به گزارش الف این روزها که به تعبیر دولتمردان، «جراحی اقتصادی» و هدفمندی یارانه ها آغاز شده است در تحلیل های سیاسی و اجتماعی از اقتصاد این پرسش مطرح است که سمت و سوی اقتصاد ما چیست؟ آیا اقتصاد ایران را در شرایط فعلی باید با توسل به آموزه‌های مکتبی اداره کرد یا اساساً به گونه‌ای عملگرایانه باید چرخ آن را گرداند؟ و آیا اساسا ممکن است که فعالیت های اقتصادی یک کشور فارغ از آموزه های مکتبی و پیشفرض های نظری خاصی انجام شود؟
دکتر حسین راغفر در پاسخ به این پرسش به سایت الف می گوید: برای اداره هر اقتصادی در هر جای دنیا باید یک بینش و نگرش خاص وجود داشته باشد.باید ببینیم که می‌خواهیم در مسائل اقتصادی چه کارکردهایی داشته باشیم، کجا برویم، به چه دستاوردهایی برسیم و چه تصوری از آینده جامعه داریم و در پی ساختن چه نوع جامعه‌ای هستیم که پاسخ به همه این پرسش‌ها یک نگاه متأثر از یک ایدئولوژیک است.
این کارشناس مسایل اقتصادی با بیان اینکه اقتصاد در همه جا متأثر از یک نوع ایدئولوژی است یادآور شد: باید یک نوع نگاه به اقتصاد وجود داشته باشد چرا که انتظار از اقتصاد بهبود بخشیدن زندگی عموم مردم است.
به گفته وی در شرایط کنونی آنچه که الگوی مناسبی برای اقتصاد ایران است چیزی شبیه به الگوی کشورهای اسکاندیناوی است که بخش خصوصی در آن بسیار فعال است اما دولت با تنظیم مقررات و التزام‌بخشی به قوانین سعی کرده فاصله بین دستمزدهای بالا و پایین را در حد منطقی و قابل قبول نگه دارد که خود به انسجام بیشتر اجتماعی می‌انجامد.
وی افزود: در مورد آنچه اقتصاد اسلامی خواند می شود درک متنوعی وجود دارد و به علاوه فاصله زیادی نیز با این خواسته ها در عمل دیده می شود.
توزیع برابر منابع باید در جامعه صورت بگیرد
این کارشناس اقتصادی در ادامه گفت: آنچه ما از کلمات نهج‌البلاغه درک می‌‌کنیم یک الگوی جامعه‌گرا و اجتماعی است که رهبران باید نزدیک به پایین‌ترین سطوح زندگی افراد زندگی کنند تا این معاشرت موجب طغیان گروه‌های فقیر در جامعه نشود. خوی اشرافیت به شدت در نهج‌البلاغه مذموم است به همین دلایل هم تأکیدات مؤکدی برای توزیع برابر منابع و دارایی‌ها بین آحاد جامعه عملاً مطرح است.
راغفر تاکید کرد: این توزیع ضرورتاً به معنای پرداخت یارانه نقدی نیست ولی فراهم کردن فرصت‌های برابر برای همه آحاد جامعه صرف نظر از نوع نگاه و باورها و حتی دین آنها، بلکه به صرف اینکه انسان هستند از اهداف آن است. حاکم اسلامی طبق آنچه که از نهج‌البلاغه درک می‌شود موظف هست فرصت‌های مادی و رشد را بین همه افراد جامعه به طور یکسان توزیع کند. اما آنچه در ایران اتفاق افتاده متاسفانه نسبتی با این فهم از اقتصاد اسلامی ندارد.
خصوصی سازی در ایران در دیدگاه دچار اشکال است
این کارشناس اقتصادی در پاسخ به سوالی درباره عدم موفقیت خصوصی‌سازی در ایران گفت: مسئله خصوصی‌سازی در ایران در دیدگاه دچار اشکال است. خصوصی‌سازی فقط انتقال منابع بخش عمومی به بخش خصوصی نیست بلکه یک دیدگاه است که مسئولیت اجتماعی دولت را عملاً نادیده می‌گیرد و اداره جامعه را به بخش خصوصی واگذارمی کند که در ایران هیچکدام از اینها اتفاق نیفتاده است. راغفر درباره دولت سیزدهم و وعده هایی که داده گفت: دولت جدید هنوز فاصله زیادی با آن وعده‌هایی که در طول انتخابات ریاست جمهوری ارائه کرد دارد و از طرف دیگر به نظر نمی رسد برنامه متفاوتی از دولتهای گذشته داشته باشد و ضمن اینکه این دولت اصلا برنامه اجرایی برای خروج از شرایط کنونی در اختیار ندارد.
راغفر اظهار امیدواری کرد که در ماه های آینده شاهد یک دولت منسجم‌تر و همراه با یک برنامه دقیق عملیاتی به منظور خروج کشور از بحران کنونی اقتصاد کشور باشیم.