خیلی ساده و کوتاه؛ همان ها که سالها کشور را تحریم و سفره مردم را کوچک کردند و خیابان ها را آتش زدند و خوبان شهر را ترور کردند، پروژه مشارکت پائین در انتخابات را هم دنبال می کنند.
اما ابزار نهایی این خناسان برای قهر مردم با صندوق رای چیست؟ دو هدف میانی دارند؛ اول اینکه رای مردم در گذشته بی اثر بوده است. دوم اینکه در آینده هم بین این و آن تفاوتی نیست.
اما دشمن به کنار، برخی در داخل نقش گل به خودی را بازی می کنند و همین دو پروژه دشمن را ناخواسته مدد می دهند.
یکم. سهم خودی ها در پروژه اول دشمن:
دسته اول کسانی هستند که تصور می کنند با تخریب و اتهام زنی و به اصطلاح افشاگری موجب روشنگری و رونق انتخابات می شوند و متاسفانه این اقدام زشت و زننده را هم اخیرا کلید زدند. این افراد نمی دانند که ثمره نهایی این دست اقدامات فارغ از قضاوت اخلاقی و شرعی و قانونی تنها و تنها تائید گزاره فساد سیستمی دشمن است که این روزها و در شب انتخابات هر دم بدان می دمند.
توجه کنیم کسی منکر مبارزه با خطا و تخلف و فساد نیست، اما ایندست اتهامات رسانه ای بدون حضور محکمه و عدلیه آنهم در زمان کوتاه تا شب انتخابات، تنها و تنها اثبات این ادعاست که بین این و آن فرقی نیست و رای دادن بی اثر است.
دوم. سهم خودی ها در پروژه دوم دشمن:
دسته دوم برخی از مسوولین هستند. برخی تصمیمات شتابزده در این زمان کوتاه که موجب سوتفاهم و خطای ادراکی در جامعه می شود، فرصت را برای دشمنی ها فراهم می کند. پروژه دشمن اینست که صندوق رای در گذشته موثر نبوده است و رفت و آمد دولت ها موجب اصلاحات یا توسعه نمی شود. از اینسو تصمیمات خلق الساعه ای که در این زمان اندک فرصت روشنگری و اقدام رسانه ای موثر برای آن وجود ندارد، تنها پاس گل به دشمنی هاست. چه بسا تصمیمی که به جهت کارشناسی نیز منطقی است اما به جهت زمان اندک برای روشنگری و تبیین و کار رسانه ای، طعمه دشمن می شود.
مصادیق هردو بخش کم است اما کمش هم در شب انتخابات بسیار است. نمونه ها را خودتان فهرست کنید.