامه هسته ای ایران نیست. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، حفظ توافقنامه هسته ای ایران را مربوط به حفظ حاکمیت اقتصادی اروپا دانست. آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در نشست مشترک خبری با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، تاکید کرد کشورهای اروپایی به پایبندی به توافقنامه هسته ای ادامه خواهند داد. سخنگوی ترزا مِی، نخست وزیر انگلیس، نیز بر اهمیت این توافقنامه برای امنیت مشترک تاکید کرده است.

 به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، در ادامه این گزارش آمده است: اینجا یک جنبه دیگر این مسئله که برای اروپا نگران کننده است، آشکار می شود که مربوط به امنیت منطقه ای است. به نظر نمی رسد پیامدهای فروپاشی توافقنامه هسته ای به سود امنیت منطقه باشد. در همین حال به نظر می رسد اروپا از سیاست هایش در سوریه پس از رسیدن مستقیم ترکش های جنگ سوریه به اروپا در ماجرای آوارگان و موج قدرت گرفتن راستگرایان در جوامع اروپایی، درس عبرت گرفته است. تاکید کمیسر اروپا در زمینه انرژی بر اهمیت ویژه توافقنامه هسته ای ایران برای صلح در منطقه و جهان، در همین چارچوب است. به نظر می رسد اروپا قصد دارد قانونی را که بیست و دو سال پیش آن را صادر کرده بود، برای حمایت از منافع اروپا در ایران عملی کند، به گونه‌ای که شرکت های اروپایی بتوانند در این کشور بدون تاثیر پذیرفتن از تحریم های آمریکا سرمایه گذاری کنند.

گزارشگر این شبکه خاطر نشان کرد: این مسئله عامل اضافی در حمایت پیش دستانه از توافقنامه هسته ای، عامل اضافی خواهد بود. اما سوال مهم آن است که آیا اروپا می تواند تا این اندازه بر خلاف خواست آمریکا عمل کند؟ تجربه از زمان حمله آمریکا به عراق سال 2003، باعث می شود در این باره شک و تردیدهایی ایجاد شود. خروج دونالد ترامپ از توافقنامه آب و هوایی پاریس، دلیل اضافی در این باره است. آیا اروپا احتمال از دست دادن سرمایه‌گذاری در عربستان را در صورت ترجیح دادن سرمایه‌گذاری در ایران، در نظر گرفته است؟ همه این سوالات برای اتحادیه اروپا دردسرساز است. اتحادیه اروپا اکنون بر سر این دوراهی قرار دارد که آیا به حرکت در مسیر آمریکا ادامه دهد یا اینکه اسلوب جدیدی از روابط با واشنگتن را در پیش بگیرد که توافقنامه هسته‌ای ایران، سرآغاز آن خواهد بود.