هزینه ـ فایده مذاکرات هسته‌ای

محمدکاظم انبارلویی، گروه سیاسی الف،   4000806001

بیش از ۲۰ سال است دستگاه دیپلماسی کشور خود را درگیر مذاکراتی کرده است که جز هزینه برای ملت دستاوردی نداشته است. عمده مذاکرات در این سال‌ها توسط کسانی بوده است که با خوش‌بینی و اعتماد به نتایج مذاکرات ، توافقاتی کرده‌اند.

هزینه ـ فایده مذاکرات هسته‌ای

بیش از 20 سال است دستگاه دیپلماسی کشور خود را درگیر مذاکراتی کرده است که جز هزینه برای ملت دستاوردی نداشته است. عمده مذاکرات در این سال‌ها توسط کسانی بوده است که با خوش‌بینی و اعتماد به نتایج مذاکرات ، توافقاتی کرده‌اند که هیچ‌کدام از سوی طرف غربی عمل نشده اما از سوی جمهوری اسلامی وفق توافق عمل شده است!

اکنون در آستانه آغاز مذاکرات در دوره دولت جدید تأملاتی وجود دارد که باید با مبانی جمهوری اسلامی بخواند و بر نوع و سیر و روند مذاکرات یک عقلانیت دیپلماتیک حاکم باشد.

آمریکایی‌ها همان زمان اوباما ، پس از توافق، امتیازات خود را از ایران گرفتند بعد زدند زیر میز مذاکرات و به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکردند. کار که دست ترامپ افتاد برجام را پاره کرد و بر حجم و اندازه تحریم‌ها افزود و نشان داد آمریکایی‌ها بی‌پرواتر از آن هستند که ما فکر می‌کنیم.
آن‌ها هیچ مسئولیتی در پای هیچ ورقه‌ای که امضا کرده‌اند و توافق کرده‌اند را نمی پذیرند.

اکنون رئیس جدید دولت آمریکا با پررویی و وقاحت اعلام می‌کند ایران از برجام خارج شده باید به برجام برگردد. آژانس وفق اساسنامه خود تعهداتی نسبت به اعضا دارد نه‌تنها هیچ‌کدام آن‌ها را در مورد ایران به‌ رسمیت نمی‌شناسد بلکه عملا در راستای سیاست‌های زورگویانه آمریکا و سه کشور شرور اروپایی حرکت ‌می‌کند و دست صهیونیست‌ها پشت صحنه پرونده‌سازی علیه ایران کاملا مشهود است.

مجلس با مصوبه انقلابی خود به نمایندگی از ملت اعلام کرده است ؛

1- تمام تحریم‌ها باید لغو شود

2- راستی‌آزمایی شود

3- طرف متجاوز غربی باید متعهد شود بر قول و قرار پیمان خود باقی خواهد ماند و به بهانه‌های واهی شانه از زیر تعهدات خالی نمی‌کند وحقوق هسته‌ای ملت ایران را به رسمیت می‌شناسد.

این موضع برحقی است و سه کلمه حرف حساب است که هر کس اهل منطق و عقلانیت باشد می‌فهمد.

آمریکایی‌ها 1712 تحریم غیرقانونی و مخالف حقوق بین‌الملل و خلاف تعهدات برجامی و غیربرجامی علیه ملت ایران وضع کرده‌اند!

آمریکایی‌ها صریح در رایزنی‌های خود برای آغاز مذاکرات برجامی در وین گفته‌اند:

اولا – همه تحریم‌ها را برنمی‌داریم!

ثانیا – راستی‌آزمایی را قبول نداریم!

ثالثا – تضمین نمی‌دهیم از توافق خارج نشویم!

رابعا – ایران باید بپذیرد مذاکرات برای محدود کردن نفوذ منطقه‌ای و محدود کردن قدرت موشکی ایران، پس از توافق انجام گیرد.

خامسا – آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند نظرات جدید به لحاظ فنی هم در مورد بازرسی‌های آژانس و هم در مورد تحدید تعداد سانتریفیوژها و نوع پیشرفته آن‌ها دارند!

مفهوم این شروط آن است که مذاکرات جدید زیر سایه تهدید، تحریم، ترور، تخریب و خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای، توهین، تحقیر، تدلیس و ... صورت گیرد! نتیجه این نوع مذاکرات را در دولت گذشته دیدیم. پایه اصلی این نوع مذاکرات روی حقه‌بازی ، مکر، فریب، نیرنگ و دروغگویی بسته شده و هیچ نتیجه‌ای در این 20 سال نداشته است و بعد از این هم نخواهد داشت.

اگر هیچ جمع‌بندی از هزینه ـ فایده مذاکرات هسته‌ای وجود ندارد ورود در چنین مذاکراتی که هیچ اعتمادی به طرف مقابل هم وجود ندارد تا چه اندازه عقلانی و اخلاقی است؟!

آمریکا می‌خواهد با فرسایشی کردن مذاکرات، کشور را معطل نگه دارد. آمریکا می‌خواهد ثبات اقتصادی و روانی جامعه را به هم بریزد مردم را عصبانی و عصبی نگه دارد.

آمریکا می‌خواهد ما را پس از 20 سال همچنان نیازمند به مذاکرات نگه دارد.

باید از هرگونه شتابزدگی و تمایل و اشتیاق به مذاکرات پرهیز کرد تا طرف مقابل به التماس بیفتد. در همین فاصله پیشرفت‌های هسته‌ای را ادامه داد و اگر قرار شد روزی مذاکرات فایده داشته باشد دولت با دست  پر در حضور یابد.

اتاق فکر جمهوری اسلامی در ارتباط با مناقشه هسته‌ای باید دقیق، علمی، حرفه‌ای با مدل مشخص و کارآمد خود را مهیای مذاکرات کند. اگر می‌بیند طرف مقابل استعداد امتیاز دهی ندارد و می‌خواهد بر سبیل گذشته حرکت کند عطای مذاکره را به لقای آن ببخشد و همچنان حریف را پشت در مذاکرات معطل نگه دارد.

بی‌اثر کردن تحریم‌ها، با رونق تولید و بسط و گسترش روابط جمهوری اسلامی با جهان بدون آمریکا و سه کشور شرور اروپایی امکان‌پذیر است. گام‌های بلندی در دولت رئیسی در این مورد برداشته شده است، یک قدری به سرعت این گام‌ها اضافه کنیم، دشمن را به وادی پشیمانی و عذرخواهی و حتی دادن خسارت خواهیم انداخت.