دوست و همراهی که بر پیکر مرحوم علامه حکیمی نماز میت را اقامه کرد

  4000602110 ۱ نظر، ۰ در صف انتشار و ۳ تکراری یا غیرقابل انتشار

امروز پیکر مرحوم علامه حکیمی بعد از تشییع در حرم مطهر رضوی و اقامه نماز میت توسط آیت الله سیدان در رواق دارالحجه حرم امام رضا(ع) آرام گرفت.

دوست و همراهی که بر پیکر مرحوم علامه حکیمی نماز میت را اقامه کرد

به گزارش فارس، امروز پیکر مرحوم علامه حکیمی بعد از تشییع در حرم مطهر رضوی و اقامه نماز میت توسط آیت الله سیدان در رواق دارالحجه حرم امام رضا(ع) آرام گرفت.

آیت الله سید جعفر سیدان و علامه محمدرضا حکیمی هر دو از شاگردان برجسته آیت الله شیخ مجتبی قزوینی(ره) و از مدافعان مکتب تفکیک هستند.

آیت الله سیدان در پیام تسلیتی که به مناسبت رحلت علامه حکیمی صادر کرده است، نوشت:

«ارتحال عالم بزرگوار فقید سعید آقای محمدرضا حکیمی که انسانی وارسته و دانشمند و نویسنده توانا و ادیبی ارجمند بودند موجب تاثر شدید شد. آن مرحوم در دوران عمر پربرکت خود در مراحل مختلف به دو مسئله بسیار مهم اصرار ورزید و در جهت ترویج و تثبیت و پایداری نسبت به آن دو موفق عمل کرد.

یکی از آن‌ها در ارتباط با مسئله ولایت ائمه معصومین(علیهم السلام) است که از نوشتار حماسه غدیر تا کتاب شریف خورشید مغرب که در ارتباط با وجود مبارک امام زمان(عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) است و همچنین کتاب شریف الحیات گویای این حقیقت است.

موضوع دوم اصرار مرحوم استاد حکیمی بر جداسازی افکار بسیاری از مشاهیر بشری که همسو با معارف وحیانی نیست و به تعبیر آن مرحوم تفکیک بین معارف وحیانی و بسیاری از افکار بشری در معارف است.

آن مرحوم آثار ارزنده‌ای باقی گذاشت و با زندگی بسیار ساده و زهد کاملا روشن زندگی را سپری ساخت.

خدای متعال او را غریق رحمت و مشمول عنایات خاصه خاندان رسالت بدارد و به همه بازماندگان و علاقه‌مندان به خصوص برادر گرامی آن مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین آقای محمد حکیمی صبر و اجر کرامت فرماید.»

علامه محمدرضا حکیمی فقیه و مجتهد شیعه، فیلسوف و متفکر شامگاه یکشنبه ۳۱ مرداد ماه ساعت ۲۲ در اثر کهولت سن و ایست قلب در سن ۸۶ سالگی درگذشت.

استاد محمدرضا حکیمی، اندیشمند دینی و نویسنده در ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ در مشهد متولد شد. او در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و تا ۲۰ سال در این حوزه به تحصیل پرداخت. محمدتقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سیدابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری از مهم‌ترین استادان حکیمی بوده‌اند. از آثار محمدرضا حکیمی نیز می‌توان به «الحیاة»، «خورشید مغرب»، «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی» و «تفسیر آفتاب» اشاره کرد.