موتور بخش خصوصی پس کی روشن می شود؟

گروه اقتصادی الف،   4010330051 ۱۳ نظر، ۰ در صف انتشار و ۶ تکراری یا غیرقابل انتشار

رییس خانه اقتصاد ایران می گوید علیرغم اینکه برخی از چالش‌ها پیش روی اتاق بازرگانی کنار رفته‌ و دست اتاق در بسیاری موارد نسبت به گذشته بازتر شده است ولی نهایتا آن موتور محرکی که بتواند بخش خصوصی را با سرعت مناسب به حرکت در بیاورد وجود ندارد.

موتور بخش خصوصی پس کی روشن می شود؟

به گزارش الف اتاق بازرگانی یکی از نهادهای تصمیم‌گیر در اقتصاد ایران است که با برنامه‌های بخش خصوصی تلاش دارد سکان‌دار هدایت اقتصاد کشور باشد که بنا به دلایلی تاکنون به آن اهداف خود نرسیده است. بخشی از این چالش‌ها از سوی دولت‌ها و مسوولانی بوده است که بر اقتصاد دولتی تاکید داشته‌اند اما بخش دیگر مشکلات به اختلافات داخلی اتاق باز می‌گردد که بنا به گفته رییس خانه اقتصاد ایران این اختلافات باعث برهم خوردن برنامه‌های بلند مدت اتاق شده است. 

ابراهیم جمیلی، رییس خانه اقتصاد ایران می‌گوید: «آقای رییسی زمانی که کاندید ریاست جمهوری شده بودند به اتاق بازرگانی آمدند و برنامه‌های اقتصادی دولت آینده خود را به اعضا ارائه دادند. بعد از آن هم وزاری اقتصادی او تعامل خوبی در این یک سالی که از عمر دولت گذشته است با اتاق بازرگانی داشتند و حمایت‌هایی هم انجام داده‌اند. با همه این موضوعاتی که گفتم باید یک بررسی میدانی انجام بشود چون وقتی که این همه تعامل وجود دارد چرا باز هم به نکته‌هایی که برای اتاق اهمیت دارد عمل نمی‌شود و باید بدانیم که دلیل این نادیده‌گیری چیست. کارشناسان باید این موضوع را مورد بررسی قرار بدهند ولی با این حال تعامل رییس جمهور و معاون‌هایش با اتاق خوب بوده است. معاون اول دولت در هفته‌ای که گذشت دیداری را با هیات رییسه اتاق بازرگانی داشته‌اند و آنها هم قول داده‌اند که یک میلیون شغل ایجاد بکنند. البته بعید می‌دانم این وعده که داده شده است اتفاق بیفتد.»

جمیلی در پاسخ به این سوال که در حال حاضر اتاق بازرگانی با چه چالش‌هایی روبه‌رو است ادامه می‌دهد: «مهمترین چالش‌های اتاق بازرگانی این است که اعضا با یکدیگر هم‌دل نیستند و اختلافاتی که در یک سال گذشته بین خود هیات رییسه به وجود آمد بیشترین آسیب را به برنامه‌های اتاق زده است و همچنین آسیب‌هایی که در کش مکش‌های بین مسوولان اتفاق افتاد اعضا را ناراضی کرده است. باید به این موضوع اشاره کنیم که اتاق بازرگانی از بیرون ضربه‌ای ندیده است و این اختلافات داخلی است که باعث چالش‌ها شده است.»

رییس خانه اقتصاد ایران با انتقاد از وضع موجود اتاق و تاکید بر ایجاد اصلاحاتی در روند فعالیت اتاق اضافه می‌کند: «قوانین مروبط به اتاق بازرگانی نیاز به اصلاح دارد و این اصلاح ساختار سال‌ها است که مطرح شده است و قرار بود زمان آقای نهاوندیان این اصلاحات شروع بشود حتی در آن موقع هم چند قرارداد مشاوره‌ای در همین زمینه تنظیم کردند. در دوره آقای جلال‌پور هم همین‌طور بود و قرار شد اصلاحاتی آغاز شود که نشد و همین روند در مدیران و هیات رییسه‌های بعدی هم وجود داشت ولی متاسفانه کارهای انجام نشده را به گردن مدیران پیشین انداختند. حالا مجلس به این موضوع ورود کرده است و طیفی از منتقدان و طرفداران وضعیت کنونی جلساتی را برگزار می‌کند که ما امیدواریم این اقدامات برای تقویت بخش خصوصی نتایج خوبی به‌همراه داشته باشد و موارد به نفع اقتصاد ایران پیش‌ برود. آنچه که ما یقین داریم این است که اتاق بازرگانی در این چند دوره به اهداف خود نرسیده است. باتوجه به اینکه برخی از چالش‌ها کنار رفته‌اند و دست اتاق در بسیاری موارد نسبت به گذشته بازتر شده است و تعامل مجلس و دولت در تمام زمینه‌ها بیشتر شده بود ولی نهایتا آن موتور محرکی که بتواند بخش خصوصی را با سرعت مناسب به حرکت در بیاورد وجود ندارد و باعث شده اعضا اتاق از وضعیت رضایت نداشته باشند. »

این تحلیلگر مسایل اقتصادی در پاسخ به این سوال که اتاق بازرگانی در زمینه صادرات محصولات غیر نفتی چه برنامه‌هایی دارد می‌گوید: «برنامه اتاق در مورد صادرات محصولات غیر نفتی را همکاران ما در هیات رییسه باید جواب بدهند زیرا تاکنون ما برنامه‌ی عملیاتیِ آنچنانی ندیده‌ایم ولی بازوهای قویی در حوزه تشکل‌ها و اتاق‌های مشترک داریم که از این توان باید استفاده بشود تا صادرات غیرنفتی حداکثر رشد را بکند. امیدواریم با همکاری همدیگر اختلافات کنار گذاشته بشود و از پتانسیل اتاق‌های استانی استفاده کنند. زیرا در استان‌ها امکانات خوبی در اختیار اتاق است تا بتواند صادرات غیر نفتی به سایر کشورها را افزایش بدهد. تشکل‌ها در این زمینه کمک زیادی می‌توانند به ما بکنند که در این زمینه نیاز است ساختار بهتری به این تشکل‌ها بدهیم تا بتوانند در تولید و صادرات و حتی واردات به اقتصاد ایران کمک بکند.» 

این تحلیلگر مسایل اقتصاد بین‌الملل در مورد اهداف کشور برای ایجاد مناسبات اقتصادی با کشورهای همسایه می‌گوید: «سیاست دولت این است که ایران با کشورهای همسایه بیشترین مناسبات اقتصادی را داشته باشد و برنامه‌ریز‌هایی هم برای همین کار انجام شده است. ناگفته نماند که «تحریم‌ها»، «عدم همکاری بانک‌ها بین‌المللی»، «عدم گشایش ال‌سی» و ... باعث شده است که شرایط سخت بشود ولی به نظر من با تمام این شرایط همکاری فی‌مابین ایران وهمسایه‌ها باید بیشتر انجام بگیرد. ما چه از نظر اقتصادی و چه از نظر سیاسی اگر مشکلی با همسایگان‌مان داریم باید برطرف کنیم.»

رییس خانه اقتصاد ایران در بخش دیگری از این گفت‌وگو به ارتباط با کشورهای آفریقایی اشاره می‌کند و می‌گوید: «اینکه ما برای همکاری با کشورهای آفریقایی و به‌خصوص آفریقای جنوبی برنامه تجاری داشته باشیم منطق خودش را دارد. باتوجه به اینکه آفریقا منابع عظیم و غنی دارد ما می‌توانیم بر روی این همکاری حساب ویژه‌ای باز کنیم. آفریقا از نظر معدنی، کشاورزی و ... موقعیت بسیار خوبی دارد و با توجه به اینکه از نظر تکنولوژی شرایط مناسبی ندارند ولی با تمام این شرایط اگر برنامه‌ای برای این همکاری داشته باشیم بسیار موفقت آمیز خواهد بود پیش‌تر هم بسیاری از کشورها مانند لبنان، هند، چین و ... با کشورهای آفریقایی فعالیت خودشان را شروع کرده‌اند. این موضوع نیاز به‌برنامه‌ریزی سیاسی دارد تا ما برای گسترش منافع ملی در آنجا فعالیت اقتصادی انجام بدهیم.»