رئیس دانشگاه صداوسیما معتقد است: امسال جشنواره جهانی فجر، یکی از ضداسرائیلی‌ترین و ضدآمریکایی‌ترین دوره‌های تاریخ برگزاری جشنواره فجر را شاهد بود. انتظار می‌رفت که میرکریمی به خاطر ارتکاب این جرم نابخشودنی مورد حمله قرار گیرد!
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، طی هفته جاری کانون کارگردانان، اتحادیه صنفی تهیه‌کنندگان، انجمن منتقدان و نویسندگان و انجمن تهیه‌کننده-کارگردانان سینمایی ایران در نامه‌هایی جداگانه خواستار ادغام جشنواره جهانی فجر با جشنواره ملی شدند. این نامه‌ها هنوز با واکنشی از سوی محمدمهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی و سیدرضا میرکریمی به عنوان دبیر جشنواره جهانی مواجه نشده است.
در مقابل، مجتبی راعی کارگردان سینما و هوشنگ گلمکانی منتقد سینما به دفاع از جشنواره جهانی فیلم فجر پرداخته‌اند.
در جدیدترین واکنش نیز شهاب اسفندیاری رئیس دانشگاه صدا و سیما و عضو پروانه نمایش به حمایت از جشنواره جهانی فیلم فجر پرداخته و دلیل انتقادها علیه میرکریمی را ضدآمریکایی بودن جشنواره دانسته است.
متن یادداشت اسفندیاری که در غالب رشته توئیت منتشر شده، بدین شرح است:
امسال جشنواره جهانی فجر، یکی از ضداسرائیلی‌ترین و ضدآمریکایی‌ترین دوره‌های تاریخ برگزاری جشنواره فجر را شاهد بود. انتظار می‌رفت که سیدرضا میرکریمی بخاطر ارتکاب این «جرم نابخشودنی» مورد حمله و هجوم قرار گیرد.
نمایشگاه عکس فلسطین، اکران نسخه بازسازی شده «بازمانده»، حضور رشید مشهراوی فیلمساز فلسطینی در دانشگاه‌ها و سخنان ضداسرائیلی او، حضور الیور استون و سخنان آتشین او علیه دولت آمریکا، حضور موثر نادر طالب‌زاده و ابراهیم حاتمی‌کیا و ...
کارنامه واقعا «سیاهی» دارد آقای میرکریمی!
اما مهمترین جرم میرکریمی این است که در اوج تبلیغات اپوزیسیون برای سقوط و فروپاشی، و در بحبوحه حملات رسانه‌های صهیونیستی و آمریکایی علیه ایران و القای ناامنی و ناامیدی، ده‌ها سینماگر و فعال سینمایی بین‌المللی را به ایران آورده و به جهان نشان داده که مملکت امن و امان است.
برگزاری حدود ۴۰ نشست دانشگاهی و کارگاه تخصصی با حضور استادان تراز اول جهانی و هنرمندان صاحب‌نام بین‌المللی و استقبال دانشجویان و فیلمسازان جوان، قطعا با تصویر برساخته ضدانقلاب از جمهوری اسلامی به عنوان یک رژیم توتالیتر سرکوبگر همخوانی ندارد. لذا آنها «عصبانی هستند»!
حملات سازمان یافته «دشمنان دانا» کاملا قابل درک است. این که «دوستان نادان» هم در این میان گاه کلوخی می‌اندازند، مایه تعجب و تاسف است.
