1- مکرراً از سوی متولیان دستگاه دیپلماسی کشور عنوان شده که راهبرد ایران، معطل‌نکردن کشور برای به‌ثمر نشستن مذاکرات برجامی و اتخاذ سیاست خنثی‌سازی تحریم‌ها در کنار ترک نکردن میز مذاکره است؛ راهبردی که در مقطعی برای اثبات حسن‌نیت ایران و رسیدن به نقطه مشترک، قابل‌دفاع و منطقی بهنظر می‌رسید اما اینکه پس از دو سال‌ونیم مذاکره دولت‌های رئیسی و روحانی با اروپا و دولت دموکرات جو بایدن، هیچ پیشرفتی حاصل نشده و غرب هم در پی استفاده از ایران به عنوان کارت بازی خود در معادلات بین‌المللی و همچنین بهره‌برداری از اهرم‌های فشار موجود در برجام است، صحبت از ترک‌نکردن میز مذاکرات محلی از اعراب ندارد.
2- برجام که قرار بود گره‌گشای روابط ایران و غرب باشد و با درهم شکستن تحریم‌ها اقتصاد کشور را به جایگاه حقیقی خود بازگرداند، نه‌تنها خیر و منفعتش نصیب ایران نشده بلکه در حال نمایاندن شر خود در همه ابعاد است. هم تحریم‌ها سفت‌وسخت‌تر و گسترده‌تر از دوران ماقبل توافق 2015 وضع شده، هم صنعت هسته‌ای کشور عقب‌گردی واضح را تجربه کرده و هم از لحاظ امنیتی ایران زیر چتر تهدیدهای غرب با استفاده از اهرم‌های موجود در برجام رفته است؛ به‌گونه‌ای که امروز هر اقدامی از سوی ایران با تهدید اروپایی‌ها برای کلیدزدن مکانیزم ماشه و بازگشتن خودکار تحریم‌های شورای‌امنیت سازمان‌ملل مواجه می‌شود! این تله‌ای است که برجام برای ایران ساخته و در این وضعیتی که گرفتار شده‌ایم، صحبت از مذاکره و ترک‌نکردن آن در هر شرایطی خطاست.
3- غرب با آگاهی از تمایل ایران به احیای برجام در حال بازی موش‌وگربه است؛ آمریکا حاضر نیست به این توافق برگردد یا حتی اروپا برای احیایش کوچک‌ترین اقدامی انجام دهد. آنان خواهان دریافت امتیازات گسترده و آغاز مذاکرات موشکی و منطقه‌ای هستند و حتی در پی نقض بندهای همان توافقی‌اند که در 2015 آن را پذیرفته بودند. در آستانه کلید‌خوردن دومین بند غروب برجام در مهرماه امسال که مربوط به رفع محدودیت‌های موشکی و پهپادی در قطعنامه 2231 شورای‌امنیت است، زمزمه‌هایی از تصمیم اروپا برای حفظ تحریم‌های موشکی ایران به‌گوش می‌رسد؛ اقدامی که نقض صریح این توافق از سوی کشورهایی است که از انجام کوچک‌ترین تعهدات خود سر باز زدند و حالا با وقاحت تمام و البته با توجه به آگاهی از تمایل ایران به احیای این توافق، هر روز ابعاد جدیدی از راهبرد خود را رونمایی می‌کنند.
4- این واقعیتی تلخ و غیرقابل انکار است که برای اروپا و آمریکا، اقدامات ایران قابل‌محاسبه شده و اگر قرار است تغییری در شرایط موجود به‌وقوع بپیوندد، باید طرحی نو درانداخت. ایران پیش‌بینی پذیر و تحدید حدود شده، همان چیزی است که غرب به آن تمایل دارد. از زمان خروج آمریکا از برجام و سر باز زدن اروپایی‌ها از انجام تعهدات خود، تمامی اقدامات ایران در چهارچوب برجام صورت‌گرفته و تمامی این واکنش‌ها برای وادار کردن طرف‌های مقابل در جهت بازگشت به این توافق بوده که موثر واقع نشده؛ در صورتی که نیاز بود این پیام به طرف‌های غربی مخابره شود که تهدید منافع ایران و یک‌طرفه بودن این توافق، مساوی است با نابودی برجام و اقداماتی که پیش‌بینی آن‌ها برای طرف‌های غربی بسیار سخت خواهد بود.
5- وقتی از سوی سخنگوی دستگاه دیپلماسی کشور، دائماً پیام‌هایی درباره ترک‌نکردن میز مذاکره مخابره می‌شود، یعنی راهبرد اشتباه گذشته همچنان تداوم دارد و نباید انتظار داشت که گشایشی پیرامون برجام صورت پذیرد. غرب باید درک کند که ادامه شرایط کنونی مساوی است با ترک‌کردن میز مذاکره از سوی ایران و حرکت به‌سمت تشییع‌جنازه برجام؛ برجام نافرجامی که ممات قریب‌الوقوعش از آغاز دوره حیاتش، قابل پیش‌بینی بهنظر می‌رسید.