مردم شادند.... سیاسیون غربگرا منزوی سال ۸۸ می خواهند مردم را ناراحت جلوه دهند تا نسخه تسلیم بپیچند.

1- هندی ها دیدگاه عمومی شان پذیرش وضعیت اجتماعی- اقتصادی موجود شان است که شاید به دلایل نفوذ استعمار انگلیس چنین باوری را ماندگار ساخته م میزان پویایی اجتماعی در میان شان چندان قوی نیست. 2-میزان خودکشی های عشقی در این کشور به شدت بالاست و برای بررسی میزان شاد زیستی انان نمی توان فقط به فیلم های بالیوودی شان استناد کرد. صنعت فیلم سازی شان برای درامدزایی بیش تر چنین جهتی دارد که در این فیلم ها معمولا ریشه های پنهان فقر چندان بازنمایی نمی گردد. 3- هندی ها تقدیر گرا هستند تا تحول گرا. برای ان ها زنده بودن بیش از زندگی کردن اولویت داشته گرچه پیش رفت های مختلف انان با ان جمعیت میلیاردی انکار ناپذیرست.

مهدی مسلمی فر در گفتگو با فرارو عامل اقتصادی را تنها عامل یاس و نا امیدی در ایران نمی‌داند. او با مقایسه شرایط ایران و هندوستان می‌گوید: مثلا مردم ما با اینکه نسبت به مردم هندوستان در بسیاری زمینه‌ها امکانات بیشتری دارند، اما به اندازه آن‌ها شاد نیستند هند به لحاظ نسبت جمعیت و امکانات نتوانسته امکانات مورد نیاز مردمش را فراهم کند، اما مردم شادی دارد؛ یعنی در چهره مردمش حتی آن کسی که گدایی می‌کند احساس غم و خشمی که در چهره و رفتار عمومی ایرانی‌ها می‌بینید، مشاهده نمی‌شود نکته مهمی رو اشاره کردید اما پاسخ سوال خیلی هم مشکل نیست در واقع آقای مسلمی فر پاسخ سوال شما رو داده اند کشور هند به لحاظ جمعتی که دارد قطعا مردمش از حیث دستیابی به امکانات زندگی از ما عقب ترند اما مردمش از ما ایرانی شاد ترند!! پس مشکل کجاست ؟ مردم ما به خاطر این احساس شادی نمیکنند چون معتقدند مسئولین همه تلاششان را برای دستیابی همه مردم به امکانات انجام نداده اند ما کشور ثروتمندی هستیم و در حالت عادی میباست یکی از مرفه ترین مردم دنیا میبودیم ما متاسفانه شرایط غیر عادی موجب شده تا مردم کشور ما احساس شادی نکنند! وقتی مردم ایران .. بی مناسبت و با مناسبت عزاداری کنند خب شاد نیستند

چون از جاهای مختلف غم و عزا بهشون تزریق نمیشه.

به عنوان یه ایرانی با زندگی کاملا متوسط (البته با مدارج علمی بالا ) به نظر من مردم ایران امروزه همواره نگاهشون به افرادی با سطح زندگی بالاتر است به همین دلیل است که با همه افراد وقتی صحبت میکنی ناراضی هستند در گذشته اما مردم به دلیل کمتر بودن ارتباطات و رسانه ها فقط هم محله ای های خودشون و اعضای خانواده خودشون رو که هم سطح بودن میدن و احساس کمبود نمی کردن البته این حرف من مربوط به افرادی که واقعا با مشکلات سنگین مالی دست و پنجه نرم میکنند و یا بیمار در منزل دارند نیست

آسمون ریسمون بهم نبافین.عملکرد مسئولان ما ...،فساد،فقر،انواع و اقسام بحرانهای اجتماعی زیست محیطی و غیره،یاس و ناامید بحق و بجا نسبت به آینده کشور،سطح پایین درآمد و رفاه نسبت به منابع کشور ،عدم ثبات شغلی ، نابرابری ها و رانت و هزاران مشکل ریزو درشت دیگه که همه و همه برمیگرده به عملکرد فاجعه بار مسئولان کشور باعث این وضعیت وخیمی شه که روز به روز شرایط هم بدتر میشه.چشماتونو باز کنید،همه..

یک حق اعتراض مسالمت آمیز برای مردم نیست بعد میگن مردم چرا افسرده هستند؟

چون شادی در مملکت وجود نداره ! همه چیز ..

دلمون به چی شاد باشه؟

چون همش دنبال چشم و هم چشمی و فخر فروشی و کلاس گذاشتن هستن و یک عده ای از هر راهی پول در میاورند تا کم نیاورند و عده از خواص هم ثروتهای میلیاردی جمع کرده اند و بقیه را در حسرت زندگی خوب گذاشته اند -تا یک عده فقیر نشوند -یک عده میلیاردر نمی شوند

به اعتقاد این روانشناس پیش‌بینی ناپذیر بودن آینده و عدم کنترل مردم بر شرایط استرس زا، بوجود آورنده فضای ناامیدی و افسردگی در کشور است. جمله ای که باید با طلا نوشت. کاملا درسته. مردم از این همه عدم قطعیت خسته شده اند.

مملکت که نماینده هر روز یه قانون ..وضع میکنن دولت. یه جور دیگه و هیچ ثباتی و قانونمداری وجود ندارد و اینده شغلی و کاری تضمین نباشه حتی تحصیلی همینه

تقویم رو نگاه کنی می فهمی چرا. حالا آتش سوزی و غرق شدن و سقوط و ... هم روش میاد

یکی از مهمترین دلایل آن بنظر من مقایسه خود با کشورهای پیشرفته و یا بعضی کشورهای همسایه میباشد. در واقع عامل اصلی اینه که فکر میکنند باید از کشورهای دیگر مخصوصا کشورهای همسایه بالاتر باشند

پاسخ را از مدیریت کشور بپرسید. گرچه خواهد گفت مردم شاداب و جوانان با نشاط و امیدوار و.... تا مدیریت کشور از خواب زدگی بیرون نیاید پاسخ به این سوال بیهوده است

عدم کسب جایگاه اجتماعی متناسب با منزلت تخصصی و علمی افراد ، زندگی فانتزی و غیر واقعی و بدون تناسب با درآمد و البته به اصطلاح با سیلی صورت را سرخ نگه داشتن و ظاهر سازی در زندگی و صد البته شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه

بخاطر اینکه ایران با داشتن این همه منابع نفت و گاز و طلا و..... وضع مردم اینه و خودشان رو با کشورهای اطراف خلیج پارس می بینین و مقایسه میکنن دزدی و اختلاس تحریم و رانت و بیکاری و تورم و............... بی لیاقتی برخی مسئولین رو میبینن و کسی هم کاریشون نداره

بخاطر اینکه در هند حقوق وزندگی مسولین با مردم عادی تقریبا یکیه . فرهنگ گریستن و عزاداری بیش از حد و جلوگیری از شادبودن و جشن گرفتن . ناامیدی به آینده روشن و هرروز بد تر از دیروز بودن

عوضش اون دنیا غرق شادیند!

به نظر من ما مردم خودمان خیلی در غم ویاشادی نقش داریم سالی بیشاز پانزده هزار نفر می میرند ایا اینها به چند خانواده وابسته هستند ایا مشکلاتی را که بعدا گریبانگیرشان می شود ان خانواده واقوامش می توانند شاد باشند سالی چند نفر در دریا وب ابی احتیاطی خودشان غرق می شوند چه به سر بازماندگانشان خواهد امد چقدر دعوا که می تواند نباشد چه وقتی از خانوادها می گیرد وانها را دچار استرس می کند چقدر مردمی هستند که مال دیگران رابه راحتی می کشند بالا وچه استرسی بر ان خانواده وفامیلش می گذارند چقدر دزدی هایی که خانواده هار ادر گیر می کند واوقت وفکرشان را می گیرد ودست رنج شان را برباد می دهد ایا اینها توسط همین مردم انجام نمی شود چه مجالسی که دختران بازور وتحمیل به خانواده هایشان می روند ودرگیر با مسائل بعدی ان می شوند چه ارتباطهای زشتی که اگر کمی فکر باشد می تواندچنین نباشد وچند خانواده درگیر با این کارهای زشت دختران پسران وزنان ومردان نشوند درکل من فکر می کنم سازننده خیلی از غم وغصه ها خود ما مردم هستیم که می تواند نباشد قسمت مربوط به مسوولین را هم که من نمی دانم

ازبس فکر اخرتمونید از دنیامون چیزی نفهمیدیم