فرهیختگان نوشت: به هر اندازه که انتخابات به سمت دوقطبی‌ شدن پیش برود، درصد مشارکت در آن انتخابات نیز افزایش پیدا می‌کند. برای یک نظام سیاسی مشارکت بالا در انتخابات سودمند است اما اگر این مشارکت در بستر دوقطبی حداکثری اتفاق بیفتد، تبعاتش نگران‌کننده خواهد بود. در چنین فضایی شاید برای هواداران نامزد پیروز انتخابات همه‌چیز تمام شده باشد اما در اردوگاه نامزد شکست‌خورده، نه. آنها به‌سادگی نتیجه را نخواهند پذیرفت و این می‌تواند نقطه آغاز یک آشوب و بلوای سیاسی شود. انتخابات روز گذشته ترکیه هم دوقطبی بود؛ یک‌قطب «رجب طیب اردوغان» نامزد ائتلاف «جمهور»، و قطب دیگر «کمال قلیچداراوغلو» به‌عنوان نامزد ائتلاف «ملت». «سینان اوغان» نامزد ائتلاف «آتا» نیز کاندیدای انتخابات است اما حضور او در این عرصه چندان قابل‌توجه نیست. در تاریخ 100 ساله جمهوری ترکیه، تنها دوبار میزان مشارکت از ۷۰ درصد پایین‌تر آمده و به ۶۴ درصد رسیده است. در انتخابات پارلمانی و ریاست‌جمهوری ترکیه 60 میلیون و 697 هزار و 843 نفر واجد شرایط رای بودند. از این تعداد چهارمیلیون و 904 هزار و 672 نفر رای‌اولی‌هایی بودند که می‌توانستند در انتخابات شرکت کنند. در شبکه‌های اجتماعی از مشارکت 93 درصدی در انتخابات سخن گفته می‌شود. این یعنی تقریبا همه‌چیز برای به یک آشوب مهیاست. مواضع قلیچداراوغلو هم به‌شکلی شائبه‌هایی مبنی‌بر تقلب را برای هوادارانش به‌دنبال خواهد داشت. او پس از پایان شمارش آرا خطاب به هوادارانش گفت: «تا آخرین لحظه و تحویل لیست صندوق‌ها، هر اتفاقی که بیفتد از کنار صندوق‌ها دور نشوید. برای حفظ اراده ملت به‌صورت تمام و کمال مصمم باشید.» شاید بهترین تصویر برای درک آنچه در ترکیه می‌گذرد، انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1388 در ایران باشد؛ انتخاباتی با مشارکت بالا و قابل‌تحسین که با عدم پذیرش شکست از سوی یکی از کاندیداها، بلوایی هشت‌ماهه را برای کشور به‌دنبال داشت. در لحظاتی که این گزارش نوشته می‌شود، هنوز نتایج انتخابات مشخص نیست اما رسانه‌های ترکیه از پیشتازی اردوغان بر رقیبش خبر می‌دهند. همین خبرها باعث شده در استانبول حامیان اردوغان به خیابان بیایند. استانبول همان شهری است که چهارسال پیش حزب اردوغان در آن شکست خورد. در فضای سیاسی ترکیه پیروزی در انتخابات شهرداری استانبول، یعنی به دست گرفتن قدرت؛ مسیری که اردوغان آن را طی کرد و به‌خوبی به زیر و بم آن آشناست. او از شهرداری محله بی‌اوغلو (تقسیم) به شهرداری استانبول رسید و سپس توانست به مقام نخست‌وزیری و پس از آن ریاست‌جمهوری برسد. دیروز او در استانبول، رای قابل‌توجهی کسب کرد و از 45.1 درصد آرایی که شمارش شده بود 47.4 درصد آرا یعنی تنها 0.2 درصد کمتر از رقیبش رای کسب کرد. حالا هواداران اردوغان در این شهر به خیابان ریخته‌اند تا برای فاصله حدود 10 درصدی که تا نگارش این گزارش با قلیچداراوغلو دارند، شادمانی کنند. تا ساعت 21:25 طبق آمار سی‌ان‌ان ترک و براساس شمارش 59.4 درصد صندوق‌های شمارش شده، اردوغان 51.6 درصد، قلیچداراوغلو 42.5 درصد و اوغان 5.3  درصد رای به‌دست آورده‌اند. بااین‌حال خبرگزاری خصوصی آنکا (Anka) در گزارشی از پیشتازی اندک قلیچداراوغلو خبر داد. حزب قلیچداراوغلو (جمهوری خلق) هم گفته که نامزدش طبق آمار آنها پیشتاز است و به‌زودی به آستانه ۵۰ درصد لازم برای جلوگیری از کشیده شدن انتخابات به دور دوم می‌رسد. حفظ فاصله حدود 10 درصدی بین اردوغان و رقیبش، این احتمال را که او پیروز انتخابات شود بالا می‌برد اما نباید این نکته را نیز از نظر دور داشت که نیمی از آرا هنوز شمارش نشده است. سبد قابل‌توجه رای قلیچداراوغلو در بین علویون و کردهاست. شاید این آرا اگر به‌صورت ویژه در سبد او ریخته شود، انتخابات به دور دوم کشیده شود که قرار است دوهفته بعد (۲۸ می) برگزار شود.