سالانه بیش از 11 میلیون تن گازمایع در کشور تولید می شود که در صورت استحصال تمام ظرفیت موجود این ماده از میادین گازی، تولید گازمایع که عمدتا ترکیبی از پروپان و بوتان است به بیش از 17 میلیون تن در سال خواهد رسید.
تامین سوخت پخت و پز و گرمایشی در مناطق محروم و فاقد لوله کشی گاز طبیعی به طور عمده LPG است. این در حالی است که بیشترین مقدار مصرف گازمایع برای مصارف خانگی در ایران سالانه 1 میلیون تن است. اما با وجود اینکه بیش از 2 میلیون تن گازمایع در کشور توزیع میشود باز هم شاهد کمبود این سوخت در مناطق مختلف هستیم و بسیاری از مردم مناطقی که هنوز لوله کشی گاز طبیعی ندارند روزانه زمان زیادی را در صفوف تحویل این سوخت میگذرانند.
پس از بررسیهای کارشناسی مشخص شد که بیش از 1 میلیون تن از گازمایع توزیعی در کشور، به طور غیر مجاز به عنوان سوخت خودروها به مصرف میرسد. در صورت عدم ساماندهی به این موضوع هر چقدر مقدار توزیع داخلی LPG افزایش یابد، با توجه به مزایای این سوخت و محبوبیت آن در بین صاحبان خودروها، استفاده خودروها نیز افزایش خواهد یافت و کمبود آن برای مصارف خانگی جبران نخواهد شد.
به عبارت دیگر با رسمیت دادن به خوردوهای LPGسوز و تعیین اولویت برای نوع خودروها در استفاده از اتوگاز،می‌توان سهم آنها را از سبد گازمایع کشور مشخص کرد. این کار باعث خواهد شد تا دیگر خودروهای LPGسوز غیر مجاز، سهم گازمایع مصرف خانگی را در به صورت غیر ایمن و غیر استاندارد در اختیار نگیرند و باعث نابسامانی توزیع گازمایع نشوند.
یادآوری این موضوع نیز لازم است که سالانه بیش از 4 میلیون تن گازمایع به خطوط لوله گاز طبیعی تزریق شده یا در فلرها می سوزد. این در حالی است که بسیاری از نمایندگان مجلس مکررا از شکایت مردم حوزه انتخابیه خود راجع به کمبود گازمایع و مشکلات موجود در تأمین این سوخت سخن گفته و از دولت و وزارت نفت درخواست رسیدگی هر چه سریعتر به این موضوع را کرده‌اند تا مشکل مذکور حل شود؛ اما با تکرار سالانه این معضلات در فصول سرد سال و عدم تصمیم‌گیری وزارت نفت درباره این موضوع، بالاخره نمایندگان مجلس در روز اول بررسی لایحه بودجه سال 1400 یک بخش (بخش درآمدی) از بند الحاقی 2 تبصره 1 ماده واحده لایحه بودجه را به تصویب رساندند.
در بخش مذکور آمده است: "وزارت نفت از طریق شرکت‌های تابعه ذی‌ربط مجاز به خرید گاز مایع از کشورهای دیگر و یا تهاتر آن با بنزین و گازوییل از شرکت ملی نفت ایران و یا سایر شرکت‌های تابعه وزارت نفت می‌باشد و معادل وزنی گاز مایع خریداری یا تهاتر شده، نفت گاز یا بنزین صادر می‌نماید، تمام عواید حاصل، به حساب شرکت تابعه ذی‌ربط آن وزارت‌خانه واریز می‌گردد.
قیمت هرکیلوگرم گاز مایع تحویلی به شرکت‌های توزیع‌کننده برابر دوسوم قیمت یک لیتر بنزین سهمیه‌ای تعیین می‌گردد."
این تصمیم نمایندگان مردم در مجلس از این جنبه حائز اهمیت است که از یک طرف با اجرای طرح رسمیت بخشی به گازمایع در سبد سوخت کشور و با جایگزینی تنها 2 میلیون تن گازمایع با بنزین و گازوییل در آمدی معادل 15 هزار میلیارد تومان عاید دولت خواهد شد. از طرف دیگر نیز با توجه به اولویت ناوگان حمل و نقل عمومی و حمل بار در استفاده از اتوگاز، نیاز به تراکم ایجاد جایگاه در سراسر کشور نبوده و هزینه اجرای آن در مقابل درآمد طرح قابل چشم پوشی خواهد بود. یک مورد قابل اشاره نیز این است که با توجه به انتشار آلودگی کمتر گازمایع نسبت به بنزین و دیزل، با استفاده از این سوخت در خودروها آلودگی هوای کلانشهرها کاسته خواهد شد.