داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

۱۳

آیا آمریکا به سوریه حمله می کند؟

بخش تعاملی الف - عرفان امانی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

آیا آمریکا به سوریه حمله می کند؟ پاسخ قطعا مثبت است چرا که شورشیان در بسیاری از مواضع خود یا شکست خورده و یا ارتش سوریه از آنان برتری دارد. لذا آمریکا سعی خواهد کرد که معادلات را به نفع خود برهم زند. اما مشکل آن است که آمریکا چه طور و چه نحوی عمل می کند. به نظر می رسد آمریکا در مرحله اول خواهان شلیک هزاران موشک و حمله هوایی سنگین به سوریه است.

این حمله می تواند بسیاری از مراکز مهم شامل فرودگاه ها هواپیماها انبارهای سلاح پدافند ضد هوایی بیمارستانها مراکز تجمع پادگانها و... را در بر گیرد. این حمله باید سریع و برق اسا باشد لذا با شلیک یکباره حجم وسیعی از موشک ها آغاز و با بمباران جنگنده ها ادامه می یابد. اگر این حمله تنها چند ساعت به طول انجامد با توجه به نابودی زیر ساخت های نظامی و غیر نظامی سوریه نمی تواند بدان پاسخ دهد. اما تمام تحلیلگران می دانند که انجام چنین عملیات گسترده ای در قالب چند ساعت نمی گنجد مگر آنکه از سوی چند کشور انجام پذیرد.

تا کنون دو کشور آمریکا و فرانسه و تا حدی نیز ترکیه اعلام کرده اند که این حمله را انجام می دهند که با توجه به حضور پنهان کشورهایی مانند انگلیس و اسرائیل می توان گفت توانایی این حمله تا حدودی امکان پذیر است. اگر این حمله موفق شود (که امیدواریم اینجور نشود) مرحله بعد ورود نظامیان و سربازان برای کمک به شورشیان است. این مرحله را کشورهای عربی چون عربستان و امارات و ... برعهده گرفته اند.

همچنان که بسیاری از شورشیان نیز از هم اکنون از همین کشورها به سمت سوریه گسیل می شوند. موضع روسیه و چین: این دو کشور همواره در مسایل نظامی و سیاسی جهان دنبال تنها امتیاز گرفتن از دیگر کشورها هستند. چین تا کنون اعلام رسمی درباره حمایت از سوریه نداشته و حتی روسیه نیز در اجلاس جهانی تنها به ذکر این نکته بسنده کرده که اگر حمله ای به سوریه انجام شود بدان ها کمک انسانی می کنیم. اما چرا این دو کشور به طور صریح مواضع خود را نمی گویند؟ پاسخ ساده است.

این دو کشور همچنان از آمریکا عقب هستند و نمی خواهند با آن در بیفتند و ترجیح می دهند با گرفتن امتیازات اقتصادی و سیاسی کم کم و به طور پنهانی خود را کنار بکشند. مواضع ایران: همه می دانیم سوریه خط مقاومت در برابر اسرائیل و آمریکا در منطقه است. لذا با نابودی سوریه به اصطلاح سیاسیون شمارش معکوس برای ایران نیز شروع می شود گرچه ایران از لحاظ نظامی بسیار قدرتمند تر از سوریه است اما نابودی سوریه و تهدید ایران توسط آن یک امتیاز بزرگ برای آمریکاست.

باید توجه داشت که اسرائیل ایران را دارای بمب هسته ای می داند! لذا از حمله سریع به ایران و یا شاید نیروگاه هسته ای بوشهر دست نمی کشد. لذا ایران نیز مخالف حمله آمریکا به سوریه بوده و با دیپلماسی با دو کشور چین و روسیه سعی بر تغییر مواضع آنان دارد. کاری که به نظر شکست خورده است چرا که آنان با موافقت با جنگ در کوتاه مدت و میان مدت سود بیشتری می برند. مواضع کشورهای عربی: در حوزه کشور های عربی اصطلاحی به نام ضد ایران وجود دارد.

آنان همواره سعی بر اتخاذ مواضعی ضد ایران دارند چرا که ایران نیز از قدیم همین گونه بوده. به عنوان مثال در جنگ بین اعراب و اسرائیل آنان معتقدند اگر ایران ار اسرائیل حمایت نمی کرد آنان اسرائیل را شکست می دادند و یا پس از انقلاب اسلامی که ایران مخالف و دشمن اسرائیل شد و بر نابودی این رژیم تاکید کرد اعراب نفع خود را در رابطه با اسرائیل و صلح با آن دیدند.

لذا اعراب نیز در صدد ضربه به مقاومت هستند. به قول شاعر دزد دانا می کشد اول چراغ خانه را. لذا اعراب نیز برای تسلط بر ایران ابتدا به فکر حذف سوریه هستند.