داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

۱

راه حلي براي نام گذاري خيابان ها

بخش تعاملی الف - حسين ميرزايي

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

نام گذاري خيابان ها و اماكن از وظايف شوراهاي شهر ها مي باشد كه بايد با ديده ي تدبير و كارشناسي بدان نگريست و از اين آشفته بازاري كه وجود دارد پرهيز كرد.

بسياري از نام گذاري ها در خيابان هاي شهرهاي ما بدون هيچ كار كارشناسي و عالمانه صورت گرفته و در نتيجه نه تنها باعث يك هويت و آرامش و تعلق خاطر در شهروندان نمي شود بلكه باعث رفتاري لجوجانه و عناد گونه با اين نوع نام گذاري ها مي شود.

به طور مثال شورا و شهرداري براي تجليل از مقام شامخ يك شهيد يا عالم بزرگ اقدام به تغيير نام خيابان يا مكاني مي كنند كه براي مردم و شهروندان بخشي از خاطرات و هويت سنتي محل اقامت آنها محسوب مي شود و در نتيجه با مقاومت شهروندان در پذيرش نام جديد مي شود كه دو آسيب زيان آور در پي دارد: هم نوعي بي احترامي به مقام بزرگواري مي شود كه نام او. جايگزين نام قبلي شده است و هم باعث هويت زدايي و احساس بيگانگي و فاصله بين شهروندان و دستگاه حاكميت مي شود در صورتي كه مي شد نام شخصيت مورد نظر را در جايي ديگر كه معمولا تازه احداث شده مي باشد و هنوز به نام خاصي مشهور نشده به كار برد و به راحتي هم مورد قبول و پذيرش شهروندان نيز قرار خواهد گرفت.

اگر شهرونداني مسئول و داراي هويت و متشخص مي خواهيم بايد به راي و نظر و احساس آنان احترام بگذاريم و با بي تدبيري و كج سليقگي باعث دوري و جدايي و فاصله بين خواست شهروندان و مسئولان نشويم. البته اين تاكيد بر هويت نام محلات و مكان ها و خيابان ها ارتباطي با نام هاي دستگاه حاكمه سابق ندارد كه به زور قدرت و ثروت خود نام خود را بر شهر ها تحميل كرده بودند بلكه منظور حفظ هويت نام هايي است كه حكايت از نام يك اديب يا فاضل و دانشمند و و يا نامي محلي است كه با زندگي و خاطرات مردم اين مرزو بوم گره خورده است.