نظر منتشر شده
۳۸
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 264928
آیا تصویب توافق هسته ای توسط شورای امنیت تاثیری بر اعتبار آن دارد؟
بخش تعاملی الف- سالار نامدار وندایی، 9 فروردین 94
تاریخ انتشار : يکشنبه ۹ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۰۵:۱۵
هرتوافق بین المللی وسیله ای است که اراده های طرفین را در موضوعی مشخص نظم بخشیده ، ثبت و ضبط می کند.ضمانت اجرای هر توافق بین المللی حاکمیت مطلق و کامل کشورهاست که تصمیم می گیرند با حسن نیت به تعهد بین المللی که پذیرفته اند پایبند باشند و طبیعی است که این پایبندی تا جایی است که یک کشور توافق بین المللی را با منافع ملی خود همسو بداند.بعبارتی دیگر همانگونه که بارها اتفاق افتاده کشورها تا جایی به تعهداتشان عمل می کنند که تامین کننده منافع آنها باشد،هیچ اصلی از اصول حقوق بین الملل در صدد تحمیل تعهد یا تعهداتی به کشورها نیست که مغایر با منافع ملی آنها باشد،چرا که این مساله با اصل حاکمیت هرکشوری در تضاد است.

توافق احتمالی که بین ج.ا.ایران و گروه کشورهای۱+۵ حاصل شود از هر حیث یک توافق و معاهده بین المللی است چون اولا بین چند کشور و بصورت کتبی منعقد می شود،ثانیا این انعقاد توسط مقامات صلاحیت دار کشورهای درگیر صورت می گیرد و ثالثا این توافق در باره موضوعی است که آثار بلند مدت داخلی و بین المللی برای طرفین به بار خواهد آورد(به همین دلیل هم نمی تواند یک توافق ساده یا اجرایی باشد)

حقوق بین الملل به صراحت مراحل انعقاد یک معاهده معتبربین المللی را مشخص کرده است:۱.مذاکره در مورد مفاد معاهده۲.امضاء معاهده توسط مقام صلاحیت دار بعد از اتمام مذاکرات(مثلا وزیر خارجه)۳.تصویب معاهده توسط رکن صلاحیت دار داخلی کشورها(در ایران؛تصویب قوه مقننه و امضای رئیس جمهور) ۴.تودیع اسناد تصویب بین طرفین یا امین معاهده.

مراحل فوق برای انعقاد و لازم الاجرا شدن یک معاهده هم لازم هستند و هم کافی،و با طی آنهاست که یک معاهده قدرت اجرایی پیدا می کند و لازم الاجرا می شود،اقدامی اضافی بر موارد فوق(بعنوان مثال تایید توسط شورای امنیت) نه بر الزام آور بودن معاهده ای می افزاید و نه تاثیری بر قدرت اجرایی آن دارد.اگر کشوری تصمیم بگیرد معاهده ای را که امضا کرده، اجرا نکند طی مراحل چهارگانه فوق کافی است تا مسئولیت بین المللی ایجاد شده و کشور خاطی محکوم شود.

ارسال توافق احتمالی بین ج.ا.ایران و گروه کشورهای۱+۵ به شورای امنیت برای تصویب،یک اقدام اضافی و غیر لازم محسوب می شود که بنظر می رسد طرح این مساله نتایجی حاشیه ای و البته مهم برای کشورهای غربی و امریکا در پی خواهد داشت از جمله اینکه؛
۱.امریکا همیشه شورای امنیت را بعنوان نماینده جامعه جهانی و مسئول حفظ صلح و امنیت بین المللی معرفی کرده که همه ی کشورها باید تابع و مطیع تصمیمات آن باشند،به همین دلیل تلاش می کند توافق احتمالی را که بین ج.ا.ایران و گروه کشورهای ۱+۵ منعقد خواهد شد،توافقی بین ایران و «جامعه جهانی» جلوه دهد که با این کار مساله بمراتب پیچیده تر خواهد شد چرا که گروه۱+۵،شش عضو اما شورای امنیت پانزده عضو دارد،اعضایی با علایق،مواضع و منافعی متفاوت!

۲.ج.ا.ایران همواره یکی از منتقدین پیشگام ساختار و ترکیب ناعادلانه ی شورای امنیت، بدلیل حق وتو و نابرابر برخی اعضای آن،بوده است و بارها اعلام کرده قطعنامه های صادر شده توسط این شورا در مورد مساله هسته ای را نامشروع و ناعادلانه می داند،حال اگر توافق احتمالی بین ج.ا.ایران و گروه کشورهای۱+۵ برای تصویب به شورای امنیت فرستاده شود،به معنی پذیرفتن ضمنی جایگاه و اقدامات شورای امنیت در پروسه هسته ای توسط ایران خواهد بود،اقداماتی که تا به امروز توسط مقامات جمهوری اسلامی ایران همواره محکوم شده اند.

۳.شاید اینگونه تصور شود که طرح تصویب توافق احتمالی توسط شورای امنیت بدلیل ساز مخالف منتقدان داخلی دولت امریکا است،اما باید توجه داشت این مساله داخلی محسوب شده و مشکلی است که به سیستم سیاسی امریکا مربوط می شود و باید در چارچوب سازوکارهای داخلی نیز حل و فصل شود،شورای امنیت وظیفه ای در قبال تضمین معاهدات بین المللی ندارد.

شاید بهتر باشد بجای ارسال توافق احتمالی به شورای امنیت،این شورا خود بصورت خودجوش اقدام کرده و با صدور یک قطعنامه یا اعلامیه از انعقاد آن استقبال کند،اقدامی که انجام آن می تواند تا حدودی این شورا را به رسالت اصلی خویش نزدیک گرداند.
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۶:۰۳:۵۸
شورای امنیت ، سازمان ملل و غیره همش کشکه ، امریکا برای کدوم کارش منتظر این نهاد ها بوده ؟ هر کاری خواسته کرده . زمان اصلاحات هم اشتباه اونجایی شد که به اژانس اعتماد کردیم و ان ها را داور گرفتیم و خود مسئولان اون موقع هم اعتراف کردند که اژانس بعد از پیمان حرف هایش را عوض کرد . در این مذاکرات هم همینطوره اگر مسئله ای را به دوش این نهاد ها واگذار کنیم بدانید که حتما طرف امریکا هستند . توی توافق اولیه هم این را دیدید که هر کجا متن که ابهام داشت امریکایی ها به نفع خودشان تفسیر کردند و با توجه به رسانه ها و قدرتی که دارند همان تفسیر را به بقیه دولت ها دیکته کردند. (2771335) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۱:۲۳:۴۵
آقای نامدار، فرمایشات شما صحیح، ولی‌ باید بدانید که در سیستم سیاسی آمریکا، حرف آخر و نهایی‌ را مجلس سنا که متشکل از ۱۰۰ سناتور(هر یالت ۲ نماینده) است میزند... به این معنی‌ که در داستان نهایی‌، این مجلس سنا است که قادر به استیضاح و برکناری رئیس جمهور است ولی‌ در هیچ شرایطی ، ریاست جمهوری قادر به به منحل کردن مجلس سنا نیست... بنابر این حالا همه چیزی که کنگره آمریکا می‌گوید این است که اگر قرار است ما نیز این موافقت را به تور رسمی‌ تایید کنیم باید به صورت هم عرص در ایران نیز این موافقت به صورت تعهد رسمی‌ مورد تایید قرار گیرد، و دیگر این به عنوان موافقت بین‌الملل که برای سالها آمریکا را متعهد می‌کند باید مورد تایید رسمی‌ مجلس آمریکا قرار بگیرد، به عبارت دیگر، اگر اوباما موافقت می‌کند که این قعطنامه در سازمان ملل برای آمریکا تعهد چند ده ساله بیاورد، قبل از اینکه به قعطنامه سازمان ملل تبدیل شود، باید به تایید مجلس آمریکا به عنوان بالاترین نهاد تصمیم سازی و سیاست گذاری رسیده باشد. به نظر مجلس ایران نیز باید چنین موافقت بینلمللی‌ را که برای دهها سال کشور را متعهد می‌کند، تسویب کند و این دقیقا نقطه‌ای است که فاجعه است، یعنی‌ ایران دارد همان راه ژاپن و آلمان را میرود، بدون آنکه تونسته باشد از مزایا کامل آن استفاده کند، یعنی‌ فقط دادن امتیاز، ولی‌ به دلیل شعار، هیچ سود و منفعتی برای منافع ملی‌ ایران کسب نخواهد شد، متأسفانه! (2771642) (alef-13)
 
احسان
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۳:۱۸:۰۹
ما الان چند ساله فناوری هسته ای داریم؟چند سال پیش ساخت نیروگاه اتمی بوشهر اغاز شد؟چند سال طول کشید تا افتتاح بشه؟روسیه پول چنتا نیروگاه اتمی رو تو این سالها از ایران گرفت؟اینا رو در نظر گرفتی شما و تحلیل میکنی؟المان و ژاپنی که میگی چنتا نیروگاه دارن؟بعد میگی از مزایای کامل اون استفاده نکردن؟نیروگاه اتمی بوشهر رو المانی قبل انقلاب داشتن میساختن (2771947) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۳:۵۷:۵۵
شما از هر چیزی یخورده بلدین و گفتین آخر سر تو نتیجه گیری زدین به جاده خاکی.
ایا معتقدین ژاپن و آلمان از همکاری با امریکا پشیمان هستند. مردم ژاپن و آلمان راضی نیستند. آنها به درایت دولت مردانشان افتخار میکنند و از افراطی گری مسولین گذشته کشورشان متاسف. (2772048) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۱:۲۴:۱۵
این مذاکرات با یک بیانه و اعلام مواضع برای ادامه سمبلیک مذاکرت پایان خواهد یافت ، چون نه اسرائیل ، نه کنگره و نه پوتین و نه تندرهی دوطرف که از اینها خط یا حمایت میگیرند،آنرا تایید نمیکنند... رابطه ایران و غرب شده مثل مثلی‌ که نه می‌توانند با هم زندگی‌ کنند و نه می‌توانند بدون هم زندگی‌ کنند... مشکل این است که پای اقوام دور و نزدیک دو طرف در روابط آنها بسیار باز شده!!! و هر دو طرف برای بستن دهان گشاد این اقوام در رودربایستی عجیبی‌ گرفتار آمدند. (2771644) (alef-13)
 
زهرا
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۱:۳۶:۲۵
حالا اگه کشک هست یا نیست که پدر ما رو درآورده... شما شاید خیلی وضعت خوبه که دوست نداری توافق بشه...
وگرنه بی شک توافق به هر شکلش به نفع مردم عزیز ایران هست. شاید به نفع آقازاده ها و دلال ها نباشه... (2771659) (alef-13)
 
پویان
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۴:۰۴:۲۹
توافق بدون برداشته شدن تحریمها چه سودی داره؟ (2772065) (alef-3)
 
درس عبرت
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۲:۲۵:۲۳
احسنت ! این کشورهایی که خودشان را ابرقدرت میدانند به هیچ پیمانی پایبند نیستند . بارها این موضوع را آزموده ایم ولی متاسفانه برخی درس عبرت نمی گیرند.
یک مثال جالب از همین موضوع هسته ای:
دکتر حسن روحانی در مرداد ماه 1384، روزهای پایانی مأموریت خود در سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی طی نامه ای خطاب به محمد البرادعی روند حدود دوسال اعتمادسازی ایران و مذاکرات با غربی ها و آزانس را تشریح می کند(یادتان نروند که در آن فرآیندها تقریبا همه چیز تعطیل شده بود حتی تحقیقات!). ایشان پس از بیان روند تعهدات و اقدامات ایران ، می نویسد :
"با گذشت یک سال دیگر و با انجام بیش از یک هزارنفر روز از سخت‌ترین بازرسی‌ها، مدیرکل در بند 112 گزارش نوامبر سال 2004 خود، مجدداً تأکید کرد که "تمامی مواد هسته‌ای اعلام شده در ایران مورد حسابرسی قرار گرفته و بنابراین، چنین موادی به سوی فعالیت‌های ممنوعه منحرف نشده‌اند"."

و در ادامه میزان تعهدپذیری غربی ها را این گونه توصیف می کند:
"متأسفانه، در مقابل اگر نگوییم هیچ، ایران مابه‌ازای بسیار اندکی دریافت کرد و بارها اقدامات اعتمادساز خود را افزایش داد و تنها در عوض آن، با قول‌های انجام نشده و درخواست‌های بیشتر روبه رو شد. قول‌های اکتبر 2003[مهر1382] سه کشور اروپایی درباره‌ی همکاری هسته‌ای، امنیت منطقه‌ای و منع گسترش، هنوز حتی بررسی هم نشده‌اند. تعهد فوریه‌ی 2004 [بهمن1382]سه کشور اروپایی که به عنوان مابه ازای گسترش تعلیق به مونتاژ و تولید قطعات ارائه شده بود و بر مبنای آن سه کشور متعهد شده بود که "تلاش فعالانه به عمل آورند تا تلاش‌های ایران در اجلاس ژوئن 2004[خرداد1383] شورای حکام شناسایی شده، به شکلی که شورا بعد از آن تنها بر مبنای گزارش مدیرکل، هرگاه و اگر براساس رویه‌ی عادی اجرای قرارداد پادمان و پروتکل الحاقی ضروری دانست، عمل کند" تحقق نیافت تا اینکه ایران در نوامبر 2004 [آذر1383]موافقت نمود تعلیق داوطلبانه‌ی خود را بیشتر گسترش دهد، به نحوی که تأسیسات تبدیل اورانیوم را که به وضوح توسط دبیرخانه‌ی آژانس به عنوان خارج از شمول هرگونه تعریف از "فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی" تعیین شده بود؛ دربرگیرد. و سه کشور اروپایی/ اتحادیه‌ی اروپا هنوز به تعهد خود در موافقتنامه‌ی نوامبر 2004[آذر1383] پاریس مبنی بر شناسایی "اجرای بدون تبعیض حقوق ایران براساس معاهده‌ی منع گسترش مطابق با تعداتش براساس این معاهده" عمل نکرده‌اند."

همان طور که ملاحظه می کنید رئیس جمهور فعلی که آن موقع مسئول پرونده هسته ای بود به صراحت می گوید "در مقابل اگر نگوییم هیچ، ایران مابه‌ازای بسیار اندکی دریافت کرد و بارها اقدامات اعتمادساز خود را افزایش داد و تنها در عوض آن، با قول‌های انجام نشده و درخواست‌های بیشتر روبه رو شد" ... خب بعد از این همه عهدشکنی غربی ها ما فعالیتهایمان را از سر گرفتیم . اما غربی ها به خاطر این که توافقاتی که همین شیخ دیپلمات و همکارانش (که الآن در راس وزارت خارجه اند) بسته بودند را زیر پا گذاشتیم شروع کردند به فشار بیشتر و ارسال پرونده به شورای امنیت...
بعد از 8 سال همان شیخ دیپلمات آمد و اینطور القا کرد که مشکل پرونده هسته ای دولت احمدی نژآد است و گفت ما کاربلدیم!
در کمتر از صد روز توافقی بستند به نام توافق ژنو ! گفتند حق غنی سازی ما به رسمیت شناخته شده ... توافق منتشر شد و دیدیم به رسمیت شناخته نشده ! گفتند تحریم ها برداشته می شود ... دهها بار تحریم جدید اعمال کردند و گفتند جدید نیست ! جالب است که در یکی از تحریم های جدید ، وزیر خارجه روسیه مصاحبه کرد و گفت این تحریم ها مخالف توافقنامه است اما مسئولین ما پشت گوش می انداختند به امید واهی جلب رضایت دشمن!
حالا میخواهند توافق جامع بکنند !
گیریم بخش زیادی از تاسیسات اتمی مان را تعلیق کردید ! گیریم موافقت کردند تحریم ها را بردارند و گیریم که تحریم ها را برداشتند! اما جناب روحانی و ظریف با توجه به سوابق درخشان این کشورها :
1- از کجا معلوم همان تحریم ها را به بهانه دیگری اعمال نکنند؟! (کما اینکه بعضا به این موضوع اشاره هم کرده اند. به عنوان مثال به این سخنان جان برنن، مدیر آژانس مرکزی اطلاعات در امریکا(سیا) توجه کنید : "برنامه اتمی ایران چیزی است که اما امیدواریم بتوانیم آن را متوقف کنیم. با این حال این را نیز می بینیم که این کشور همچنان حامی تروریسم دولتی است و کاری که باید بکنیم این است که خواه این توافق به دست آید یا نیاید، فشار بر ایران باید ادامه یابد تا اطمینان یابیم این کشور نمی تواند کشورهای منطقه را بی ثبات کند")

2- از کجا معلوم که رژیم حقیقی تحریم ها را هم بردارند ؟! یعنی ممکن است روی کاغذ تحریم ها را بردارند اما در عمل به شرکت ها و موسسات فشار بیاورند که نباید با ایران معامله کنید! کاری که قبلا در موضوع تحریم دارویی انجام دادند و میگفتند تحریم دارویی نکرده ایم اما ما تحریم بودیم ! یکی از روزنامه های غربی گزارشی نوشته بود که در همین الف هم منتشر شد مبنی بر اینکه در عمل تحریم ها برقرار است ...

به این دو مورد موارد متعدد دیگری هم می توان افزود اما من از آقای ظریف و همکارانش میخواهم ، تضمین کافی برای ارزیابی تعهدات طرف مقابل بگیرید. کاری که در توافق ژنو (به دلیل اصرار بر انجام آن قبل از 100 روز ) نشد. در توافق ژنو آژانس انرژی اتمی مسئول ارزیابی میزان وفاداری ایران به تعهداتش بود اما برای غربی ها هیچ نهاد یا کشورری تعیین نشده بود ! نتیجه این که هر کاری میخواستند میکردند و میگفتند مخالف توافقنامه نیست! حداقلش اینه که چند کشور بی طرف تعیین شوند برای قضاوت در مورد تعهدات طرف مقابل.

یک سوال و درخواست دیگه از آقای ظریف و روحانی:
اگر طرف مقابل به تعهداتش عمل نکرد ، آیا ما می توانیم توافق را به هم بزنیم؟!!! (2771799) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۶:۴۴:۳۴
دوست عزیز، با شعار دادن واینکه کی خوبه و کی خوب نیست که نمیشه دنیا رو اداره کرد!! خدارو شکر تیم مذاکره کننده به سرپرستی دکتر ظریف هم تحصیلکرده اند هم کارکشته. ما هم بهشون اعتماد داریم.
روحانی و ظریف متشکریم (2771340) (alef-13)
 
تافردا
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۷:۳۴:۰۱
بسمه تعالي
اتحادي که بين کشورهاي اروپايي و آمريکايي در تنظيم قطعنامه و تحريم ها عليه ايران در دولت دهم بوجود آمد را بايد از بين برد حتي اگر با امضاء توافقنامه ي چند روزه باشداين اتحاد درآينده حتي با عدم پايبندي بعضي از گروه به توافقنامه ديگر بوجود نخواهد آمد مگر اين که احمدي نژادي ديگر رئيس جمهورشود. (2771363) (alef-13)
 
محمدرضا پورامینی/ همدان
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۷:۳۸:۰۰
اگرچنانچه یک توافق خوب بطور واقعی و منطبق برنظرمنطقی وکارشناسی هیئت مذاکره کننده ایران و بر اساس توافق سیاسی عادلانه منعقد ونهائی شودو تمامی اعضای اصلی وصاحب وتوی شورای امنیت که اتفا قا شامل گروه مذاکره کننده هسته ای 5+1 نیزهستند انرا تائیدکنند دران صورت هم میتواند دلیلی بروجود وقبول مشروعیت نسبی کل اعضای شورای امنیت باشد وهم تضمینی برای اجرای ان خواهدبود از طرفی بعقیده برخی صاحب نظران روابط حقوق بین الملل هر قرار دادی احتمال دارد در اجرا به دست انداز هائی برخوردکند که روند اجرای انرا کند که در برخی از قرار دادهاخواسته ویا ناخواسته و عمدا ویا سهوا از سوی طرفین مواردی قبلا اتفاق افتاده ومشاهده شده است که دران صورت مراحلی برای پیگیری وپیشبردمفاد ان ناچارا باید در مجامع بین المللی صورت گیرد که حتی الامکان باید پذیرفت وقبول کرد (2771369) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۷:۵۰:۰۳
اشکالات متعددی به این نوشته وارد است که تنها به آشکلی که به آخرین بخش مربوط است اشاره می شود در آنجا که نویسنده محترم نوشته اند: «شاید بهتر باشد بجای ارسال توافق احتمالی به شورای امنیت،این شورا خود بصورت خودجوش اقدام کرده و با صدور یک قطعنامه یا اعلامیه از انعقاد آن استقبال کند،اقدامی که انجام آن می تواند تا حدودی این شورا را به رسالت اصلی خویش نزدیک گرداند. » اینکه توافق حاصله به شورای امنتیت ارسال نشود و شورای امنیت بصورت خود جوش از این توافق استقبال کند این استقبال و بیانیه تنها یک بیانیه و اعلام حمایت بودن ضمانت اجرایی است و هیچ ارزشی ندارد و برای طرفین الزام آور نیست ولی اگر توافقات انجام شده به تصویب سازمان ملل برسد الزام آور و ضمانت اجرایی خواهد داشت و اینکه ما در بعضی موارد از جمله تصویب تحریمهای ظالمانه از سوی سازمان ملل معترض و آنها را قبول نداریم دلیل نمی شود که دیگر از ظرفیت این سازمان برای تحکیم حق و حقوق خودمان استفاده نکنیم و مگر تا کنون در موضوع هسته ای سازمان ملل درگیر نبوده است که بخواهد با این موضوع درگیر شود مگر نه این است که بسیاری از تحریمها توسط همین سازمان مللی تصویب شده است که همه کشورهای دنیا عضو آن هستند و بالاخره با موافقت اکثر این کشورها این تحریمها تصویب شده است و در عین حال در این اوضاع وانفسا در بین کشور های عضو سازمان ملل بالاخره تعدادی بوده اند که از ما حمایت کره اند لذا اگر توافقات هسته ای در سازمان ملل تصویب شود یا نشود آن سازمان همچون گذشته هر وقت که بخواهد بر علیه ما اقدام خواهد کرد دوست عزیز شما که قوانین بین المللی استناد کرده اید و ظاهرا با قوانین بین المللی آشنایی دارید مطالب فوق هم در راستای مسائل حقوق بین المللی خدمتتان عرض شد و نگارنده و بسیاری از مردم میهن اسلامیمان نیز با مسائل حقوق بین الملل خیلی بیگانه نیستند، پس بهتر است که ما فعلا توافق را به تأیید سازمان ملل برسانیم تا بعدا به راحتی نتوانند زیر آن بزنند (2771371) (alef-13)
 
مهدی
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۱:۵۵:۰۹
خب به راحتی ابوطالبی رو قبول نکردند و زیر همه تعهدات بین المللی خودشون زدند! آب هم از آب تکان نخورد و دولت ایران گفت وای آمریکا چه کار بدی کرد و نمایندشو عوض کرد!
چرا میخواین از یه سوراخ دو بار گزیده بشید و از اتفاقی که همین 1 سال پیش هم افتاده درس عبرت نمیگیرد؟ (2771707) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۷:۵۵:۱۹
آقای نامدار، فرمایشات شما صحیح، ولی‌ باید بدانید که در سیستم سیاسی آمریکا، حرف آخر و نهایی‌ را مجلس سنا که متشکل از ۱۰۰ سناتور(هر یالت ۲ نماینده) است میزند... به این معنی‌ که در داستان نهایی‌، این مجلس سنا است که قادر به استیضاح و برکناری رئیس جمهور است ولی‌ در هیچ شرایطی ، ریاست جمهوری قادر به به منحل کردن مجلس سنا نیست... بنابر این حالا همه چیزی که کنگره آمریکا می‌گوید این است که اگر قرار است ما نیز این موافقت را به تور رسمی‌ تایید کنیم باید به صورت هم عرص در ایران نیز این موافقت به صورت تعهد رسمی‌ مورد تایید قرار گیرد، و دیگر این به عنوان موافقت بین‌الملل که برای سالها آمریکا را متعهد می‌کند باید مورد تایید رسمی‌ مجلس آمریکا قرار بگیرد، به عبارت دیگر، اگر اوباما موافقت می‌کند که این قعطنامه در سازمان ملل برای آمریکا تعهد چند ده ساله بیاورد، قبل از اینکه به قعطنامه سازمان ملل تبدیل شود، باید به تایید مجلس آمریکا به عنوان بالاترین نهاد تصمیم سازی و سیاست گذاری رسیده باشد. به نظر مجلس ایران نیز باید چنین موافقت بینلمللی‌ را که برای دهها سال کشور را متعهد می‌کند، تسویب کند و این دقیقا نقطه‌ای است که فاجعه است، یعنی‌ ایران دارد همان راه ژاپن و آلمان را میرود، بدون آنکه تونسته باشد از مزایا کامل آن استفاده کند، یعنی‌ فقط دادن امتیاز، ولی‌ به دلیل شعار، هیچ سود و منفعتی برای منافع ملی‌ ایران کسب نخواهد شد، متأسفانه! (2771372) (alef-13)
 
احمد
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۸:۰۲:۲۲
مگر توافق 1975 الجزایر در دفتر سازمان ملل ثبت نشد و شماره نخورد که به دست صدام حسین جلو دوربین ها پاره شد کجای این سازمان ملل ارزش و اعتبار داشته که این دومیش باشد فردا رییس جمهور بعدی امریکا مثل صدام عمل کرد چه پشتوانه ای برای عدم اقدام آن دارید؟ (2771378) (alef-13)
 
اسی بوشهر
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۹:۰۶:۳۳
به نظر من برعکس گفته های شما عدم انجام این اقدام چیزی از وجاهت قانونی سازمان ملل کم نمی کند بلکه اگر این قرارداد در سازمان ملل و شورای امنیت به تصویب برسد و امضا شود آنگاه کشوری از زیر آن سر باز بزند آن موقع است که وجاهت سازمان ملل و شورای امنیت برای همگان زیر سوال می رود. بنابراین قبل از انتقاد به هر ابتکاری تمام زوایای آن را ببینید لطفا (2771461) (alef-13)
 
یکی از اینها
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۹:۱۰:۰۲
اینهمه صغری کبری کردی که بگی باید مجلس ما و کنگره اونا توافق رو تصویب کنه ؟ خوب این یعنی محال ! یعنی توافق کشک ! یعنی برگردیم سر جای اول ! برادر اصول گرای من ! اگه ما اصرار داریم که شورای امنیت یک مصوبه راجع به مفاد توافق داشته باشه به این دلیله که پایه و اساس همه تحریمها مستقیم یا غیر مستقیم همون مصوبات شورای امنیته .چه بخواهیم چه نخواهیم مصوبات این شورا کاغذ پاره نیست و بسیار نقش مهمی در دنیا داره.اینکه عادلانه هست یا نیست بحث دیگریه ولی کاغذ پاره نیست ! (2771465) (alef-13)
 
امیری
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۲:۲۲:۵۴
طبق قانون اساسی ج .ا.ا. هر توافقنامه بین المللی تنها پس از تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان اعتبار مییابد.
ثانیا مصوبه شورای امنیت برای کلیه کشورهای عضو سازمان ملل لازم الاجرا است. البته ثبت قرارداد در سازمان ملل با مصوبه تحت فصل 6 و یا فصل 7 شورای امنیت کاملا متفاوت است.
ثالثا یکی از دلایل محکومیت عراق و صدام از سوی سازمان ملل، همان وجود توافقنامه 1975 الجزایر بود که صدام انرا کاغذپاره دانسته بود.
رابعا در نظام سیاسی جهانی ،قدرت و دیپلماسی هم نقش به سزایی دارد. (2771790) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۹:۱۲:۴۱
بله داره ... اگه شک داری از ظریف بپرس (2771470) (alef-13)
 
هادی
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۹:۳۴:۲۱
این تصور شماست که شورای امنیت میخواد توافق احتمالی رو تصویب کنه،در حالیکه اعضای پنج بعلاوه یک و ایران صرفا اراده به اتمام مذاکرات در مقر اروپایی سازمان ملل دارند ولاغیر، مطمئنا طرفین مذاکره پس از مدتها که به توافق جامع و نهایی نزدیک شدن به هیچ وجه دوست ندارند موانع جدیدی برای عدم توافق بوجود بیاد مخصوصا اینکه آلمانها و همچنین فرانسوی ها از قِبَل این توافق منافع تجاری فوق العاده ای عایدشون خواهد شد.... (2771494) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۹:۴۳:۰۸
اعتبار برای غرب بله برای ما خیر به این منظور دستشان باز خواهد شد طبق همان قانون جنگ را شروع کنند و این قانون بهترین مستمسک خواهد بود (2771500) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۹:۴۳:۲۶
توافق هسته ای با دشمن انی هیچ تاثیری در سر نوشت ملت ایران ندارد عزت و اتبار ملت ایران بر پایه اعتماد به داشته خود است امید داشتن به دست دشمن کار کسانی است خود غربی هستند در بین بزرگان خیلیها هستند که کتابهای اسلامی فقط برای شغل می خوانند مثل یک پزشکی که کتابهای پزشکی می خواند ولی اعتقادی ندارد یه هیاتی ذهبی برای دیدار علما به قم می روند ولی بعضیها اصلا تحویلشان نمی گیرند حتی برای چند لحظه وقت به انها نمی دهند انها اول فکر کردند که نکند چشم برزخی علما اجازه ملاقات نمی دهد بسیار ناراحت و نگران می شوند و به سمت توبه می روند بعد ی بینند دوباره خبری از ملاقات نمی شود می گویند غیر ممکن است که ما ادمهای بدی باشیم تحقیق ی کنند ی بینند خانواده انها در طرز پوشش و حرکات هیچ تفاوتی با طاغوتیها ندارند با خوشحالی به شهرشان بر گشتند و توبه کردند که به کسی اعتماد کنند (2771502) (alef-13)
 
حسان
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۸:۰۶:۱۶
الان این چیزایی که نوشتی ینی چی؟میشه واضح تر بگی؟ما که نفهمیدیم!!!میگم نکنه منم ادم بدی باشم؟!!یکی فهمید یه جوری توضیح بده ما هم متوجه بشیم دوستمون چی گفتن...خدا خیرتون بده...من برم توبه کنم (2772473) (alef-13)
 
شوراي امنيت
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۹:۵۰:۴۶
ضمن تشكر از نويسنده محترم مقاله من حواسم نبود چشم الان خودجوش اقدام ميكنم .
ببخشيد دير شد (2771509) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۰۹:۵۲:۱۳
این که ایران با بردن این توافق به شورای امنیت، جایگاه شورای امنیت را به رسمیت بشناسد از نکات بسیار مثبت قضیه است و بازگشت از مسیر غلطی است که عده ای در دولت قبل آن را پیگیری کردند و گفتند قطعنامه های شورای امنیت کاغذ پاره ای بیش نیست یا آن قدر قطعنامه صادر کنند تا قطعنامه دانشان پر شود.
از سوی دیگر هرچند ما به ساختار و کارکرد شورای امنیت انتقاد داریم ولی هر کشور عضو سازمان ملل متحد با عضویت در این سازمان، جایگاه شورای امنیت را به رسمیت شناخته. (2771512) (alef-13)
 
قاسی
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۰:۲۱:۳۶
خدایا کاری کن توافق هسته ای صورت بگیره ... ما جوانان ایران نیازمند و استحقاق بهتر زندگی کردن را داریم (2771550) (alef-13)
 
ح.ق
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۰:۳۱:۲۰
1- درسته که توافق بین ایران و 6 کشور داره انجام می گیره، ولی با نگاهی به اسم کشورهایی که در تحریم ایران مشارکت کردن، متوجه می شیم که دقیقا توافق داره بین ایران و جامعه جهانی صورت می گیره
2- ما چه جایگاه و ترکیب و سیستم شورای امنیت رو بپذیریم چه نپذیریم، بسیاری از تحریم هایی که باهاشون مواجه هستیم بر مبنای قطعنامه های همون شورای نامشروع و ناعادل به وجود اومدن
3- اون سیستم سیاسی داخلی آمریکا که ازشون صحبت می کنید، تاثیرش بر روند معادلات جهان-از قیمت گندم و نفت گرفته تا آغاز و پایان بسیاری از جنگ ها- خیلی بیش تر از سازمان ملل و گروه های مختلفی هست که کشورها با هم تشکیل دادن (2771563) (alef-13)
 
امیر حامد
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۰:۵۴:۵۱
بله تاثیر دارد حداقل در حد یک مرجع بین المللی یا یک شاهد فراگیر، زیرا در غیر این صورت دیگران ممکن است با وجود نخاله های سیاسی مانند نتایانهو و امثالهم در تفاسیر بعدی و روش های اجرایی آن سنگ بیندازند. (2771593) (alef-13)
 
سیف
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۱:۰۷:۰۶
اگر امضا شورای امینیت اعتبار ندارد بایدسراغ مریخ رفت (2771616) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۲:۱۰:۵۷
توافق... آغاز يك پايان! (2771755) (alef-3)
 
حميد
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۲:۱۱:۲۹
دوست عزيز ، عضويت ما در سازمان ملل رسما و قانونا نشان دهنده ان است كه ما به سازوكار، منشور و مناسبات و اجزايش از جمله شوراي امنيت متعهد هستيم. شوراي امنيت و فصل هفتم سازكار كاملا مشخصي دارد كه كليه كشورهاي عضو چه با ان موافق باشند و چه نباشند تا وقتي تغيير نكرده است متعهد به ان خواهند بود. اينكه ما بگوييم شوراي امنيت را قبول نداريم در عين حالي كه عضو سازمان ملل هستيم محلي از اعراب ندارد. بر اساس منشور سازمان ملل مصوبات شوراي امنيت ذيل فصل هفتم براي تمامي كشورها الزام اور است. جهانشمولي تحريمات فعلي ما نيز به دليل تصويب انها در همين شوراي امنيت است به طوري كه حتا متحدان و دوستان ما مانند روسيه و هند و برزيل و ... هم با وجودي كه به ان اعتقاد ندارند اما خود را متعهد به اجراي ان مي دانند. (2771758) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۲:۱۵:۳۲
دیگه خواهش می‌کنم در این یک زمینه منتقدان توافق، به دکتر ظریف استناد کنند. ایشان استاد روابط بین‌الملل هستند و سال‌ها در همین سازمان ملل مشغول به فعالیت بوده‌اند. شما نمی‌توانید ادعا کنید که دکتر ظریف در این زمینه متوجه نیستند و با نگارش چنین مقالاتی آن هم در چنین روزهایی ایشان را از یک مسیر برگردانید. (2771767) (alef-13)
 
زارعی
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۲:۱۹:۳۲
چطور وقتی شورای امنیت تحریم وضع می کنه قابل اجراست ولی توافق هسته ای که اعضای دایم شورای امنیت مستقیما در مزاکره هستند قابل اجرا نیست ؟ (2771779) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۲:۲۶:۴۷
نکته بسیار مهمی که نویسنده فراموش کرده اند اینست که صحبت از تصویب توافق بین ایران و 5+1 تحت فصل هفتم منشور شورای امنیت سازمان ملل هست که اتفاقا زمانت اجرایی دارد و برای تمامی اعضای سازمان ملل متحد الزامی میباشد! این حرکت دست تندرویان را هم در آمریکا و هم در کشور خودمان میبندد بدین ترتیب که در آمریکا تندرویان نخواهند توانست از طریق مجلس نمایندگان یا سنا بر خلاف این حکم تصمیمی بگیرند چرا که با ارجای آن مصوبه به دادگاه عالی آمریکا توسط دولت مواجه خواهند شد و دادگاه عالی آمریکا میتواند با استناد به تعهد الزام آور برای آمریکا هر نوع تصمیم اینگونه توسط کنگره را نقض کند! و در ایران هم دست آن تندرویانی که فکر میکنند در آینده میتوانند زیر این توافق زده و جامعه بین المللی و همچنین ملت ایران را در مقابل عمل انجام شده و خطرناکی قرار بدهند بسته خواهد شد چراکه آنها هم میفهمند که با اینکار مستقیما ایران را در مقابل شورای امنیت و نیروی نظامی اعضای آن قرار خواهند داد و دستشان برای هرگونه عمل غیر منطقی بسته میشود. (2771803) (alef-13)
 
امير
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۳:۴۶:۰۶
قبل از اينكه شوراي امنيت سازمان ملل تحريم هاي اخير را عليه ايران تصوبي كند، آمريكا بيشتر از بيست سال ما را تخريم ميكرد اما هيچ كشوري در اين تحريم ها همراه آمريكا نميشد.

بعد از تحريم فصل هفتمي سازمان ملل و اعلام ايران به عنوان كشور نهديد كننده امنيت جهاني، تمام كشورهاي دنيا تحريم هاي اضافه بر سازمان ملل يعني تحريم هاي اتحاديه اروپا و دولت و كنگره آمريكا را اجرا كردند، چون اجرا نكردن آن حمايت از كشور مخل امنيت جهاني را معني مي داد.

بي توجهي به جايگاه سازمان ملل باعث شد تحريم هاي آمريكا را كه قبل از تحريم هاي شوراي امنيت، هيچ كشوري حتي متحدين بسيار نزديك آمريكا مثل انگليس و كانادا و استراليا به رسميت نمي شناخنتد؛ بعد از تحريم هاي شوراي امنيت تمام كشورهاي دنيا از جمله كشورهاي دوست ايران مثل لبنان و سوريه و عراق و افغانستان هم اجرا كنند.

بي توجهي به جايگاه شوراي امنيت باعث قرار گرفتن همه كشورهاي دنيا پشت سر آمريكا شد.

حالا برداشتن اين مشروعيت حتي اگر با تعليق (نه لغو) تحريم هاي آمريكا و اتحاديه اروپا همراه باشد، برگشت به شرايط فعلي و اجماع جهاني برعليه ايران حتي در صورت قدرت گرفتن تندرو ها در دولت آمريكا را عملا غير ممكن مي سازد.

در صورت لغو تحريم هاي شوراي امنيت، تصويب دوباره آن با و توي چين يا روسيه امكان پذير نيست و دولتي كه توانسته نظر آمريكا و انگليس و فرانسه براي لغو تحريمها را جلب كند مطمئنا به راحتي خواهد توانست وتوي چين يا روسيه را براي عدم تصويب تحريم جديد بدست آورد. (2772019) (alef-13)
 
سعید
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۳:۵۸:۴۲
مهم اینکه ما با این توافق نامه اولاً به دنیا میگیم مصوبات شورای امنیت کاغذ پاره نیست و نظر حداقل دولت های قوی و موثر در روابط بین الملل هست و دوم اینکه حق داشتن انرزی هسته ای و بسیاری از حقوقی که در چند سال گذشته از آن محروم شده ایم بدست می آوریم و سوم بقای جمهوری اسلامی حداقل برای 50سال تضمین می شود به هرحال شورای امنیت حاصل تجربه تلخ جهان ناشی از دوجنگ جهانی است و تنها راهکاری بوده که مورد قبول واقع شده انشاءالله با توافق راه برای رسیدن به اهداف عالیه و منافع ملی کشور تضمین شود (2772051) (alef-13)
 
والا
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۴:۲۴:۴۶
طبق مواد منشور سازمان ملل متحد در صورت تصویب توافق هسته ایی در مقر سازمان ملل که بصورت قطعنامه شورای امنیت صادر گردد بر تمام کشورهای عضو و حتی غیر عضو سازمان ملل و نیز تمامی سازمانهای بین المللی تابع سازمان ملل متحد الزام آور بوده و تمامی کشورها باید بدون قید و شرط آن را اجرا نمایند و ساز و کارهای اجرایی آن را از جمله رفع تحریمها در مراکز قانون گذاری کشورهای خود تصویب نمایند . (2772097) (alef-1)
 
یاقوتی
۱۳۹۴-۰۱-۰۹ ۱۵:۳۶:۵۳
متعجبم از الف که چطور چنین متونی را که مملو از اغلاط تخصصی است (آنقدر که حتی غلط گیری این مختصر نگاشته، منتج به متنی مفصل و حتی آموزشی خواهد شد!) منتشر می کند؛ مثلا در پاراگراف اول:
1- "ضمانت اجرای هر توافق بین المللی حاکمیت مطلق و کامل کشورهاست": گویا نگارنده اساسا رابطه میان حقوق بین المللی و حقوق داخلی را نمی دانند؛ شاید تصویب و به مرحله اجرا رسیدن یک معاهده بین المللی متوقف به تصویب نهادهای داخلی باشد، اما ضمانت اجرای آن پس از تصویب، فقط حاکمیت داخلی نیست
2- "طبیعی است که این پایبندی تا جایی است که یک کشور توافق بین المللی را با منافع ملی خود همسو بداند": یعنی مثلا اگر عراق عهدنامه مرزی الجزایر را یکطرفه ملغی اعلام کرده و سپس به ایران حمله کرد، از نظر نگارنده عمل مشروعی انجام داده؟ آیا محکومیت و اعلام عراق به عنوان متجاوز از طرف سازمان ملل عمل بیهوده و فاقد بار حقوقی بوده؟
3- "هیچ اصلی از اصول حقوق بین الملل در صدد تحمیل تعهد یا تعهداتی به کشورها نیست که مغایر با منافع ملی آنها باشد": پیشنهاد میکنم نگارنده کمی بیشتر در موضوعاتی همچون حقوق بشر، حقوق بشردوستانه، قواعد آمره بین المللی، عرف بین الملل، مداخله بشردوستانه، مسئولیت حمایت، ... مطالعه کنند

تلاش نگارنده که احتمالا در ابتدای راه قلم فرسایی است، عملی ممدوح و بلکه قابل تحسین است، اما اشکال به سایت الف وارد است که آیا متوجه نیستند که این متن امکان نشر ندارد، یا الف هم زرد شده یا گرفتار روابط است؟ (2772224) (alef-13)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.