به گزارش خبرگزاری آنا، دولت‌های ایران و ونزوئلا در حال حاضر تحت شدیدترین تحریم‌های اقتصادی قرار گرفته‌اند. اثر این تحریم‌ها به دلیل وابستگی دو کشور به فروش نفت و فرآورده‌های آن با مشکلات عدیده اقتصادی روبرو شده‌اند این موضوع موجب شد تا درآمدهای دو کشور محدود شود. آمریکا با تحریم بانکی، هر دو کشور را در تبادلات بانکی با معضلات بسیاری روبرو کرده تا حدی که خرید بسیاری از کالاها برای دو کشور مشکل شده و همین موضوع یکی از عوامل اصلی تشدید تورم در اقتصاد دو کشور بوده است.
ونزوئلا در ماه‌های اخیر با تامین بنزین مورد نیاز خود با مشکلات بسیاری روبرو بوده که باعث افزایش قیمت این فرآورده نفتی شده است. از سوی دیگر محدودیت‌های تحریم، تبادلات مالی و اقتصادی را برای این کشور دشوار کرده است. ایران نیز به دلیل محدودیت در نقل و انتقالات بانکی با معضل واردات کالاها و نهاده‌های اساسی روبرو شده و صادرات برخی کالاهای مهم آن، مانند نفت و فرآورده‌های نفتی نیز با مشکل مواجه شده است.
از سویی افزایش ظرفیت پالایشی داخلی ایران در دستور مسئولان داخلی بوده تا بتوانند نفت را به محصولات متنوع‌تری تبدیل کنند در این صورت ضمن بهره‌مندی از ابعاداقتصادی این تصمیم، امکان صادرات بیشتر و درآمد ارزی نیز برای کشور فراهم می‌شود.
نیازمندی ونزوئلا به بنزین موجب شده تا این کشور با دولت ایران به تجارت بنزین بپردازد. براساس اعلام رئیس گمرک، ایران در ۵ ماه ابتدایی نزدیک به یک میلیارد دلار بنزین صادر کرده که با توجه به سایر بخش‌ها حجم قابل توجهی بوده است. در ماه‌های گذشته اولین محموله‌های بنزینی ایران به مقصد ونزوئلا ارسال شد ایران پول محموله‌های قبلی را با طلا دریافت کرد که با توجه به افزایش نیاز کشورها به ذخیره طلا این موضوع می‌تواند به ذخایر موجود ایران کمک نماید.
واکسینه شدن در برابر تحریم ارزی، اصلی‌ترین ثمره اتحاد تحریمی‌ها
استفاده از پیمان پولی ارزی بین ایران و ونزوئلا می‌تواند نیاز شدید ارزی دو کشور در تبادلات مالی بین المللی را رفع کند. پیمان پولی توافقی است که کشورها برای تسهیل تجارت و برداشتن موانع انتقال ارز بین خود امضا می‌کنند تا به جای استفاده از ارزهای دیگر از جمله یورو و دلار، از پول ملی خود در صادرات و واردات استفاده نمایند.
تاکنون کشورهای مختلفی از این بستر برای توسعه تجارت، سرمایه‌گذاری و ذخیره ارزی خود استفاده کرده‌اند. کشورهای چین، ژاپن و کره‌جنوبی به ترتیب با ۴۲، ۹ و ۵ پیمان پولی، کشورهای پیشرو در زمینه ایجاد بستر بانکی دوجانبه بین بانکهای مرکزی خود با استفاده از روش حسابهای متقابل بوده‌اند.
افتتاح حسابهای متقابل بین بانکهای تجاری نیز یکی از ابزارهای اولیه در سیستم بانکداری سنتی بوده است. پیمانهای دوجانبه پولی یا حسابهای متقابل هم می‌تواند در سطح بانکهای مرکزی و هم در سطح بانکهای تجاری انجام شود، اما چنانچه بین بانکهای مرکزی امضاء شود، ضریب تاثیر بالاتر و سقف پایاپای روزانه بانکی حالت حداکثری خواهد داشت. از این رو، بر استفاده از روش حسابهای متقابل بین بانکهای مرکزی تاکید بیشتری می‌شود.
در حال حاضر دو کشور ایران و ونزوئلا با اتحادی که ایجاد کرده‌اند می‌توانند راهکارهای متنوعی را برای بهبود وضعیت ارزی خود ایجاد کنند. در موضوع ارسال محموله‌های بنزین ایران، از طلا برای تسویه وجوه استفاده کرده‌اند اما این تصمیم ممکن است ذخیره طلای دو کشور را تحت تاثیر قرار دهد. از این‌رو لازم است تا دو کشور استفاده از ابزارهای مالی نوین بین المللی اولویت اصلی تبادلات تجاری خود قرار دهند.
پیمانهای پولی دو و چندجانبه اصلی‌ترین ضرورتی است که می‌تواند تبادلات مالی بین دو کشور را تسهیل نماید این اقدام دلار از چرخه اقتصادی بین دو کشور را حذف خواهد کرد و می‌تواند مقدمات واکسینه شدن دو کشور را در برابر تحریم فراهم کند.