گروه تعاملی الف - سعید باقری‌فر:

وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی چنان گسترده و تنوع فعالیت دارد که دولت نامیدن آن مبالغه نیست. این وضعیت سبب شده است هر معاون و رئیس سازمان در این وزارت نقشی و اثری مانند وزیر و چه بسا مهمتر و گسترده تر داشته باشد. ادغام بسیار نادرست 3 وزارتخانه نامتجانس و بعضا دارای وظایف متعارض(حاکمیتی، خدماتی) سبب شد برخی وظایف بسیار حیاتی و مهم همچون ایمنی، روابط کار و .... در انبوه تکالیف فوری همچوم یارانه، دهک بندی، سبد کالا، وام اشتغالزایی و ... به حاشیه رفته در نتیجه گاه وزیر تا پایان ماموریت خود از برخی زیر مجموعه‌های خود هیچگونه شناختی پیدا نکند و محور و اصول آن مجموعه ها را نشناسد.

برآیند این وضعیت آن است که در انتصاب مدیران این مجموعه‌های معمولا تخصصی شایسته گزینی نسبی صورت نگرفته و مشکلات ساختاری و نیروی انسانی این مجموعه‌ها روز به روز بیشتر شده نهایتا به خروج نیروهای متخصص و خالی شدن وزارتخانه از نیروی باکیفیت و متخصص و متعهد می‌گردد.

موضوع دیگر تنوع و فاصله نجومی حقوق و مزایای جاری در این ابروزارتخانه چه در مقایسه با سایر وزارتخانه و چه بین زیرمجموعه‌های وزارت خانه(ادارات استانی، تامین اجتماعی، شستا، صندوق‌های بازنشستگی، شرکت ملی نفتکش و ....) است. در کمتر وزارتخانه‌ای بین بخش‌های مختلف آن تفاوت حقوق و مزایا در این حد عمیق و گسترده است. بخشی از راه حل مشکل، انتقال مجموعه‌های فاقد ارتباط ساختاری با وزارتخانه به سایر وزارتخانه‌ها و یا تشکیل حداقل دو وزارت خانه است تا وظایف اصلی وزارتخانه به حاشیه نرود.