به گزارش الف، محمدرضا ظفرقندی، رئیس سازمان نظام پزشکی کشور هم با انتقاد از حمایت نشدن از خانواده‌های شهدای مدافع سلامت، تصریح می‌کند: «متاسفانه هنوز از خانواده‌های شهدای جامعه پزشکی حمایت نشده است. در این شرایط این سوال پیش می‌آید که تکلیف انگیزه کادر درمان برای تداوم خدمت چه می‌شود؟ سوال جدی اینجاست که خانواده شهدای مدافع سلامت چطور باید زندگی‌اش بگذرد؟ برخی از خانواده‌های شهدای مدافع سلامت می‌گویند بستگان و فامیل به ما کمک می‌کنند، در حالی که ما حمایت لازم را نکردیم. این موضوع از مشکلاتی است که رفع آن نیازمند برنامه جامع است. هنوز دستوری که این افراد شهید محسوب شوند و کمکی باشد تا زندگی خانواده آنها بگذرد هم دیده نمی‌شود. همه مسئولند و اگر همه دست به دست هم دهند، این کارها حل می‌شود. نباید فراموش کنیم که وقتی کادر درمان این چیزها را می‌بیند، انگیزه‌اش را از دست می‌دهد.»
او خاطرنشان می‌کند: «با همسر یکی از همکاران ما که پزشک عمومی بود و فروردین ماه فوت کرده بود، تماس گرفتیم که می‌گفتند هزینه زندگی‌مان را پدرم می‌دهد. این یک انتقاد بسیار جدی سازمان نظام پزشکی است. اعلام شد که مدافعان سلامتی که به دلیل کرونا از بین می‌روند، "شهید خدمت" محسوب می‌شوند. بالاخره شهید یعنی اینکه از خانواده‌هایشان حمایت شود و تسهیلاتی برای زندگی خانواده‌های شهدای خدمت ارائه شود، اما هنوز که هنوز است ساماندهی شهدای کادر درمان به نتیجه نرسیده که این اتفاق، خیلی بد است.»
ظفرقندی تصریح می‌کند: «بسیاری از خانواده‌های شهدای مدافع سلامت واقعا در مضیقه قرار دارند. در نظر بگیرید که یک نفر جانش را کف دستش گذاشته و واقعا ایثارگرانه کار کرده است. مثلا یک متخصص عفونی از صبح تا شب کارش دیدن بیماران مبتلا به کروناست و در دل خطر است. حال اگر یکی از این افراد که شهید می‌شود، خانواده‌اش مورد حمایت قرار نگیرد، بر روی بقیه هم اثر منفی دارد. اقدامات حمایتی نسبت به شهدای سلامت هنوز اجرایی نشده است.»
حمایت از خانواده شهدای خدمت در پیچ و خم بروکراسی
بسیاری از اعضای کادر درمان که بر اثر ابتلا به کرونا جان باخته اند، وضعیت مالی معمولی دارند. بسیاری از پرستاران و بهیارانی که شهید شده اند، سرپرست خانواده بوده اند و نبود آنها می تواند علاوه بر تبعات روحی و روانی، وضعیت مالی خانواده ها را نیز با آشفتگی روبرو کند.
دکتر مازیار قائم زاده، متخصص پزشکی اجتماعی هم در گفتگو با الف یادآور می شود: «حمایت از خانواده شهدای مدافع سلامت در پیچ و خم بروکراسی های مرسوم، گرفتار شده است. الان حدود 9 ماه از بحران کرونا می گذرد و در همین مدت، جمع قابل توجهی از فعالان کادر درمان، شهید شده اند. الان در همین وضعیت بحرانی، خانواده های این شهیدان سلامت به حمایت مادی و معنوی نیاز دارند. این کار نباید مشمول زمان شود. تاخیر در حمایت از این خانواده ها موجب می شود که روحیه سایر کادر درمان هم پایین بیاید و احساس کنند که فداکاری هایشان دیده نمی شود.»
او تاکید می کند: «نظام سلامت و حاکمیت باید به طور عملی نشان دهد که برای فداکاری کادر درمان، اعتبار و احترام قائل است. اینکه صرفا به شکل زبانی از شهدای مدافع سلامت تقدیر شود و در همایش های مختلف از آنها با عنوان قهرمان یاد کنند، کفایت نمی کند. این حمایت ها باید به شکل عملی هم خودش را نشان دهد. »
فقط اطلاق عنوان «شهید خدمت» کفایت نمی‌کند
بسیاری از شهدای مدافع سلامت از گروه پرستاران هستند که جانشان را کف دستشان گذاشتد و در مراکز درمان کرونا به ارائه خدمت پرداختند.
نسرین روزبهانی، پرستار فعال در بخش های درمان کرونا نیز به الف می گوید: «خیلی از پرستاران بخش های درمان کرونا هنوز موفق نشده اند که کارانه های خود را دریافت کنند. قرار بود یک فوق العاده ویژه هم پرداخت شود که آن هم در حد حرف باقی مانده است. حال در همین شرایط، اگر این پرستار به کرونا مبتلا و فوت شود، ماه های طولانی طول می کشد تا مطالبات قانونی این پرستار به خانواده اش برسد. اینکه فقط اسم شهید روی پرستاران جان باخته بگذارند، دردی از پرستاران و خانواده های آنها دوا نمی کند.»
او خاطرنشان می کند: «قرار بود تسهیلات ویژه ای در اختیار خانواده شهدای مدافع سلامت قرار بگیرد و از آنها حمایت مادی و معنوی شود، اما تاکنون این حمایت ها عملی نشده است. حتی برای آن گروه از کادر درمان که در بخش های غیردولتی فعالیت دارند نیز عنوان شهید خدمت در نظر نگرفته اند. یعنی مثلا پرستاری که در یک بیمارستان خصوصی یا در یک مطب و درمانگاه غیردولتی کار می کند، اگر بر اثر ابتلا به کرونا فوت شود، این پرستار در زمره شهدای مدافع سلامت قرار نمی گیرد که این موضوع هم باید اصلاح شود.»
با توجه به افزایش روزافزون آمار شهدای مدافع سلامت، حمایت از خانواده های آنها می تواند انگیزه مضاعفی به کادر درمان تزریق کند تا بتوانند در مقابل موج سوم کرونا دوام بیاورند.