به گزارش خبرگزاری سلامت از مدیکال‌نیوزتودی، هنگام فرآیند درمان کبودی، آن ابتدا قرمز است. زیرا خونی که زیر پوست جمع می‌شود تازه و پر از اکسیژن است. حدود ۱ تا ۲ روز بعد، خون، اکسیژن خود را از دست می‌دهد و رنگ آن آبی، ارغوانی و حتی سیاه می‌شود. حدود ۵ تا ۱۰ روز بعد، به رنگ زرد یا سبز درمی‌آید. این رنگ‌ها ناشی از وجود ترکیبات بیلیوردین و بیلی‌روبین است که بدن برای از بین بردن هموگلوبین تولید می‌کند. پس از ۱۰ تا ۱۴ روز، رنگ آن به قهوه‌ای متمایل به زرد یا قهوه‌ای روشن درمی‌آید. در این زمان کبودی شروع به محو شدن می‌کند. بیشتر کبودی‌ها بدون درمان پزشکی، پس از ۲ هفته برطرف می‌شوند. با استفاده از کیسه‌های یخ، کرم‌های درمان کبودی، بستن آن با نوارهای نرم ارتجاعی و گاهی با بالا نگهداشتن بخش صدمه‌دیده بدن می‌توان سرعت درمان را افزایش داد.
اما چه وقت باید نگران کبودی‌ها شد؟
گاهی اوقات کبودی‌های بدن نگران‌کننده می‌شوند و باید با پزشک مشورت کرد. یکی از این موارد هماتوم است که خون در بخشی از بدن، ولی بیرون رگ‌های خونی جمع می‌شود. بدن این نوع جراحت را نمی‌تواند درمان کند و دخالت پزشکی لازم است. علایم زیر نشان می‌دهد که برای درمان کبودی باید نزد پزشک رفت:
* وقتی کبودی باعث کرخت شدن دست یا پا شود.
* عملکرد مفصل، اندام یا ماهیچه‌ای در بدن از بین برود.
* ناحیه مربوط به کبودی بزرگ شود.
* پس از گذشت ۲ هفته، کبودی دوباره برگردد یا روند درمان در آن مشاهده نشود.
* کبودی با شکستن استخوان همراه باشد.
* کبودی روی سر یا گردن باشد.
* بینایی فرد را دچار مشکل کرده باشد.
* دردی که هر لحظه بیشتر شود.
* گاهی اوقات کبودی بدون هیچ دلیلی روی شکم، سر، گردن، بالاتنه فرد رخ می‌دهد که می‌تواند علامت بیماری در یکی از اندام‌های داخلی بدن باشد.
مشکلات کبدی، برخی از سرطان‌ها و اختلال‌های خونریزی مانند هموفیلی هم موحب کبودی در بدن می‌شوند.