داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

در سوریه چه کسی پیروز است؟

بخش تعاملی الف - عرفان امانی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

اکنون که جنگ سوریه به نظر به پایان خود می رسد و ارتش این کشور توانسته است پیشروی های خوبی به دست آورد سوال اساسی این است که کشور و دولت سوریه پیروز است؟

در پاسخ باید گفت شاید بتوان این کشور را از نظر نظامی برتر وپیروز دانست اما مساله اینست که همواره جنگهای نظامی بر همه ابعاد یک کشور – سیاسی اقتصادی فرهنگی و... – اثر می گذارد. به عنوان نمونه در جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران کشور ما در جنگ پیروز بود و تمامی خاک خود را پس گرفت اما پس از پایان جنگ با کشوری نیمه ویرانه روبرو بودیم و هشت سال دولت سازندگی تشکیل دادیم تا خرابی ها و عقب ماندگی ها را جبران نمائیم. در سوریه نیز وضع به همین منوال است. با فرض پیروزی کامل دولت سوریه بر شورشیان و پایان یافتن جنگ در این کشور باید دانست که این کشور نیمه ویران است. بسیاری از شهرها حدود دو سال در دست شورشیان بوده که آنها تاسیسات زیر بنایی را تخریب و شهر را ویران نمودند. حال دولت سوریه چگونه می تواند این خرابی ها را ترمیم و وضعیت عادی را به کشور بازگرداند؟ پاسخ واضح است با صرفه هزینه های میلیاردی که قطعا از جیب ملت و ودولت خرج خواهد شد و سرمایه های انسانی این کشور (که بخشی در جنگ نابود شده اند) صرف این سازندگی ها خواهد شد. اگر ابعاد این جنگ را درنظر بگیریم و فرض کنیم امروز جنگ پایان پذیرد (پس از دو سال) و نیز همان مدت نیز صرف بازسازی شود مجموعا چهار سال به طول می کشد تا کشور به مانند روز اول شود لذا نیروها و سرمایه های یک کشور چهار سال تمام به هدر رفته است. از طرفی با توجه به موقعیت سوریه که مابین کشورهای مخالف – ترکیه اردن اسرائیل و تا حدی لبنان – قرار گرفته و نیز ماهیت قومی قبیله ای این کشور همواره خطر جنگ مجدد در این کشور وجود دارد.

لذا این نظر که مردم پیروز این جنگ هستند کمی ناآگاهانه می باشد چرا که در اصل تنها بازنده همین مردم هستند والا هزینه هایی که کشورهای غربی و عربی در این جنگ بر علیه مردم نموده اند به سرعت توسط خود مردم سوریه باز می گردد. این یکی از سیاست های قدیمی کشورهای استعمارگر است که با ایجاد تفرقه و جنگ کشوری را ضعیف و سپس برای بازسازی آن مشارکت و هزینه های هنگفتی برای آنچه خود خراب کرده اند دریافت می کنند.