کد مطلب: 207982
مسئولین محترم مردم را دَریابید تا دُریابید؛ چرا سختگیری؟
بخش تعاملی الف - مهدی محبی کردسفلی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۲۴
یکی از دوستان که اتفاقا از مخاطبان پایگاه خبری تحلیلی "الف" می باشد روز گذشته به اینجانب زنگ زد و گفت: چند روز است از دست تامین اجتماعی گیج شده ام شما که اهل رسانه ای و دستی بر قلم دارید فریاد ما را به گوش مسئولین این سازمان برسانید.
وی در تشریح مشکل پیش آمده برای خود و همکارانش گفت: ما ۵ نفر هستیم که چند سالی است در جایی مشغول به کاریم، به یاد دارم ماه های اول شروع به کارم در آنجا را که هنوز کارفرما اقدامی برای پرداخت حق بیمه ما نکرده بود، یک روز مامور بیمه از کارگاه بازدید کرد و از کارفرما پرسید چند نفر در کارگاه شما فعالیت دارند و آیا بیمه شده اند؟ که ایشان جواب داد: ۵ نفرند و چون تازه استخدام شده اند هنوز بیمه نیستند. وی سپس با زبانی تهدیدآمیز به کارفرما گفت: اگر آن ها را هر چه سریعتر بیمه نکنید برخورد قانونی لازم در این زمینه با شما خواهد شد. فردای آن روز کارفرما همه ما را بیمه کرد. هر چند کار این بازرس نشان از وظیفه شناسی و احقاق حقوق ما بود، اما در سه ماه گذشته ورق برگشته و بازرس جدید تامین اجتماعی شعبه ۲ اصفهان برای بازدید در ساعات اداری مراجعه نموده و برای هر ۵ نفر ما غیبت ثبت کرده و ۳ماه است که مسئولین این شعبه ما را هر روز به بهانه ای از کار و زندگی انداخته و آن قدر کارفرما را اذیت کرده اند که ایشان قصد اخراج ما را دارد.
اولین نکته ای را که در باب درد دل های این هموطن و سایر ولی نعمتان و صاحبان اصلی سازمان تامین اجتماعی به مسئولین این سازمان گوشزد نمود این است که در سازمانی که مدیران و کارمندانش از درآمدهای ناشی از پرداخت حق بیمه های همین کارگران دریافت ها و پاداش های میلیونی و حتی میلیاردی دریافت می نمایند (نا گفته نماند که کارمندانی نیز در این سازمان هستند که با انجام خدمت صادقانه از این مزایا بی بهره هستند و این مواهب! فقط شامل حال اعاظم این سازمان می شود) آیا سزاوار است که این همه دردسر را برای پرداخت کنندگان حق بیمه ایجاد نموده و به عبارتی وظیفه شناسانه! بخواهند "موی قانون را از ماست این بی پناهان بکشند" ولی همانگونه که در قبل گفته شد، عده ای در دریای حاصل ازقطره قطره های (حق بیمه ها) این مظلومان، شناور شده و پس از آن در ساحل امن و آرام تامین اجتماعی روی ماسه های غفلت غرور حمام آفتاب بگیرند.
نکته بعدی این که آیا شایسته است با چنین افراد و کارفرمایانی که هیچگونه وابستگی دولتی نداشته و با رضایت کامل حق بیمه چند نفر را برعهده می گیرند و کمک شایانی به حل معضل اشتغال می نمایند برخوردی را نمود که عطای "اشتغالزایی" را به لقای "دردسرهای تامین اجتماعی" بخشیده و یا کار را تعطیل می کنند، یا با استفاده از نیروهای غیرمجاز خارجی از مشکلات و هزینه های خود می کاهند.
وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی همانگونه که مستحضرید یکی از دغدغه اصلی دولت تدبیر و کاهش نرخ بیکاری است، اکنون سئوال این است که آیا با چنین سیاست هایی امیدی به حل معضل اشتغال دارید؟ آیا امیدی هست که بخش خصوصی با این مشکلات و موانع پیش روی انگیزه و همتی برای ایجاد شغل داشته باشد؟
وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ریاست محترم سازمان تامین اجتماعی مردم را دَریابید تا دُریابید.
وی در تشریح مشکل پیش آمده برای خود و همکارانش گفت: ما ۵ نفر هستیم که چند سالی است در جایی مشغول به کاریم، به یاد دارم ماه های اول شروع به کارم در آنجا را که هنوز کارفرما اقدامی برای پرداخت حق بیمه ما نکرده بود، یک روز مامور بیمه از کارگاه بازدید کرد و از کارفرما پرسید چند نفر در کارگاه شما فعالیت دارند و آیا بیمه شده اند؟ که ایشان جواب داد: ۵ نفرند و چون تازه استخدام شده اند هنوز بیمه نیستند. وی سپس با زبانی تهدیدآمیز به کارفرما گفت: اگر آن ها را هر چه سریعتر بیمه نکنید برخورد قانونی لازم در این زمینه با شما خواهد شد. فردای آن روز کارفرما همه ما را بیمه کرد. هر چند کار این بازرس نشان از وظیفه شناسی و احقاق حقوق ما بود، اما در سه ماه گذشته ورق برگشته و بازرس جدید تامین اجتماعی شعبه ۲ اصفهان برای بازدید در ساعات اداری مراجعه نموده و برای هر ۵ نفر ما غیبت ثبت کرده و ۳ماه است که مسئولین این شعبه ما را هر روز به بهانه ای از کار و زندگی انداخته و آن قدر کارفرما را اذیت کرده اند که ایشان قصد اخراج ما را دارد.
اولین نکته ای را که در باب درد دل های این هموطن و سایر ولی نعمتان و صاحبان اصلی سازمان تامین اجتماعی به مسئولین این سازمان گوشزد نمود این است که در سازمانی که مدیران و کارمندانش از درآمدهای ناشی از پرداخت حق بیمه های همین کارگران دریافت ها و پاداش های میلیونی و حتی میلیاردی دریافت می نمایند (نا گفته نماند که کارمندانی نیز در این سازمان هستند که با انجام خدمت صادقانه از این مزایا بی بهره هستند و این مواهب! فقط شامل حال اعاظم این سازمان می شود) آیا سزاوار است که این همه دردسر را برای پرداخت کنندگان حق بیمه ایجاد نموده و به عبارتی وظیفه شناسانه! بخواهند "موی قانون را از ماست این بی پناهان بکشند" ولی همانگونه که در قبل گفته شد، عده ای در دریای حاصل ازقطره قطره های (حق بیمه ها) این مظلومان، شناور شده و پس از آن در ساحل امن و آرام تامین اجتماعی روی ماسه های غفلت غرور حمام آفتاب بگیرند.
نکته بعدی این که آیا شایسته است با چنین افراد و کارفرمایانی که هیچگونه وابستگی دولتی نداشته و با رضایت کامل حق بیمه چند نفر را برعهده می گیرند و کمک شایانی به حل معضل اشتغال می نمایند برخوردی را نمود که عطای "اشتغالزایی" را به لقای "دردسرهای تامین اجتماعی" بخشیده و یا کار را تعطیل می کنند، یا با استفاده از نیروهای غیرمجاز خارجی از مشکلات و هزینه های خود می کاهند.
وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی همانگونه که مستحضرید یکی از دغدغه اصلی دولت تدبیر و کاهش نرخ بیکاری است، اکنون سئوال این است که آیا با چنین سیاست هایی امیدی به حل معضل اشتغال دارید؟ آیا امیدی هست که بخش خصوصی با این مشکلات و موانع پیش روی انگیزه و همتی برای ایجاد شغل داشته باشد؟
وزیر محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ریاست محترم سازمان تامین اجتماعی مردم را دَریابید تا دُریابید.
کلمات کلیدی : مهدی محبی کردسفلی
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
