داخلی صفحه اجتماعی آرشيو يادداشت

نیاز کشور به آموزش فراگیر زبان انگلیسی و عربی

بخش تعاملی الف - حسین رجایی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

بی شک، حجم و نوع تعاملات جهانی کشورها، یکی از عوامل مؤثر قدرت آن‌ها در دنیای امروز است. این تعاملات بطور کلی از سه مسیر ارتباطی: دولت ها، رسانه و جوامع انجام می‌شود. در این میان، با گسترش فناوری‌های نوین ارتباطی همانند شبکه‌های اجتماعی، نقش جوامع به‌ سرعت در حال رشد و پیشی گرفتن از دو عامل دیگر است.

جمهوری اسلامی ایران، با بهره‌مندی از فرهنگ غنی ایرانی _ شیعی، منادی ارائه حرفی نو در جهان امروز است. حرفی نو که با نگاه به زوایای فطری - الهی انسان، مکاتب مادی موجود را به چالش می‌کشد.

این گفتمان جدید، تا چندی پیش فقط بواسطه دیپلماسی حکومتی تبلیغ می‌شد و اکنون چند صباحی است که رسانه، خود را لنگان لنگان به این گود می‌رساند. اما مسئله‌ای که تاکنون به‌طور کامل از آن غفلت شده است، بهره‌گیری از ظرفیت‌های ملت فرهیخته ایران است. متاسفانه، کسانی که اکنون به عنوان نماینده جامعه ایرانی با جوامع دیگر در حال تعامل هستند (به خصوص بدلیل مهاجرت) را اکثرا افرادی تشکیل می‌دهند که به این گفتمان جدید، اعتقاد چندانی ندارند یا حتی گاه خودباوری ملی را به دید تمسخر می‌نگرند.

قطعا اولین عامل مؤثر برای شکل‌گیری ارتباط ملت با ملت، آشنایی به یک زبان مشترک است. متاسفانه جامعه ایرانی، از لحاظ حجم آشنایی با زبان دوم، رتبه بسیار ضعیفی را در میان ملت‌های جهان به خود اختصاص داده است.

زبان فارسی با وجود غنای ادبی بالایی که از منظر جهانی دارد، به دلایل تاریخی در گوشه‌ای از دنیا مهجور مانده است. به لحاظ جمعیتی اکنون غلبه با زبان های انگلیسی، عربی، اسپانیولی و چینی می‌باشد. در این بین، زبان‌های انگلیسی و عربی برای ما از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. زبان انگیسی به لحاظ عمومیت بین المللی آن و زبان عربی به دلیل وجهه ای که از منظر دینی و جغرافیای همسایگی برای ما دارد.

با توجه به آنچه گفته شد، آشنا نبودن ملت ما با زبان های انگلیسی و عربی، خسارت‌های جبران‌ناپذیری را در مسیر پیشرفت ملی ما پدید آورده است. آشنا نشدن ملت‌های جهان با فرهنگ و گفتمان ایرانی _ اسلامی، از طریق ارتباطات مردمی، این فرصت را به زورمداران جهانی داده است تا با استفاده از بوق‌های تبلیغاتی خود تصویری وارونه از ما بسازند. به عنوان مثال، در همین منطقه خاورمیانه، ملت‌های عرب همسایه ما، بسادگی از طریق دنیای مجازی با یکدیگر ارتباط می‌گیرند، در مورد ما حرف می‌زنند، قضاوت می‌کنند، بدون اینکه خود ما در شکل‌گیری نگرش‌شان هیچ نقشی داشته باشیم. مشخص است که به تبع، دامنه وسیعی از مشکلات دیگر همانند نرخ گردشگر‌پذیری پایین کشور ما هم از همین مسئله تأثیر می‌پذیرد.

همه این‌ها در حالی صورت می‌گیرد که راه‌حل های ساده‌ای وجود دارد. نمونه‌ای کوچک اینکه: همین الان ‌‌رسانه ملی می تواند سریال‌های چندین بار تکراره خود از شبکه iFILM را با همان زبان عربی و با زیرنویس‌های همزمان عربی و فارسی (به جهت افزایش سهولت یادگیری) برای مخاطب ایرانی پخش کند و یا همین کار را با سریال‌های انگلیسی زبان در شبکه‌ای جدید انجام دهد و در این رابطه گفتنی‌ها بسیار است...