به گزارش الف، سازوکار انتخابات لیبی که قرار است 24 دسامبر، (3 دی) برگزار شود، از یک ماه قبل آغاز شده و طرف های مختلف خارجی در صدد نقش آفرینی در این رویداد هستند. شاید یکی از برجسته ترین اتفاقات این انتخابات کاندید شدن «سیف‌الاسلام قذافی» ، پسر دیکتاتور سابق لیبی باشد. همچنین «خلیفه حفتر» فرمانده کل نیروهای موسوم به ارتش «ملی» لیبی نیز نامزدی خود را در انتخابات آینده لیبی اعلام کرد.

البته دفتر دادستانی کل نظامی لیبی روز یکشنبه در نامه‌ای به کمیساریای انتخابات خواست تا نامزدی سیف الاسلام القذافی و خلیفه حفتر را «تا زمانی که آنها به تحقیقات عمل کنند» تعلیق کند اما به نظر می رسد که 2 طرف همچنان کاندید این دوره از انتخابات باقی بمانند.

همانطور که روشن است انتخابات لیبی در سایه قیمومیت بین المللی و نقش آفرینی طرفهای خارجی همچون برگزار خواهد شد. سازمان ملل، اتحادیه اروپا، ترکیه، آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه، چین و همچنین برخی کشورهای همسایه لیبی ازجمله مصر، تونس و الجزایر از جمله طرفهایی هستند که بر روند برگزاری این انتخابات تاثیر دارند.

اما نکته قابل توجه در تحرکات مشکوک رژیم صهیونیستی برای تاثیرگذاری بر نتیجه انتخابات لیبی است. چند روز قبل روزنامه صهیونیستی «اسرائیل هیوم» در گزارشی اعلام کرد، لیبی پنجمین کشور عربی است که با اسرائیل توافق عادی سازی امضا خواهد کرد و این اتفاق درصورتی رخ می دهد که خلیفه حفتر در انتخابات پیروز شود.

خلیفه حفتر پیشتر بارها تمایل خود را برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی نشان داده و به همین دلیل آمریکا و اسرائیل در تلاش برای پیروزی وی در انتخابات لیبی هستند. خلیفه حفتر و سیف الاسلام القذافی، کانال های ارتباطی اولیه با تل آویو را باز کرده اند؛ چرا که معتقدند سازش با اسرائیل درهای کاخ سفید را به روی آنها باز خواهد کرد. صهیونیستها نیز برای برگزاری این انتخابات لحظه شماری میکنند؛ زیرا گمان میکنند که دست کم یکی از دو طرف مذکور یعنی خلیفه حفتر یا سیف الاسلام القذافی پیروز انتخابات خواهند بود.

اما با این حال اسرائیل پیروزی خلیفه حفتر در انتخابات را به چند دلیل ترجیح میدهد که مهمترین آن تثبیت حضور صهیونیست ها در دریای مدیترانه در صورت به قدرت رسیدن خلیفه حفتر در لیبی است.

درحال حاضر نیز رژیم حاکم بر لیبی پیش از برگزاری انتخابات چراغ سبز برای عادی سازی با رژیم صهیونیستی را نشان داده است؛ زیرا 2 نامزد اصلی این انتخابات تلویحا اشتیاق خود را برای همگرایی با تل آویو به منظور جلب رضایت واشنگتن ابراز کرده اند.

البته هردو آنها از ابراز علنی موضعشان در خصوص سازش با اسرائیل خودداری میکنند؛ چرا که معتقدند ممکن است افکار عمومی لیبی که مخالف هرگونه رابطه با رژیم صهیونیستی است را تحت تاثیر قرار دهد. اما تجربه عادی سازی اعراب با صهیونیست ها در کشورهایی همچون امارات، بحرین، مغرب و سودان نشان میدهد که مواضع ملی هیچ تاثیری بر تصمیم رژیم های حاکم بر این کشورها در سازش با اسرائیل ندارد.

بنابراین بعد از برگزاری انتخابات و پیروزی احتمالی خلیفه حفتر یا سیف الاسلام قذافی، لیبی کشور بعدی عربی خواهد بود که به توافق عادی سازی با تل آویو می پیوندد. حدود  10 روزقبل «صدام حفتر» پسر خلیفه حفتر در سفری محرمانه با یک هواپیمای شخصی از دبی به تل آویو رفته و با مقامات صهیونیست دیدار و درباره عادی سازی روابط لیبی با آنها در صورت پیروزی خلیفه حفتر در انتخابات، گفتگو کرد.

از طرف دیگر خلیفه حفتر از یک بیماری لاعلاج رنج میبرد و احتمالا در صورت پیروزی قدرت را به پسرش منتقل کند. رابطه سیف الاسلام قذافی با رژیم صهیونیستی نیز به دوره حکومت پدرش (معمر قذافی) برمیگردد.

بنابراین در ماهیت هدف 2 نامزد برجسته انتخابات لیبی برای عادی سازی روابط با اسرائیل تفاوتی دیده نمیشود و هردو قطعا به دنبال سازش با صهیونیست ها هستند اما صحبت رسمی درباره آن را به مرحله بعد از انتخابات موکول کرده اند.

اما نکته ای که در این میان وجود دارد آن است که هرچند این 2 کاندید انتخابات لیبی معروفترین نامزدهای این دوره از انتخابات هستند اما هیچ یک محبوبیت چندانی در میان مردم ندارند. مردم لیبی که تجربه خوبی از دوران حکومت معمر قذافی ندارند به نظر نمیرسد که به پسر او اعتماد کنند.

خلیفه حفتر نیز به واسطه جنایتهایی که در سراسر لیبی انجام داده مورد نفرت بیشتر مردم این کشور است و بنابراین شانس هردو طرف برای پیروزی در کسب آرای مردمی کم میشود؛ اما همین مردم که از نتایج انقلاب خود ناراضی هستند اگر تضمینی برای بهبود اوضاع امنیتی و اقتصادی خود با روی کار آمدن هر دولتی پیدا کنند، با ماهیت ایدئولوژیک این دولت مشکل خاصی نخواهند داشت.

بر همین اساس در آستانه برگزاری این انتخابات شاهد تحرکات بیشتر آمریکا و رژیم صهیونیستی برای برگزاری یک انتخابات غیردیپلماتیک در لیبی و تاثیرگذاری بر آن خواهیم بود؛ به ویژه اگر تل آویو و واشنگتن بتوانند از وخامت اوضاع اقتصادی لیبی بهره برداری کرده و دولتی به رهبری خلیفه حفتر سرکار بیاورند که دست کم در کوتاه مدت مردم لیبی را امیدوار کند. اما اگر این اتفاق بیفتد طبق شواهد اتفاقات دوره معمر قذافی و شاید بدتر از آن در لیبی تکرار خواهد شد.