یکی از اولین نشانه‌های این بیماری اختلال حافظه است. این موضوع به اندازه‌ای که در فعالیت‌های روزانه مشکل ایجاد کند می‌تواند نشانه ابتلا به آلزایمر باشد. افراد معمولی ممکن است یک قرار ملاقات، نام همکار یا شماره تلفن دوستی را فراموش کنند سپس به خاطر آورند، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر بیشتر مسائل به ویژه مواردی که به تازگی اتفاق افتاده را فراموش می‌کند و هرگز به یاد نمی‌آورد.
مشکل در انجام کارهای عادی نیز دومین نشانه آلزایمر به شمارمی‌رود. فردی پرمشغله ممکن است گاهی دچار حواس پرتی شود برای مثال هویجی که برای استفاده در کنار غذای اصلی پخته است روی اجاق جا بگذارد و تا پایان صرف غذا هم به خاطر نیاورد، اما فرد مبتلا به آلزایمر به تدریج توانائی پخت غذا به شیوه سابق را از دست می‌دهد و گاهی نیز فراموش می‌کند که غذا خورده است.
ضعف بیان نیز سومین مشکلی است که برای مبتلایان به این اختلال ایجاد می‌شود. برای همه افراد پیش می‌آید که در پیدا کردن لغات مناسب دچار مشکل شوند، اما فرد مبتلا به آلزایمر گاهی کلمات ساده را از یاد می‌برد و لغات نامناسب جایگرین می‌کند. در نتیجه جملات او نامفهوم می‌شوند. اشتباهات دستوری و ناتوانی دنبال کردن یک موضوع نیز از دیگر نشانه‌ها به شمار می‌رود.
گم کردن زمان و مکان نیز نشانه‌ای است که می‌تواند زنگ خطر آلزایمر باشد. به صورت طبیعی گاهی اوقات ممکن است افراد روزهای هفته، تاریخ روز یا مقصد خود را فراموش کنند، اما دوباره با تمرکز آن‌ها را به یاد بیاورند. فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است در خیابان راه خود را گم کند و نداند که چگونه آنجا رفته است یا حتی نتواند از آنجا راه خانه خود را پیدا کند.
ضعف یا کاهش قضاوت نیز یکی از علائم ده گانه آلزایمر است. این امکان وجود دارد که فرد مبتلا به بیماری عفونی مراجعه به پزشک را به تعویق بیندازد، اما بالاخره این کار را انجام می‌دهد. فرد مبتلا به آلزایمر نه مشکلات خود را درک می‌کند و نه مراجعه به پزشک را ضروری می‌داند همچنین اختلال در تصمیم‌گیری‌های ساده مانند پوشیدن لباس زمستانی در گرمای تابستان از دیگر علائم هشدار دهنده است.
مشکل در تفکر ذهنی نیز برای بیماران آلزایمر ایجاد می‌شود. گاهی ممکن است افراد رسیدگی به حساب‌های مالی خود را مشکل بدانند، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به‌تدریج ارقام را فراموش می‌کند و نمی‌داند با آن‌ها چه کند.
علاوه بر این موارد جابجا گذاشتن اجسام را نیز در نظر داشته باشید. هرکسی ممکن است به صورت موقت کلید یا کیف پول خود را سرجایش نگذارد، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است اجسام را در جایی نامربوط بگذارد؛ مثلا گذاشتن اتو در فریزر یا ساعت مچی در قندان.
تغییرات در حالات و رفتار نیز باید جدی گرفته شود. همه ممکن است گاهی غمگین یا بد خلق باشند، اما در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر خلق بیمار می‌تواند به سرعت تغییر کند و بدون هیچ دلیلی آرامش به اشک و خشم تبدیل شود.
طبق اعلام انجمن آلزایمر، بیماران مبتلا به آلزایمر دچار تغییراتی در شخصیت می‌شوند. به‌صورت طبیعی ممکن است شخصیت افراد با افزایش سن کمی تغییر کند، اما تغییر شخصیت در فرد مبتلا به بیماری آلزایمر می‌تواند شدیدتر باشد. این تغییرات شامل سردرگمی، ترس و بدبینی، منزوی شدن، بی تفاوتی یا بروز رفتارهای نامناسب باشد.
از دست دادن انگیزه نیز باید جدی گرفته شود. افراد گاهی از کار در منزل، فعالیت‌های شغلی یا وظایف اجتماعی خسته می‌شوند، اما در نهایت و پس از کمی استراحت دوباره انگیزه‌های خود را پیدا می‌کنند، اما فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است نسبت به وقایع و رویدادهای محیط زندگی و خانواده خود کاملا بی تفاوت به نظر آید.
