محمدرضا سیفی در گفت‌وگو با ایسنا، با طرح این درخواست از رئیس جمهور و وزیر آموزش و پرورش مبنی بر اینکه «سرباز معلم و معلمان موقت را به مناطق محروم نفرستید» اظهار کرد: درخواست ما از رئیس جمهور که به مسائل آموزش و پرورش اهتمام دارد همین است. برخی از ما نمی دانیم با این اقدام چه ظلم مضاعفی به دانش آموزان این مناطق می کنیم.
مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه مناطق محروم و لازم التوجه که در محدوده های جغرافیایی خاصی قرار گرفته اند به علت صعب العبور بودن مسیرها، حاشیه نشینی دانش آموزان، عدم استقرار کلاس به معنای واقعی، مرز نشین بودن، دوزبانه بودن و چندپایه بودن چندان مورد توجه معلمان باکیفیت قرار نمی گیرند گفت: اگر آموزش و پرورش بتواند موضوعات شوق انگیز مانند افزایش حقوق را برای خدمت در این مناطق به خوبی لحاظ کند تعداد معلمانی که مایل هستند در این مناطق تدریس کنند بیشتر خواهد شد، اما اکنون در این شرایط، چنین اتفاقی نمی افتد.
سیفی افزود: ضمن آنکه شاید مدیرانِ کل برخی استان ها کم لطفی داشته و رفع تکلیف کرده اند که مدارس عشایری را با هرمعلمی دایر می کنند تصریح کرد: مهمترین عنصر یادگیری، معلم توانمند است که از آن غفلت کرده ایم. از مسئولان مربوط می خواهم تمهید کنند که اگر موافق نیروهایی چون سرباز معلم و یا جدیدالورود هستیم اینها را در شهرها به کار بگیرند.
وی ادامه داد: دانش آموز شهرنشین بیش از دانش آموز روستایی از ظرفیت های فرهنگی استفاده می کند، اما دانش آموز عشایری در بسیاری اوقات، از حق داشتن یک معلم باکیفیت محروم است چه برسد به دسترسی به سایر امکانات آموزشی؛ نقش راهبران آموزشی در تبیین این بی عدالتی مهم است و جامعه باید دریابد که با خصوصی سازی، بنیان های فرهنگی جامعه شکل نمی گیرد. عدالت آموزش یک واژه شیک، اما تحققش تلخ و سخت است. از زمان ایجاد این دفتر اعتبارات خاصی هم تخصیص داده نشد. امیدواریم به زودی شاهد اتفاقات خوبی باشیم.
مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر وزارت آموزش و پرورش در پایان با اشاره به برخی مشکلات راهبران آموزشی گفت: تامین هزینه سهمیه سوخت بنزین راهبران آموزشی مهم است. آنها با وسیله شخصی خودشان مسافت طولانی طی می کنند. البته سهمیه سوخت و حق دهگردشی به صورت فصلی پرداخت می شود. امید است به زودی گره صدور احکام شغلی راهبران با انعطاف سازمان اداری استخدامی باز شود. استدلال آنها برای عدم ایجاد شغل راهبران این است که نمی خواهند پست و شغلی ایجاد کنند در حالی که قبلا پستی به نام «مدیران مجتمع های آموزشی» وجود داشت که ما می خواهیم تبدیل و به «ردیف شغلی راهبران» تغییر کند تا در این صورت بخشی از خدمات راهبران جبران شود.