دبیر کارگروه خانواده سالم معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری گفت: میزان ارتباط و صحبت کردن در خانواده ها از 2 ساعت به 20 دقیقه در روز رسیده است و فضای مجازی هم آتش بیار خانواده ها شده است.

عالیه شکربیگی امروز شنبه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا افزود: این وضعیت به نوعی تفرد گرایی را در خانواده ها شکل داده است و اعضای خانواده در فضای مجازی فقط کنار هم هستند اما در عالم دیگری از گوشی های همراه خود استفاده می کنند و این در کاهش ارتباطات عاطفی بین زوجین هم تاثیر دارد. در حال حاضر به دلیل کاهش ارتباط میان اعضای خانواده ها، نیازمند اجرای گفت و گوی ملی و ارتباط بین نسلی در میان خانواده ها هستیم.

وی گفت: بحث اصلی ما درباره گفت و گوی ملی و ارتباط بین نسلی است تا بتوانیم مدت زمان ارتباط خانواده ها با هم و حتی اعضای آنها را افزایش دهیم چون ارتباط میان خانواده ها به شدت کم شده است.

وی با بیان اینکه دغدغه و تلاش ما رفع مشکلات حوزه خانواده است؛ اضافه کرد: نهاد خانواده یکی از پایدارترین و در واقع بهترین و پراهمیت ترین نهادی است که همه ما در هر گروه سنی چه در دوران نوزادی، کودکی، نوجوانی، جوانی نقشی را به عنوان مادر، دختر و همسر ایفا می کنیم ولی متاسفانه این نهاد در حوزه علم کنار رفته است و در حوزه مسایل اجتماعی نیز توجهی چندانی به آن نشده است.

وی تصریح کرد: براساس نتایج تحقیقاتی که داریم خانواده، بارهای زیادی بر دوش خود دارد و حمل آن برای خانواده بسیار سخت و دشوار است که نمونه بارز آن مساله ای مانند طلاق است که درصد آن در همه استان ها رو به رشد است. این جامعه شناس، بحث اشتغال زنان را از دیگر مشکلات در این حوزه بیان کرد و اظهار داشت: موضوع زنان سرپرست خانوار نیز بسیار حایز اهمیت است و براساس آخرین آمار اکنون سه میلیون زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد.

شکربیگی ادامه داد: همچنین بحث دختران با تجرد قطعی نیز به عنوان یک مساله قابل بحث است اما ما چگونه باید این مسائل را حل کنیم، مورد بحث همه کارشناسان است و اینکه خانواده باید محل آرامش و صلح، صفا، دوستی، اعتماد، مشارکت و همدلی جامعه باشد چرا که اگر خانواده سالم باشد جامعه سالم است. مدیر گروه علمی تخصصی خانواده در انجمن جامعه شناسی ایران گفت: برای اینکه به موضوع خانواده سالم برسیم نیازمند یک جریان سازی هستیم و نظر همگان را باید به مباجث خانواده جمع کنیم البته بحث اصلی و اساسی و قابل طرح درون، شکاف بین نسلی است.

وی ابراز امیدواری کرد: یک گفت و ملی را باید در تمام استان ها اجرا کنیم و نقاط اشتراک مباحث ملی خانواده را استخراج کنیم به عنوان مثال اگر طلاق مطرح است آیا یک مساله ملی است؟ آیا زن سرپرست خانوار هم یک مشکل ملی است یا برخی از استان ها در این موضوع غرق شده اند.

شکربیگی سوال مهمی را مطرح کرد و با بیان اینکه امیدواریم خروجی طرح این موضوعات ما را به این مساله برساند که در کدام بخش ها نیازمند جریان سازی هستیم، این پرسش را بیان کرد: آیا ما می توانیم به مدل ملی برای حل مسائل خانواده برسیم یا خانواده دچار تغییر نگرشی شده است و باید تحولات را به گونه ای دیگر دنبال کنیم؟