به گزارش نورنیوز: «آنالنا بربوک» وزیر خارجه آلمان که ناپختگی و اظهارات حاشیه‌سازش در موضوعات مختلف بارها در سطح اروپا و نظام بین‌الملل مسئله‌ساز شده، ظاهرا بر تداوم این رفتارها اصرار دارد.
او چند روز پیش در اظهاراتی وقیحانه و مداخله‌جویانه که قطعا نمی‌تواند صرفا ناشی از فقدان عقلانیت او باشد، درباره اتفاق رخ داده برای «آرمیتا گراوند» اعلام کرد: «اینکه دوباره دختری جوان در ایران برای جانش می‌جنگد فقط برای اینکه موهایش در مترو دیده می‌شده، غیرقابل تحمل است. جای پدر و مادر جلوی دوربین نیست، اما حق آنهاست که بر بالین دخترشان باشند.»
در خصوص مواضع وزیر خارجه آلمان سه نکته مهم و اساسی وجود دارد:
نخست اینکه؛ بربوک به عنوان وزیر خارجه کشوری با آمار بالای خشونت علیه زنان در اروپا و جهان، در حالی چنین ادعای دروغی را اعلام کرده که حتی بنا به اعتراف رسانه‌ها و شبکه‌های خارجی، اساسا در خصوص اصل ماجرا ابهامات زیادی وجود دارد و صحت آن کاملا زیر سوال است! شواهد موجود نیز نشان از دروغ بودن ادعای رسانه‌های ضدانقلاب دارد و مصاحبه والدین فرد بستری شده در بیمارستان نیز بر این سناریوی تکراری اما هدفمندِ دشمنان ملت ایران مهر تایید می‌زند.
در چنین شرایطی؛ اظهارات مبتنی بر دروغِ وزیر خارجه آلمان را علاوه بر تنزل عقلانیت در برلین، باید ناشی از عدم توانایی او و دولت متبوعش در کلید زدن مجدد اغتشاشات در ایران در سالگرد حوادث سال گذشته ارزیابی کرد که خشم و عصبانیت آنها را شدیدا برانگیخته است.
دوم اینکه؛ وزیر خارجه آلمان شخصا سرمایه‌گذاری زیادی بر روی اتحاد جریانات تجزیه‌طلب ضدایرانی خصوصا احزاب کومله، دموکرات و پژاک طی یک‌سال اخیر صورت داد و یکی از طرف‌داران اصلی خلق بحران‌های مزمن داخلی و تجزیه ایران بر اساس مولفه‌های قومی-مذهبی بود.
بربوک در همین راستا طی سه ماه منتهی به فرا رسیدن سالگرد اغتشاشات پاییز گذشته، جلساتی با برخی اعضای ضدانقلاب در برلین داشته و از حمایت مطلق دولت و وزارت خارجه آلمان از بازتولید بحران در ایران سخن گفته بود.
نکته سوم اما مربوط به تاثیرپذیری بربوک از دو سیاست‌مدار ضدایرانی در آلمان یعنی «بیژن جیرسرایی» دبیرکل حزب دموکرات‌های آزاد و «امید نوری‌پور» سخنگو و مقام ارشد حزب سبز این کشور است.
این دو سیاست‌مدار آلمانی که تبار ایرانی خود را عملا فراموش کرده‌اند، طی یک‌سال اخیر هدایت‌گران اصلی و پشت پرده مواضع وزیر خارجه‌ی خام اما جنجالی آلمان در تقابل مطلق با کشورمان بوده‌اند.
با این تفاسیر؛ نوع موضع‌گیری بربوک در قبال ماجرایی عادی که تلاش شده با روایتی دروغ، تبدیل به پروژه‌ای دیگر علیه جمهوری اسلامی شود، حتی از موضع‌گیری آماتورترین سیاست‌مداران و وزرای خارجه جهان غیرحرفه‌ای‌تر و البته وقیحانه‌تر است.
سوال اینجاست که؛ این اظهارات زرد و غیر مستند از سوی یک مقام رسمی با کدام سند و مدرکی صورت گرفته و وزیر خارجه یک کشور که باید بیش از هر فرد دیگری به رعایت مبانی حقوقی ملتزم باشد، چگونه چنین ادعایی را مطرح می‌کند؟!
ظاهرا اشتیاق وصف‌ناپذیر مقامات غربی برای ایجاد آشوب در ایران موجب شده همه مرزهای حقوقی، اخلاقی، دیپلماتیک و... را زیر پا بگذارند.
قطعا بربوک هزینه و نتیجه بازی در زمین سیاست‌مداران ضدانقلاب در سرزمین ژرمن‌ها را در آینده پرداخت خواهد کرد، چه، بی‌شک تیر او در بازتولید اغتشاشات بار دیگر به سنگ خواهد خورد و او با تبعات حقوقی، بین‌المللی و سیاسی اعلان جنگ علنی علیه امنیت ملی ایران مواجه خواهد شد.