به گزارش الف، سلسله اقدامات مشکوک و مرگبار در لبنان به ویژه هم زمان با نزدیک شدن به انتخابات پارلمانی این کشور تمامی ندارد و بعد از حوادث مشکوکی که چند ماه قبل در مراسم تشییع پیکر یکی از عناصر حزب الله در منطقه خلده بیروت رخ داده و چندین کشته و زخمی بر جای گذاشت، لبنانی ها روز پنجشنبه گذشته نیز شاهد جنایتی مشابه و به مراتب بدتر بودند.
درحالی که لبنانیها و به شکل ویژه طرفداران جنبش امل و حزب الله برای برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز ضد مداخلات آمریکا در پرونده انفجار بیروت و روند تحقیقات آن آماده شده و با تجمع در مقابل ساختمان دادگستری لبنان خواستار برکناری «طارق البیطار» بازپرس قضایی پرونده انفجار بیروت به دلیل سیاسی کاری در آن بودند، تیراندازی های یکجانبه ای از سوی برخی افراد ناشناس به سمت مردم صورت گرفت.
این تیراندازی ها به مدت چند ساعت ادامه داشت که در پی آن ده ها نفر کشته و زخمی شدند تا لبنانیها یک روز پرالتهاب دیگر را پشت سر بگذارند.
اما اینکه پشت پرده فتنه «الطیونه» چیست و چه کسانی آن را سازماندهی کردند، حتی یک نگاه سطحی به این اتفاق و حوادث روزهای گذشته بسیاری از واقعیتها را روشن می کند. دوشنبه گذشته بود که سید «حسن نصرالله» دبیر کل حزب الله با انتقاد از عملکرد بازپرس قضایی پرونده انفجار بیروت از قاضی البیطار خواست از سیاسی کاری در این پرونده اجتناب کرده و تحقیقات را به مسیر درستی که منجر به اجرای عدالت شود هدایت کند.
البته اعتراض لبنانی ها به عملکرد قاضی البیطار از چند ماه قبل آغاز شده بود و حمایت کنگره ایالات متحده از این قاضی و تلاش برای عدم برکناری آن دلیل اشکاری از مداخلات واشنگتن در تحقیقات انفجار بیروت است.
حتی «ابراهیم حطیط» نماینده خانواده های قربانیان انفجار بیروت تاکید کرد که قاضی البیطار امانتدار خوبی برای لبنانی ها نبوده و باید هرچه زودتر برکنار شده و عرصه را برای یک قاضی عادل باز کند.
او همچنین با محکوم کردن مداخلات آمریکا در روند تحقیقات انفجار بیروت گفت که آمریکا در هرکجا باشد تنها به منافع خودش فکر میکند و همچنین لبنانیها از سپردن پرونده های خود به تیم های بین المللی تجربه خوبی ندارند.
این امر نشان میدهد که اعتراض به دخالتهای آمریکا و عملکرد نامناسب بازپرس قضایی پرونده انفجار بیروت تنها منحصر به حزب الله و متحدان و طرفداران آن نیست و همه لبنانیها و به ویژه خانواده های قربانیان که طرف اصلی ماجرا هستند به این روند اعتراض دارند.
اما پرواضح است اصلی ترین طرفی که در این پرونده مورد هدف قرار گرفته حزب الله است. آمریکا و ابزارهای داخلی آن در لبنان همچون «سمیر جعجع» رئیس حزب نیروهای لبنانی که بعد از انفجار بیروت نتوانستند اتهامات خود ضد حزب الله را ثابت کنند اکنون تحقیقات درباره این پرونده را به عنوان اهرم فشار جدید ضد مقاومت انتخاب کرده اند.
پنهان ماندن حقیقت انفجار بیروت به نفع طرفهایی همچون سمیر جعجع در داخل لبنان میباشد که احتمال دست داشتن آنها در این انفجار از خلال مواد منفجره نیترات آمونیوم که چند هفته قبل در بعلبک کشف شد و متعلق به نزیکان وی بود، روشن است. در حوادث منطقه الطیونه نیز روشن بود که هدف عاملان این جنایت جلوگیری از برگزاری تظاهرات نبوده؛ چرا که در این صورت باید اقداماتی همچون بسته شدن مسیر منتهی به کاخ دادگستری انجام میشد نه کشتار مردمی که در وسط میدان بودند.
همانطور که گفته شد این حادثه شباهت زیادی به اتفاقات منطقه خلده در چند ماه قبل داشت. بعد از افشای مداخلات واشنگتن در پرونده انفجار بیروت و افزایش فشارها برای تغییر قاضی پرونده، سازماندهی کنندگان جنایت الطیونه در تلاش برای تحریک حزب الله و کشاندن طرفداران آن به سمت فتنه و در نهایت جنگ داخلی هستند تا به این ترتیب مقاومت متهم به آشوبگری و نقض امنیت لبنانیها شود.
پیروزیهایی که حزب الله با شکستن بخش بزرگی از محاصره اقتصادی لبنان از خلال وارد کردن سوخت ایران به لبنان انجام داده بر خلاف خواست آمریکاییهاست و شانس مقاومت را برای پیروزی در انتخابات پارلمانی آینده افزایش میدهد. این درحالی است که بعد از شکست پروژه آمریکایی برای حذف حزب الله از صحنه سیاسی لبنان از خلال دولت این کشور، انتخابات پارلمانی آخرین فرصت واشنگتن به منظور رسیدن به این هدف است.
اما هوشیاری مقاومت همانند سایر حوادث مشابه و خویشتنداری مسئولان حزب الله بار دیگر یک توطئه آمریکایی-صهیونیستی را خنثی کرد. با وجود اینکه همه قربانیان جنایت منطقه الطیونه از طرفداران حزب الله بودند اما این حزب همچنان همه را به خونسردی و عدم گرفتاری در دام فتنه واشنگتن و متحدان آن دعوت میکند.
احتمال وقوع حوادثی مشابه اتفاقات روز پنجشنبه بیروت در لبنان طی روزها و ماه های آینده و در آستانه انتخابات پارلمانی این کشور همچنان وجود دارد اما نکته ای که به ویژه مسئولان لبنانی باید متوجه آن باشند این است که تسلیم فشارهای محور آمریکایی در پرونده انفجار بیروت همانند پرونده ترور «رفیق حریری» نخست وزیر فقید لبنان نشوند.