وقتی پژوهشگاه دانش های بنیادی بنگاه داری می کند

بخش اجتماعی الف، 11 تیر 94

11 تير 1394 ساعت 9:29

زمانی تازه رادیو وارد کشور شده و برای داشتن آن باید از شهربانی آن موقع مجوز می گرفتند، زمانی کپی رنگی نوظهور بود و زمانی دستگاه فکس اما همه اینها به تدریج آنقدر زیاد شدند که حالا هر کسی به راحتی می تواند چاپگرهای رنگی پیشرفته را خریداری کند یا حجم زیادی تصویر و صدا را به هر جای دنیا برساند در مقایسه با زمانی که برای فرستادن یک دیسکت کامپیوتر یا یک حلقه فیلم عروسی باید به وزارت ارشاد می رفتی و آنها نوار ویدیویی را پس از ملاحظه به صورت لاک و مهر شده می دادند که ببری و پست کنی.

زمانی هم در دهه هفتاد اینترنت به تدریج نقاب از رخ می کشید و به مراکز علمی نفوذ می کرد، پژوهشگاه دانش های بنیادی هم به عنوان یک مرکز پیشرفته علمی و پژوهشی با آوردن امکانات ارتباط با اینترنت که آن زمان به صورت نوشته های متنی و قابل مقایسه با وضعیت فعلی نبود، چند پایانه یا ترمینال را برای مراجعان علاقه مند در یکی از ساختمان های خودش اختصاص داده بود. این اقدام عملی شایسته بود که باب استفاده مستقیم و برخط (آنلاین) از مراکز علمی مرتبط را باز می کرد. چند سال گذشته تا این که به تدریج شرکت های خصوصی و نیمه خصوصی ظهور پیدا کردند و اینترنت هم از حالت متن های تک رنگ پا به عرصه وب گذاشت و ناگاه طی یک دهه با سرعت نور پیشرفت کرد. آنقدر سریع که حالا هر بنگاه معاملات ملکی و هر شرکتی که وب سایت نداشته باشد گویی چیزی کم دارد!

کد مطلب: 280044

آدرس مطلب: http://alef.ir/vdcfjxd0jw6dcxa.igiw.html?280044