به گزارش الف، ماه آگوست که اکنون در ابتدای آن هستیم یادآور خاطره‌ای تلخ برای لبنانی‌هاست که در میان بحران‌های پیچیده اقتصادی و معیشتی ناشی از بن‌بست سیاسی درد و رنج آنها را چندین برابر کرد. روز 4 آگوست 2020 برابر با 14 مرداد 1399 در اثر انفجار یک انبار حاوی دو هزار و ۷۵۰ تن «نیترات آمونیوم» در بندر بیروت مردم این شهر و مناطق اطراف آن لرزه‌های عجیبی را احساس کردند و بلافاصله شمار زیادی از ساختمان اطراف به شکل کامل ویران شدند.
انفجار بیروت بیش از 200 کشته و 6 هزار زخمی و چندصدهزار آواره به جا گذاشت و به گفته استاندار بیروت این حادثه مهیب بیش از 10 میلیارد دلار به لبنانی‌ها خسارت وارد کرد؛ آن هم درحالی که این کشور از یک بحران اقتصادی بی‌سابقه رنج می‌برد.
در روزهای ابتدایی این حادثه فضای منطقه‌ای و بین‌المللی حاکی از رسیدن کمک‌های قریب الوقوع برای بازسازی بیروت و ساختمان‌های آن بود؛ اما این کمک‌ها محدود به همان روزهای ابتدایی و ارسال غذا و دارو و ... برای قربانیان شد و هیچ یک از طرح‌هایی که طرف‌های مختلف برای بازسازی این شهر پس از انفجار ارائه داده بودند به اجرا درنیامد.
اکنون یک سال از این فاجعه تلخ برای لبنانی‌ها گذشته و مردم در میان وخامت اوضاع معیشتی و شیوع اپیدمی کرونا که مزید بر علت شده به تنهایی در تلاش برای بازگشت به زندگی عادی هستند. حتی چندی قبل «ایلی فرزلی» معاون رئیس پارلمان لبنان گفت، همه فعالیت‌هایی که برای بازسازی خرابی‌ها صورت می‌گیرد حاصل تلاش شخصی خانواده‌های دردمند با هزینه‌های خود آنها در سایه انتظار برای تشکیل دولت است.
اما سیاست‌زدگی در همه پرونده‌های جنایی لبنان به وضوح دیده می‌شودو همین موضوع موجب شده تا در اغلب موارد حقیقت ماجرا روشن نگردد. جالب توجه است که این روند به فاصله چند ساعت بعد از انفجار مهیب بندر بیروت آغاز شده و رسانه‌های غربی و صهیونیستی و سعودی شروع به موج‌سواری از مصیبت لبنانی‌ها کردند.
این رسانه‌ها تلاش کردند تا انگشت اتهام را به سمت حزب‌الله گرفته و وانمود کنند که مقاومت لبنان از بندر بیروت به عنوان انبار ذخیره تجهیزات خود استفاده می‌کرده و همین عامل موجب انفجار بندر شده است. برخی مهره‌های داخلی غرب و به ویژه ایالات متحده در لبنان و نیز سفارت این کشور در بیروت در بحبوحه خسارت‌های وحشتناک این انفجار برای لبنانی‌ها درحال دامن زدن به این فضای مسموم بودند. البته حزب‌الله نیز در مقابل با انتشار اسنادی دروغ بودن همه این اتهامات را ثابت کرد.
علاوه بر آن با وقوع انفجار مهیب بندر بیروت به سرعت نگاهها به توطئه رژیم صهیونیستی به عنوان عامل احتمالی این انفجار جلب شد به ویژه آنکه کمی پیشتر از این انفجار «آویو کوخاوی» رئیس ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی او اعلام کرده بود: «زیرساخت‌ها، اهداف راهبردی و اهداف غیرنظامی حساس در سراسر لبنان، مورد حمله قرار خواهد گرفت و در یک کلمه لبنان به عصر حجر برگردانده خواهد شد».
نکته بعدی درباره این انفجار که به شدت مورد انتقاد قرار می‌گیرد ناتوانی دستگاه قضایی لبنان از انجام تحقیقات دقیق و شفاف‌سازی حقیقت و شناسایی مجرمان این جنایت است که موجب شده پای نهادهای بین‌المللی مانند زمان ترور «رفیق حریری» نخست‌وزیر فقید لبنان، به پرونده انفجار بیروت نیز باز شود.
از طرف دیگر پارلمان لبنان با اعطای مصونیت به نمایندگان در اتهامات مربوط به انفجار بیروت نیز مانع بزرگی در زوند شفاف سازی ماجرا ایجاد کرده است. بر همین اساس نهادهای بین‌المللی تحت نظارت آمریکا اعلام کرده‌اند که روند تحقیقات درباره این حادثه را بر عهده می‌گیرند که این امر با توجه به سابقه سیاه تحقیقات بین‌المللی درباره پرونده‌های جنایی لبنان به منزله زنگ خطری برای این کشور است.
پیش از این نیز در جریان ترور رفیق حریری در فوریه 2005 ورود تیم تحقیقاتی سازمان ملل به پرونده موجب شد تا در وهله نخست تکمیل این پرونده 15 سال طول بکشد و علاوه بر آن نتیجه پرونده نیز آنگونه که آمریکا و رژیم صهیونیستی و موسسات بین‌المللی می‌خواستند رقم بخورد و صحبتی از مقصران اصلی ماجرا به میان نیاید.
در پرونده ترور رفیق حریری هدف محکوم کردن سوریه و حزب‌الله بود و در نهایت سال گذشته دادگاه بین المللی ویژه لبنان حکم 5 بار حبس ابد را برای «سلیم عیاش» عضو حزب‌الله لبنان را که هیچ یک از اتهامات علیه او درباره ترور رفیق حریری ثابت نشده بود صادر کرد.
درباره انفجار بیروت نیز غربی‌ها از همان ابتدا شروع به اتهام‌زنی علیه حزب‌الله کردند و در شرایطی که مردم لبنان به دنبال کشف حقیقت برای تسکین دردهای خود هستند سپردن تحقیقات به نهادهای بین‌المللی به معنای سرپوش گذاشتن بر یک واقعیت دیگر در پرونده‌های جنایی لبنان است.