نظر منتشر شده
۱
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 299302
برجام، دولت، مجلس؛ همدل و همزبانی
بخش تعاملی الف - مهدی محبی کردسفلی
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۰۷:۰۱


از زمانی که بحث برنامه هسته ای کشورمان به دلیل شیطنت و سوء نیت آمریکا و غرب از یک مسأله ی تکنولوژیک، فنی و صنعتی به یک مسأله سیاسی بین المللی تبدیل شد، مسئولین مرتبط با این مسأله در دوره های مختلف همواره با تمام توان و ظرفیت کوشیده اند ضمن ثثبیت حقوق ملت ایران، دنیا را به این اعتماد برسانند که کشور جمهوری اسلامی ایران در پی استفاده صلح آمیز از انرژی هسته بوده و طبق مبانی دینی و فتوای رهبر معظم انقلاب هر گونه استفاده تسلیحاتی از این فناوری برای ما تحریم شده است.

اما تفهیم این واقعیات به طرف مقابل و ثبیت رسمی حقوق ملت ایران در عرصه بین المللی به دلیل بهانه جویی هایی که ریشه در نگاه خصمانه آمریکا و غرب به ملت ایران داشته و همچنین خرابکاری و فشارهای کشورهای مرتجع منطقه به تعویق افتاده است.

تیم مذاکره کننده ی ما به سرپرستی دکتر حسن روحانی در زمان دولت هفتم و هشتم با صداقت و برای اثبات حسن نیت جمهوری اسلامی ایران، رویکرد مدارا و تعامل با غرب را برگزید و با تعلیق داوطلبانه غنی سازی این فرصت را به غربی ها داد تا در برخورد خود با ملت ایران تجدید نظر کرده و راه منطق را به جای تهدید انتخاب نمایند که متاسفانه به دلایل سیاسی بسیار فرصت سوزی کردند.

تیم مذاکره کننده بعدی ایران با سرپرستی دکتر علی لاریجانی اولین تیم مذاکره کننده ایران در دوره فعالیت دولت نهم، گرچه از مشی و برنامه های تیم قبلی تبعیت نکرد اما با رویکردی تعاملی و سازنده سعی در احقاق حقوق هسته ای ملت داشت که این تیم هم در میانه راه به علل داخلی به کار خود پایان داد.

دومین تیم مذاکره کننده هسته ای ایران در دوره دولت نهم و دهم به سرپرستی ۶ ساله دکتر سعید جلیلی وارد مذاکرات شد. فراوانی نشست ها و دیدارها و مذاکرات در این دوره این نوید را به ملت می داد که به احتمال زیاد در یکی از ادوار این مذاکرات توافقی بین طرفین حاصل گردد، اما عدم توجه به اصل داد و ستد سیاسی در مناسبات بین المللی و پافشاری این تیم بر حقوق هسته ای ملت ایران و عدم امتیازدهی به طرف مقابل عملا توافق را امری محال کرده بود. در این دوره بود که سخنان و رفتارهای رئیس دولت وقت نیز دولت های غربی را در موقعیتی قرار داد تا با بهانه های واهی و بی پایه و اساس اجماع بین المللی را علیه ما شکل دهند و چند قطعنامه علیه ما صادر نمایند.

با انتخاب دکتر حسن روحانی به ریاست جمهوری و اعلام برنامه های ایشان در حوزه های مختلف و به ویژه تاکید وی بر گشایش دروازه های تعامل به روی دنیا و قول پیگیری و حل موضوع هسته ای، امیدها به تدبیر دولت اعتدال در این باره قوت گرفت. رئیس جمهور جدید در اولین گام سکان وزارت امور خارجه را تحویل دکتر محمدجواد ظریف داد که علاوه بر داشتن تحصیلات مرتبط، از تجربه بسیار بالایی در روابط بین الملل برخوردار بود و همچنین با شناخت عمیقی که از غرب داشت، پیگیری پرونده مسأله هسته ای را نیز به ایشان واگذار کردند.

اولین حضور دکتر ظریف به عنوان مذاکره‌کننده هسته‌ای در دیدار با نمایندگان گروه پنج به علاوه یک در نیویورک و در تاریخ ۴ مهر ۱۳۹۲ (۲۶ سپتامبر ۲۰۱۳) برگزار شد و پس از آن برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی گفتگوی تلفنی و سپس دیدار و گفتگوی حضوری یک وزیر خارجه ایرانی با همتای آمریکایی واکنش های مثبت و منفی بسیاری را در داخل و خارج از کشور برانگیخت، اما هرچه بود این ارتباطات و پس از آن مذاکرات متعدد تیم هسته ای به سرپرستی دکتر ظریف به ویژه در ژنو، لوزان و وین باعث بیم و امیدهایی در داخل شد.

حاصل ۲ سال تلاش این تیم که همواره با حمایت های رهبر معظم انقلاب، ریاست محترم جمهوری و اکثر مردم همراه بود، با چالش های فراوان داخلی و بین المللی نیز مواجه گشت ولی نتیجتا با پایداری تیم مذاکره کننده و حمایت های ذکر شده و حتی انتقادات سازنده مخالفان، سندی تحت عنوان "برنامه جامع اقدام مشترک" (برجام) که در زمینه حل اختلافات هسته ای با ایران و کشورهای ۱+۵ مورد پذیرش طرفین قرار گرفت.

مرحله بعد از اجلاس وین و تنظیم و انتشار مفاد برجام، لازم بود که ساز و کارهای اجرایی شدن آن در کشورهای طرف مذاکره مورد بررسی قرار گیرد که به جز ایران و آمریکا تقریبا بقیه کشورهای مذاکره کننده با اجرای آن با مانعی روبرو نبودند.

دولت اوباما با مخالفت ها و چالشهای فراوانی در کنگره و سنا مواجه شد ولی بالاخره توانست برای اجرایی کردن برجام از این سدها عبور نماید. اکنون نوبت ایران است که مرحله نهایی و قانونی رفع موانع داخلی جهت انجام اقدامات خود را صورت دهد و برای این امر همراهی مجلس را نیاز دارد.

واضح و مبرهن است که هدف نهایی نمایندگان مخالف و موافق برجام چیزی جز حفظ حقوق هسته ای کشور نیست اما راه های رسیدن به این حقوق بسته به دیدگاه طرفین متفاوت است و مخالفت و موافقتی اگر هست خیرخوانه و به مصلحت کشور و ملت است، اما لازم است اکنون که کشور در مقطع و برهه ای حساس قرار دارد با نزدیک کردن قلب ها به هم و اعتماد به تیم مذاکره کننده هسته ای و دولت که حمایت رهبر معظم انقلاب و ملت بزرگوار ایران را همراه دارند، با وحدت و انسجام از این پیچ تاریخی با سربلندی عبور نمائیم و انشاالله نمایندگان ملت با تصمیم مناسب، همراهی و همدلی خود را با مردم و دولت برای جهانیان متجلی سازند.
 
کلمات کلیدی : مهدی محبی کردسفلی
 
رجا
۱۳۹۴-۰۷-۱۴ ۰۹:۱۱:۵۳
ای کاش برجام بر باد؟!
آن زمان که باید ضعف مدیریتی را برطرف می کردیم و به پیروی از بیانات رهبر معظم انقلاب، الگوی مصرف را اصلاح می کردیم، چه کردیم؟
زمانی که باید همت مضاعف را صرف می کردیم و از تولید ملی حمایت می کردیم چه شد که به کمپین تحریم خودرو داخلی رسیدیم.

ای کاش، اجازه سوء استفاده به هیچ مدیر، تاجر و مسئولی نمی دادیم تا شاهد اختلاس و خیانتها نبودیم.
ای کاش می دانستیم همانطور که خطر دشمن داخلی و فتنه، سخت تر از دشمن خارجی و جنگ است اگر می خواهیم مراقب خیانتها باشیم اولین خطر، منافقین به ظاهر دوست و همراه هستند.
ای کاش به کسی اجازه نمی دادیم به خاطر آقازادگی خود را مصون از تحقیق و سوال بداند تا بعد از سالها پیشرو بودن مردم در رسوایی آقازاده، او را محکوم کنیم.
ای کاش، قلم و زبان سرخ بر سر می گذاشتیم نه بر سر توقیف! تا شاید قلمی ما را هوشیار می کرد.
ای کاش، برجام بر باد زمانی که رفت بر باد

زمانی که کمیسیون های مختلف مجلس و نهادهای نظارتی باید بر رفتار دولت و مدیران نظارت می کردند، عینک سبز بر چشم زدند و اختلاس ها را ندیدند.
زمانی که مخترعین و دانشمندان ما برای انبوه سازی تولیدات خود در به در پول بودند دلارها در جیب آقایان جمع می شد و نظارتی نشد تا با جیب پرپول فرنگی شد.
ای کاش، برجام بر باد عَلَم دانش سَر باد

ای کاش ناظران، ناظر و ضابطان، ضابط بودند و آقا و آقازاده ای نبود که امروز به صراحت و اقتدار می گفتیم: برجام برو بر باد.

اگر به شعارهای هرسال بیان شده توسط رهبر معظم انقلاب که مانند منظومه ای می توانست ما را به ثریا برساند به صورت آماری، برگزاری همایش ها و ... بسنده نمی کردیم و آن قول را به فعل تبدیل می کردیم، آیا اقتصاد امروز مقاوم نبود؟
پس از جنگ تحمیلی که شرایط و اولویت خاصی بود چه تولید علم و فناوری داشتیم که حتی دشمنان خواهانش باشند، آیا آن علم و فناوری تحریم شد؟

لازم به ذکر است فتنه 88 شاید هشداری بود کسی را برتر از قانون ندانیم و کسی که تاب تحمل مخالف را ندارد در هر لباس که روحانیت مقدس ترین آن است با قانون اساسی جمهوری اسلامی بسنجیم، وقتی رهبر معظم انقلاب بر اجرای قانون تاکید دارند چرا اجازه دهیم کسانی خود را آقا و آقازاده بدانند تا فتنه ای سخت تر در آینده ببینیم.
انتهای پیام/ رجا رجبی (3241635) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.