به گزارش الف، همزمان با آغاز فرآیند گفتگوهای ایران با طرف های بین المللیِ برجام در وین که با هدف احیای این توافق انجام می‌شود، خبرِ حادثه خرابکاری در تاسیسات غنی سازی نطنز، تحلیل ها و گمانه زنی های مختلفی را در مورد اهداف و نیات اصلی این اتفاق برانگیخته است. در ابتدا، سخنگوی سازمان انرژی اتمی کشورمان "بهروز کمالوندی" تایید کرد که در نخستین ساعات بامداد روز یکشنبه 22 فروردین ماه، حادثه ای در بخشی از شبکه توزیع برق تاسیسات هسته ای نطنز روی داده که علت آن در دست بررسی است. این حادثه یک روز پس از رونمایی از دستاوردهای هسته ای کشورمان به مناسبت "روز ملی فناوری هسته ای"، و افتتاح رسمیِ مرکز سانتریفیوژهای پیشرفته در تاسیسات نطنز روی داد که حدودا 9 ماه پیش نیز، دچار یک حمله تروریستی و تخریب سالن مونتاژ سانتریفیوژها شده بود.
اندکی پس از اعلام رسمیِ خبر وقوع حادثه در شبکه توزیع برق تاسیسات نطنز، "شبکه کال" رژیم صهیونیستی در گزارشی، حادثه اخیر در تاسیسات نطنز را شبیه به حمله یک دهه پیش تل آویو با استفاده از بدافزار استاکس نت به مراکز هسته ای و غنی سازی ایران دانسته که در آن زمان، آسیب هایی را به سانتریفیوژهای کشورمان وارد کرده بود(این حمله نخستین حمله سایبری نظامی جهان لقب گرفته است). وب سایت روزنامه "اورشلیم پست" نیز در گزارشی به طور ضمنی، نقش رژیم صهیوینستی و دستگاه اطلاعاتی-جاسوسی آن "موساد" را در خرابکاری اخیر در تاسیسات نطنز تایید کرده است. در این راستا، "رادیو سراسری رژیم اشغالگر‌قدس" به نقل از برخی مقام های امنیتی و اطلاعاتی تاکید کرده خرابکاری اخیر در نطنز، کارِ موساد بوده است. به طور کلی، شواهد و قراین حاکی از این هستند که رژیم صهیونیستی، متهم شماره یکِ حمله تروریستی اخیر به تاسسات نطنز است. با این حال، پرسشی که در این میان باید به آن پرداخت این است: محرک های اصلی رژیم صهوینستی در انجامِ این اقدامِ خرابکارانه حقیرانه چه هستند؟ به بیان دیگر، رژیم صهیونیستی از انجام حمله مذکور، به دنبال ارسال چه سیگنال ها و پیام هایی بوده است؟
* خرابکاری در روند "مذاکرات هسته ای وین"
یکی از ابتدایی ترین محرک های رژیم صهیونیستی و دستگاه های اطلاعاتی و جاسوسی آن(که بنا بر گفته اخیر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم، نخستین وظیفه آن ها، مقابله جدی با ایران است)، در حمله سایبری-تروریستی اخیر به تاسیسات نطنز، ایجاد خرابکاری در روند مذاکرات هسته ای وین است که با هدفِ احیای توافق برجام، میان ایران و طرف های بین المللیِ برجام، در حال انجام است(مذاکرات از 17 فروردین ماه شروع شده است). در واقع، این حمله از دو طریق به دنبالِ خرابکاری در روند مذاکرات وین بوده است: اولا، این اقدام، جو و فضای مذاکرات را از سمت تعامل و مذاکره، به سمت تشدید بدبینی ها و تقابل سوق خواهد داد. این دقیقا همان نکته ای است که جناح بین المللیِ مخالف با برجام، همواره و به طرق مختلف سعی داشته آن را محقق سازد و از ایجاد فضای توافق و تعامل در مسائل مرتبط با ایران جلوگیری کند. از سویی، این حمله با تشدید تنش ها میان ایران و غرب و به طور خاص تقویت بدبینی در طرفِ ایران، به دنبال پیچیده کردن معادله هسته ای ایران و به طور خاص توافق برجام است. از این منظر، این اقدام خرابکارانه، هم بدبینی را مخصوصا در طرفِ ایرانی نسبت به غرب تقویت می کند، و هم با تعمیق شکاف ها میان ایران و طرف های غربیِ برجام، موجب خواهد شد تا همزمان با فرارسیدن زمان انقضای توافق سه ماه ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی در رابطه با بازرسی های نظارتی از تاسیسات اتمی کشورمان، که در چهارچوب آن ایران پذیرفته اگر در مدت سه ماه، تحریم ها علیه کشورمان لغو شدند، فیلم دوربین های نظارتی مستقر در تاسیسات نطنز را به آژانس تحویل خواهد داد و الا آن ها را نابود می سازد، شرایط مد نظر ایران عملا محقق نشود و شکافی جدید در معادله هسته ای ایران ایجاد گردد و این کلاف، پیچیده تر از قبل شود. از سویی، اقدام خرابکارانه اخیر تا حد زیادی بر فضای سیاسی ایران نیز به دنبال تاثیرگذاری بوده است زیرا این قبیل اقدامات، موجب خواهند شد تا دولت آتی کشورمان، با بدبینیِ به مراتبِ عمیق تری به غرب و توافق هسته ای برجام بنگرد و این مساله خود می تواند در راستای منافعِ مخالفان توافق برجام و به طور کلی تعاملات ایران و قدرت های جهانی باشد.
* ارسال سیگنال به ایران و غرب
طرف های مختلف برجام لزوما محدود به ایران و کشورهای عضو گروه پنج بعلاوه یک نیستند. برجام مخالفان سرسختی نیز در عرصه بین المللی دارد. مخالفانی که از شیوه ای جهت تطویل چالش ها و مناقشات مرتبط با مسائل ایران استفاده می کنند. در این راستا، رژیم صهیونیستی به عنوانِ یکی از مخالفان جدی و اساسی برجام، عملا سعی داشته با انجام این اقدام خرابکارانه، این پیامِ روشن را به ایران و طرف های غربی برجام مخصوصا دولت آمریکا و تروئیکای اروپایی برساند که هرگونه تعامل هسته ای با ایران، بدون در نظر گرفتنِ منافعِ جناح مخالف با برجام، به هیچ نتیجه ای دست نخواهد یافت و تل آویو و دیگر رژیم های مرتجع منطقه، هر آنچه در توان دارند، جهت اخلال در این روند، به کار خواهند گرفت. این مساله مخصوصا با توجه به اینکه لابی صهونیست ها در آمریکا، در زمره قوی ترین لابی ها است، بیش از پیش از اهمیت برخوردار می شود. نباید فراموش کرد که در دوران ریاست جمهوری "اوباما" و در بحبوحه شرایطی که توافق برجام در سال 2015 در حال انعقاد بود، شخصِ نتانیاهو در اقدامی که حتی برای رئیس جمهور آمریکا هم شگفت انگیز بود، در کنگره آمریکا به سخنرانی پرداخت و سعی کرد قانونگذاران آمریکایی را علیه توافق مذکور، تحریک کند. این حد از کنشگری از سوی رژیم صهیونیستی جهت نابود سازی تعاملات هسته ای و بین المللی با ایران، به وضوح حاکی از عمق حساسیت این رژیم و همکاران آن در مخالفت با هرگونه توافق و تعامل ایران در مورد مساله هسته ای این کشور است.
* تاکید زیاده خواهانه رژیم صهیونیستی بر خط قرمزها
یکی دیگر از محرک های نامشروع رژیم صهیونیستی در اقدام خرابکارانه اخیر آن علیه تاسیسات نطنز، مرتبط با این گزاره است که تل آویو سعی داشته این پیام را به طرف ایرانی و کشورهای غربی برساند که در مقابله با توان هسته ای ایران، هیچ خط قرمزی را برای خود قائل نیست و حتی اگر لازم باشد، حاضر است به صورت مستقل در این رابطه کنش ورزی کند و تمامی تبعات آن را نیز به جان بخرد. در واقع، رژیم صهیونیستی با انجام اقدامات اینچنینی سعی دارد وزن خود را در معادله برجام و تلاش های بین المللی جهت احیای آن بالا ببرد و با معرفی خود به عنوان یک مانع بزرگ در این مسیر، عملا از هرگونه تعامل سازنده در این رابطه جلوگیری کند و به نوعی به طرف های بین المللی برجام نیز هشداری صریح را صادر کرده باشد. امری که به وضوح حاکی از ماهیتِ تروریستی رژیم صهیونیستی است و بر این مساله تاکید دارد که این رژیم، جز با بحران آفرینی و شرارت بین المللی، توان ادامه حیات ندارد.