آخرین آمار کرونا در ایران
بنابر اعلام مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت، تا کنون ۴ میلیون و ۴۶۳ هزار و ۵۶۵ نفر دُز اول واکسن کرونا و یک میلیون و ۹۸۸ هزار و ۳۸۰ نفر نیز دُز دوم را تزریق کرده اند و مجموع واکسن های تزریق شده در کشور به ۶ میلیون و ۴۵۱ هزار و ۹۴۵ دُز رسید.
از دیروز تا امروز ۱۳ تیرماه ۱۴۰۰ و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، ۱۳ هزار و ۷۸۱ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شد که هزار و ۲۹۵ نفر از آنها بستری شدند.
مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به سه میلیون و ۲۵۴ هزار و ۸۱۸ نفر رسید.
متاسفانه در طول ۲۴ ساعت گذشته، ۱۶۵ بیمار کووید۱۹ جان خود را از دست دادند و مجموع جان باختگان این بیماری به ۸۴ هزار و ۷۹۲ نفر رسید.
تعطیلی اصناف تهران به علت پیک پنجم کرونا از امروز
قاسم نوده فراهانی رئیس اتاق اصناف تهران در گفت‌وگو با فارس با اشاره به وضعیت قرمز کرونایی در تهران گفت: با توجه به آغاز پیک پنجم کرونا و وضعیت قرمز در تهران فعالیت گروه‌های شغلی 2، 3 و 4 براساس مصوبه ستاد ملی کرونا ممنوع اعلام شده است.
وی بیان داشت: بنابراین در این مدت مشاغل ضروری مانند دستگاه‌های خدمات رسان، نانوایی‌ها، سوپرمارکت‌ها، فروشگاه‌های زنجیره‌ای و مشاغلی که مایحتاج ضروری مردم را تامین می‌کنند، مجاز به فعالیت هستند.
شرایط سیستان و بلوچستان سیاه نیست
علیرضا رئیسی، معاون وزیر بهداشت درباره شرایط کرونا در سیستان وبلوچستان تصریح کرد: در این استان پیک‌های قبلی عدد بالایی برای جمعیت این استان و برای ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر جمعیت بالا نبود و حداکثر بیمار بستری در هفته ۲۵۰ نفر بوده است یعنی حدودا روزی ۳۰ تا ۳۵ بیمار بستری که عدد بالایی نبوده است. الان در اوج بیماری میزان بستری ۲۹۷ نفر گزارش شده است یعنی هنوز هم نسبت به جمعیت استان از نظر تعداد بیماری، بیمار خیلی زیاد است البته روند افزایشی است.
معاون بهداشت وزارت بهداشت ادامه داد: اگر آمار را بر شاخص ببریم و به ازای هر ۱۰۰ هزار بیمار بررسی کنیم هنوز بستری ۲۹۷ نفر عدد خیلی بالایی نیست البته یک مورد هم برای ما زیاد است اما اینکه می‌گویند سیستان و بلوچستان سیاه شد اصلا درست نیست، خیز بیماری وجود دارد اما آنگونه که عنوان می‌شود نیست.
وی افزود: از آغاز پیک در استان با دستور وزیر بهداشت یک تیم آنجا مستقر شدند و تمهیدات لازم اندیشیده شد و اکنون هر بیمارستان ۲ دستگاه اکسیژن‌ساز دارد و از نظر زیرساخت در حوزه سلامت مشکل نداریم.
بیشتر بخوانید:
دکتر علیرضا رئیسی: نحوه فعالیت اصناف در شهرهای قرمز از امروز / گروه شغلی یک، مجاز به فعالیت
***
کدام نمایندگان به دولت می‌روند؟
اعتماد با اشاره به نام «سيدمحمود نبويان، نماينده فعلي تهران او را درکنار مصطفي پورمحمدي و علي محمدي سيرت از جمله افرادی پیشنهادی برای وزارت اطلاعات معرفی کرد .
وزارت اقتصاد و دارايي نيز با گزينه‌هايي كه همين حالا به عنوان نماينده در مجلس حضور دارند هم بيگانه نيست. شنيده‌ها حكايت از آن دارد كه الياس نادران، رييس كميسيون تلفيق بودجه مجلس يازدهم و سيد احسان خاندوزي، نايب‌رييس كميسيون اقتصادي مجلس نام‌شان در ميان گزينه‌هاي مدنظر رييسي براي وزارت اقتصاد دولت سيزدهم قرار گرفته است. هر دو اين افراد چهره‌هايي مقبول ميان اصولگرايان به شمار مي‌روند...
سيد جواد ساداتي‌نژاد نیز که هم‌اكنون رييس كميسيون كشاورزي را برعهده دارد از قرار معلوم نامش در ميان گزينه‌هاي رييسي براي تصدي مسووليت وزارت كشاورزي قرار گرفته و در اين مسير رايزني‌هايي هم با او صورت گرفته و حتي تفاهم‌هايي نيز حاصل شده است...
بيش از همه اين افراد اما احمد اميرآبادي فراهاني، نماينده قم است كه شانس ورود به دولت را دارد... اين نماينده مجلس جدي‌ترين گزينه تصدي معاون پارلماني دولت سيزدهم به شمار مي‌رود. رييسي هم از حضور او در دولتش استقبال مي‌كند.»
***
روایت شرق از روزگار برزخی اصلاح‌طلبان
روزنامه اصلاح طلب شرق در مطلبی با عنوان «روزگار برزخی اصلاح‌طلبان» نوشت: « بن‌بست اصلاح‌طلبی یا احیای اصلاحات؟ این پرسشی است که حالا اصلاح‌طلبان می‌توانند به آن پاسخ دهند؛ اینکه می‌خواهند تا دو سال یا چهار سال آینده دست روی دست بگذارند و در آستانه اولین انتخابات پیش‌رو، مثلا مجلس 1402، باز‌هم درب احزاب را باز کنند؟
یک تشکل جدید اصلاح‌طلبی خواه با هر نام تازه‌ای که انتخاب می‌کنند، ایجاد کنند و از مردم درخواست رأی کنند و دلخوش به این باشند که با ایجاد یک موج انتخاباتی شاید برنده انتخابات باشند یا مأیوس از رأی مردم یا باز‌هم با دوگانه‌سازی بد و بدتر به مردم تذکر دهند که اگر به ما رأی ندهید، چنین می‌شود و چنان!
واقعیت این است که اصلاح‌طلبان در سال‌های اخیر همین شیوه را پیش گرفتند و هیچ‌گاه تن به نگارش یک مانیفست جامع اصلاح‌طلبی ندادند؛ چه آنکه به گفته برخی اصلا چنین ظرفیتی هم در کسانی که صرفا در اندیشه چگونگی ورود به قدرت یا استمرار قدرت رسمی بودند، وجود نداشت و نظریه‌پردازان اصلاحات هم صرفا بر مفاهیمی کلی مانند آزادی، عدالت، رفع فقر و تبعیض و... پرداختند و هیچ‌گاه کسی نگفت که برای رسیدن به این مفاهیم با درنظرگرفتن وضع سیاسی موجود و همه محدودیت‌هایی که می‌بینیم باید چه سازوکاری در نظر گرفته شود؟
یا اگر به گفته برخی اصلاح‌طلبان لازم است که قانون اساسی اصلاح شود، باید چه اصولی اصلاح شود و اگر آن اصول تغییر کند چه تأثیراتی در شیوه حکمرانی کشور پدید می‌آورد. آنها هیچ‌گاه نسبت دقیق خود را با حاکمیت روشن نکردند؛ به‌نحوی‌که از تندترین اپوزیسیون‌ها تا اصلاح‌طلبانی که اندیشه اصولگرایی دارند، همه اصلاح‌طلب فرض می‌شوند...
اصلاح‌طلبان مخاطبان خود را به‌عنوان یک جبهه سیاسی چه بخشی از جامعه می‌دانند؟ قرار است کدام خواسته‌های آنها را نمایندگی کنند؟ آیا هنوز طبقه روشنفکری را همراه خود می‌بینند؟ آیا هنوز دانشگاه‌ها را در اختیار دارند و اصلا می‌دانند از سال76 تا 1400 چه تحولات عظیمی در فضای فکری دانشجویان پدید آمده است؟
با طبقه فرودست چه می‌کنند؟ آیا احساس می‌کنند فرودستان، اصلاح‌طلبان را که همیشه محور سخنانشان توسعه سیاسی بوده است، به رسمیت می‌شناسند؟ فرای اینها مشخص نیست جایگاه لیدری در جریان اصلاحات چگونه است؟ آیا خاتمی هنوز جایگاه سابق خود را دارد و با نفوذ کلامش می‌تواند جامعه را همراه کند؟ و آیا اصلا همه اصلاح‌طلبان او را نماینده خود می‌دانند و به سخنانش تمکین می‌کنند؟
اگر چنین نیست، قرار است در آینده اصلاح‌طلبان با محوریت تشکیلاتی جلو بروند یا باز هم لیدری شخص‌محور خواهد بود؟ همه اینها پرسش‌هایی است که اصلاح‌طلبان باید بعد از شکست در انتخابات 1400 به آنها پاسخ دهند؛ خواه بگویند شکستی در کار نبود و ما حذف شدیم یا بپذیرند که سبد رأی‌شان به‌شدت نسبت به همین هشت سال پیش کاهش یافته است و بپذیرند که حتی اگر نامزدهای مورد قبولشان در این دوره مانند جهانگیری، ظریف یا سید‌حسن خمینی هم به میدان می‌آمدند، بعید بود در نتیجه کلی انتخابات تفاوت محسوسی مشاهده شود.
به نظر می‌رسد که پاسخ اصلاح‌طلبان هم در این برهه دیگر نمی‌تواند به یک بیانیه و چند مصاحبه و چند جلسه درون‌تشکیلاتی منحصر شود و حالا بیش از هر زمان ضرورت نگارش یک مانیفست دقیق، عینی و اجرائی، با مشخص‌کردن راهبردهای واقعی و صدالبته مبتنی‌بر خواسته‌های امروز جامعه نگاشته شود.»
***
تحلیل موسویان درباره علت تاخیر در توافق وین
سید حسین موسویان دیپلمات سابق کشورمان در گفت‌وگو با اعضاء کمیته شورای روابط خارجی بوستون آمریکا در مورد مشکلات برجامی در مذاکرات وین گفت: مشکلات توافق نهایی برای احیاء برجام به آمریکا و سایر قدرت‌های جهانی برمی‌گردد. زیرا آمریکا تضمینی برای حفظ برجام نمی‌دهد. سایر قدرت‌های جهانی هم نشان دادند وقتی که «دونالد ترامپ» از برجام خارج شد، آنها هم بخاطر ترس از تحریم‌های آمریکا، تعهدات برجامی خود را اجراء نکردند. لذا قدرت‌های جهانی و در راس آنها آمریکا حاضر نیستند تعهد بدهند که برجام توافقی پایدار خواهد بود.
وی خاطر نشان کرد: مشکل دوم هم گره زدن آینده برجام به بحرانهای منطقه‌ای است. آمریکا و اروپا در دولت «محموداحمدی نژاد» حاضر نشدند پیشنهاد ایران درمورد گفت‌وگو راجع به موضوع هسته‌ای و سایر مسائل منطقه‌ای را بپذیرند و اصرار بر این داشتند که صرفا در مورد هسته‌ای مذاکره می‌کنند. لذا این آمریکا و اروپا هستند که اکنون دبه کرده و مسائل منطقه را پیش کشیده اند.
***
توضیحات واعظی درباره همکاری دولت با رئیسی
محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهور در گفتگو با ایرنا در واکنش به ادعای تحمیل وزیر یا اعضای کابینه از سوی دولت دوازدهم به دولت منتخب، گفت: رییس جمهوری دستور داده است انتقال قدرت آرام داشته باشیم و از طرف دیگر همه اطلاعات خود را در اختیار آقای رییسی قرار دهیم. می‌خواهیم طوری عمل کنیم وقتی رییس‌جمهوری منتخب، دولت را تحویل گرفت به اندازه ما اطلاعات داشته باشد. می‌خواهیم همکاری داشته باشیم چون سال ۹۲ کسی با ما همکاری نکرد و ما خود در پی این وزیر و آن وزیر می‌رفتیم و اطلاعات می‌گرفتیم.
واعظی اضافه کرد: ما این کار را دوستانه و صمیمانه انجام می‌دهیم؛ برای اینکه اطلاعات را منتقل کنیم آقای رییسی را در مجموعه خود تعریف می‌کنیم و کسی حق ندارد اطلاعاتی را پنهان کند. اینکه بخواهیم چیزی تحمیل کنیم اصلا درست نیست بلکه همه آماده هستیم هروقت وزرای جدید انتخاب شده‌اند، دولت را با روی خوش تحویل دهیم.
رییس دفتر رییس جمهوری تاکید کرد: رییس جمهوری و وزرا هیچکدام نمی‌خواهند هیچ وزیری یا فردی را به دولت منتخب تحمیل کنند، بلکه معتقدیم کسی حق فشار و فضاسازی ندارد و رییس جمهوری منتخب باید با آزادی کامل همکاران و هر فردی را که به او اطمینان دارد انتخاب کند.
***
کسری بودجه و خرید گندم؛ اولویت دولت رئیسی
حمیدرضا ترقی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اولویت‌های اقتصادی دولت سیزدهم گفت: معتقدم که چاره اندیشی برای کسری بودجه سال ۱۴۰۰ باید در دستور کار قرار بگیرد و برنامه ریزی برای خرید کالا‌های اساسی به خصوص گندم برای رفع نیاز‌های اساسی کشور هم نباید فراموش شود؛ همچنین خرید دام برای تامین نیاز ماه‌های آینده یکی از موارد جدی در دستور کار دولت آینده است.
او ادامه داد: به طور خلاصه معتقدم که اصلاح بودجه ریزی کشور با اولویت رفع کسری بودجه سال ۱۴۰۰ موضوعی است که باید لحاظر شود تا فرآیند حقوق و دستمزد و هزینه‌های جاری دولت را تامین کند.
***
یکدستی دولت و مجلس به نظارت کارشناسی می‌انجامد
مالک شریعتی نماینده تهران در گفتگو با ایلنا در واکنش به این مساله که دیدگاهی وجود دارد که نتیجه یکدست شدن مجلس و دولت را «کاهش نظارت مجلس بر دولت» می‌داند، اظهار داشت: این یک خطری است که وجود دارد اما اگر رویکردها درست شود، اتفاقا زمینه برای دقت در نظارت‌های کارشناسی فراهم می‌شود. معمولا دولت و مجلس وقتی با هم اختلاف سلیقه سیاسی داشته باشند، بحث‌های فی‌مابین به سمت دعواهای سیاسی می‌رود و فرصت برای نظارت کارشناسی کم می‌شود اما اگر رویکردها و جهت‌گیری‌های سیاسی هم‌جهت باشد؛ فرصت برای نظارت کارشناسی فراهم می‌شود و آن زمانی که می‌خواهند برای نظارت اختصاص دهند، روند کار به سمت نظارت کارشناسی خواهد رفت.
***
پیشنهاد مرعشی به رئیسی درباره کابینه
حسین مرعشی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران، در گفت و گو با برنا در رابطه با احتمال حضور اعتدالیون و اصلاح طلبان در کابینه رئیس جمهور منتخب با توجه به شعارهای او عنوان کرد: اینکه از رییس جمهور انتظار داشته باشیم که کابینه اش از دیگر جناح های سیاسی باشد انتظار مناسبی نیست. مهمترین نکته ای که اگر آقای رییسی بتوانند عمل کنند مناسب خواهد بود این است که در سطوح بعد از وزرا، شایسته سالاری را مبنای انتخاب ها قرار بدهند و کمتر به سیاسی کاری توجه کنند. این خلاف کاری است که آقای احمدی نژاد انجام داد و در همه سطوح فنی و اجرایی کشور، نگاه سیاسی را اعمال کرد و با سیاسی کردن همه نهادها و بخش ها به کشور لطمه زد.
او افزود: امیدواریم آقای رییسی در معاونت های فنی و در حوزه های تخصصی اصل را بر تخصص بگذارند تا گرایش سیاسی، اگر این بخش موفق باشد دولت می تواند برای کشور کارهای موفقیت آمیز انجام بدهد.
***
چرا برخی رسانه‌ها طالبان را تطهیر می‌کنند؟
رجانیوز نوشت: «تاکیدات مکرر و پررنگ بر این نکته که طالبان خود را اصلاح کرده، آنهم به استناد برخی مواضع و صحبت‌ها از چندین جهت می‌تواند برای مردم افغانستان قابل تحمل نباشد و انتشار چنین تحلیل‌هایی آن هم از سوی رسانه‌ها و اشخاص جریان منتسب به نظام که همیشه ملجا مردم مظلوم افغان و مهاجرین این کشور بوده می‌تواند سال‌ها پیوند برادری را به سستی بکشاند...
تاکید برخی رسانه‌ها بر تصرف بدون خونریزی و کشتار و جنایت شهرها درحالی است که این اتفاق عمومیت نداشته و هر جا طالبان مقاومت مردمی را ببیند، حرف خود را از دهانه‌ی سلاح به مردم تفهیم می‌کند...
گفته‌ها و نوشته‌های رسانه‌ها و تحلیل‌گران ایرانی، هم عموم مسلمانان افغان را رنج می‌دهد و هم موجب دلخوری شیعیان خواهد شد. از یک سو حمایت از طالبان باعث می‌شود تا شیعیان افغان خود را در مقابل ظلم‌های آینده تنها بیابند و یکی از مهمترین حوزه‌های نفوذ انقلاب اسلامی در همسایه شرقی از دست برود و از سوی دیگر تاکید ویژه بر وضعیت امنیت جانی شیعیان این کشور توسط تحلیل‌گران ایرانی باعث می‌شود تا رسانه‌های معاند، اهداف جمهوری اسلامی ایران را مذهبی نشان داده و انقلاب را بی‌توجه به قشر عظیمی از مسلمانان سنی مذهب جلوه دهند...
فضاسازی رسانه‌های فارسی‌زبان آمریکایی و انگلیسی در روزهای اخیر که روابط دوستانه دو ملت ایران و افغانستان را تاب نمی‌آورند نشان داده که راهبرد رسانه‌ای جریان انقلابی دارای اشکالات فراوانی است و نیاز به تصحیح و بازنگری جدی دارد. به نظر می‌رسد هر گونه تاخیر در بازنگری در این سیاست رسانه‌ای که برخلاف سیاست‌خارجی کشور می‌باشد منجر به افزایش شکاف‌ها بین دو کشور و ملت خواهد شد و تبعات جبران نشدنی را در پی داشته باشد.»