در شکوه آزادگی ات صلابت رادمردان راستین آریا ست که پای ایستادگی ات از جان گذشتند و پهنای دامان عصمتت، هزاران لاله در خون فتاده و سروهای دست از جان شسته..
ای آذرگشسب آریا ... ای مظهر مهر و صفا... ای درفش شرافت و ای نشان صلابت....آماده در رزمگاه پاسداری ات وضوی شهادت می گیریم و ایستاده بر محراب غرورت ،نماز عشق می خوانیم.
هر لاله که در پای تو از خاک بردمد، نمادی از پاکی سیاوش و هر سرو که از خاکت بردمد ،نمود بابکهاست و هر عقاب که از ستیغ قله ی آزادی ات پر کشد ،آرشی است که کمان عشق را بر می کشد تا مرزهای سرفرازی آیران را از هجوم اهریمن برهاند...
ما از زلال چشمه های جوشانت ، جام عشق برگیرم و در پیچ و خم صخره هایت ، درسهای معرفت آموزیم. فرهادهای عاشقی، دیگر نه در بیستون عشق ،که دستهای تمنا بر دامان تو آویخته اند و مثنوی های شجاعت را با نجوای چکاوکهای آشیانگرفته در پستوهایت زمزمه می کنند.
مهر هر طلوع بوسه بر اقتدارت میزند و عشق هر دم از دل آتشفشانی ان می جوشد ...
* مدیر کانون فرهنگی هنری صبا