الف - 4 واژه ای که دختران از آن محروم شدند

افق ۱۴۰۴ و دست یابی به قله های پیشرفت صنعتی و اقتصادی بی شک بدون یاری و همکاری تمامی نهادها و بخش های کشور بعید به نظر می رسد و از سویی مردم و بدنه جامعه نیز اجزای لاینفک کشور به شمار می روند که به نام ایرانی هویت می بخشند.

در این میان که از جهاد اقتصادی به حمایت از تولید داخل و سرمایه ایرانی رسیده ایم، نیاز کشور به تربیت و پرورش نخبه و کارشناس در تمامی رشته های تحصیلی به خوبی احساس می شود ولی تصمیم برخی دانشگاه ها مبنی بر تک جنسیتی کردن تعدادی از رشته های استراتژیک با آرمان های افق ۱۴۰۴ و همچنین حمایت از کار و سرمایه ایرانی در تضاد آشکار است.

به دور از هرگونه تعصب جنسیتی،مرد و زن ایرانی سرمایه ایرانی به شمار می روند و اگر واژه «جهاد» را برای رشد اقتصاد به کار می بریم، باید نگاهی به پیشینه و سابقه استفاده از این کلمه پرمعنا در طول تاریخ کشورمان داشته باشیم.حضور دختران و زنان ایرانی در تمامی اعتراضات مردمی در حمایت از انقلاب اسلامی و دفاع از میهن در طول هشت سال جنگ تحمیلی و همچنین فعالیت های عمرانی ، اقتصادی و مهندسی زنان در طول دوران سازندگی نمونه های ارزشمندی برای اثبات ادای دین زنان ایرانی نسبت به واژه جهاد است.

در سالی که به حمایت از سرمایه ایرانی شهره است، دختران از بدیهی ترین حق خود که انتخاب رشته دانشگاهی است محروم می شوند و برای آن توجیهی به نام بازگشت سرمایه بیان می کنیم.به گفته یک کارشناس، برای دخترانی که در دانشگاه ها به تحصیل در رشته هایی مانند معدن مشغول هستند، هزینه ای صرف می شود که به علت عدم فعالیت آنان در معادن، هزینه ذکر شده به جیب جامعه وارد نمی شود و آیا مشکل عدم اشتغال زنان گناهی از سوی زنان است؟ و یا مدیران کشور در این زمینه به پاک کردن طرح سوال مشغولند؟

نبود کار و فعالیت حرفه ای در رابطه با رشته تحصیلی تنها مختص به معدن و رشته های تک جنسیتی شده نیست و بررسی آمار اشتغال و همچنین ارتباط شغل با مدرک دانشگاهی نمونه ای براین مدعاست.

به راستی نگاه برخی مدیران کشور به رشته معدن و نظایر آن بر چه مبناست؟آیا سیاه نمایی های فیلم های سینمایی مربوط به چند دهه قبل از معادن سیاه و متروک و کارگران آفتاب سوخته ای که کلنگ بر دوش دارند و در دل سیاه تونل های زیرزمینی عرق ریزان در پی سنگ های قیمتی هستند، مبنای فکری آنان به معدن و رشته های تک جنسیتی شده است؟

دوران بیل و کلنگ و سیاهی سال هاست سپری شده است و کارگران سیه چرده و خسته جای خود را به کارخانه های مدرن و ماشین آلات دقیق مهندسی داده است.اکنون نرم افزارهای پیشرفته جایگزین تیشه های سنگ شکن شده اند و کارگران معادن تنها با اپراتوری ماشین آلات مدرن به معدن کاری مشغولند.

به تعداد دختران بیکار در این گونه رشته ها نیز باید مردان فارغ التحصیل از دانشکده های معدن را اضافه کرد.بستر سازی و اشتغالزایی امری است که به دولت و کارآفرینان بخش خصوصی مرتبط است.به راستی در زمینه رشد این مقوله تا چه میزان فعالیت انجام شده است؟

آیا با ایجاد رغبت در زنان برای روی آوردن به مشاغل خانگی می توان آنها را از مسیر رشد و بالندگی دور کرد و کم کاری خود در اشتغال زایی سرپوش گذاشت؟

در خبرها آمده است که تنها دانشکده های تهران و چند شهر بزرگ پذیرای زنان علاقمند در این گونه رشته ها است.این روزها اخباری نیز مبنی بر هزاران آسیب اجتماعی در پی مهاجرت های تحصیلی دختران و پسران در طول سال های اخیر منتشر می شود که خود گواهی بر تصمیم گیری های مشکل ساز مدیران مربوطه در سال های قبل است.

کوچ دختران و پسران جوان به تهران و دیگر شهرهای بزرگ و در زمانی که به حمایت خانواده نیاز دارند علیرغم ایجاد نگرانی خانواده ها با مشکلات مالی بسیاری مواجه خواهد بود.شرایط زندگی در تهران برای جوانان شهرستانی و دور شدن از فرهنگ بومی و استانی می تواند به جدایی افراد کارشناس از نقاط محروم منجر شود.

تمرکز زدایی امکانات از پایتخت و چند شهر بزرگ تنها با تحصیل و اشتغال افراد بومی در استان های خود میسر می شود و تفکیک جنسیتی رشته های تحصیلی علاوه بر محروم کردن زنان از حق خود، سبب افزایش محرومیت در برخی نقاط کشور می شود.

اتاق های بازرگانی صنایع و معادن و کشاورزی را می توان نمونه های عینی همکاری زنان و مردان در رونق بخشی به اقتصاد کشور قلمداد کرد.تعداد زنان کارآفرین و موفق در کمیسیون های تخصصی اتاق های بازرگانی گویای توانمندی دختران و زنان ایرانی در توسعه اقتصادی است.زنانی که در چهار واژه« بازرگانی»،«صنعت»،« معدن» و « کشاورزی» فعالیت کردند و در همایش های بین المللی و بازارهای جهانی از اقتصاد ایران سخن گفتند و جالب آنکه دختران امروز از فعالیت در همین چهار واژه تاثیرگذار در اقتصاد محروم می شوند.ایا راهی که مادران آنها طی کردند تا برند ایرانی در جهان گسترده شود، به بیراهه رفته است که دخترانشان به جبر مدیران باید تن دهند؟

پاک کردن صورت مساله نمی تواند دختر ایرانی را از مسیر رشد بازدارد، قبل از آنکه نخبه ای دیگر به جمعه نخبگان ایرانی مقیم کشورهای اروپایی اضافه شود، باید فکر چاره کرد.

* رئیس کمیسیون مسئولیت اجتماعی اتاق ایران