هفته هاي آخر اسفندماه كه مدارس يك هفته تعطيل شد اكثر كارمندان دولت هم خواهان تعطيلي بودند اما صاحبان مشاغل خصوصي و كاسب‌ها كه روي فروش شب عيد حساب ويژه باز كرده بودند و مخصوصاً بسياري از كاسب‌هاي جزء كه كلي چك و گرفتاري داشتند و حتي ممكن بود با تعطيلي‌ها كسب و كارشان را از دست بدهند مايل به ادامه فعاليت بودند.
در ادارات دولتي كه از دولت بودجه مي‌گيرند و كارمندان در هر صورت (چه با راه انداختن كار ارباب رجوع و چه با دست به سر كردن او) حقوق و بيمه و مزاياي خود را مي‌گيرند شديداً نسبت به استفاده از ماسك توسط ارباب رجوع حساس‌اند و در صورتي كه شما را به اداره راه داده باشند اصلا جواب شما را نمي‌دهند اگر ماسك به همراه نداشته باشيد.
مي‌توان اينگونه اذعان داشت كه كرونا تبديل به بهانه‌اي شده براي از زير كار در رفتن آن‌ها و دست به سر كردن ارباب رجوع. اما وقتي براي خريد يك جنس وارد يك مغازه مي‌شويد مغازه دار خيلي به ماسك نزدن شما ايراد نمي‌گيرد چون اگر به خاطر "نزدن ماسك" شما را به مغازه اش راه ندهد از پول خبري نيست. در كسب و كارهاي خصوصي حتي پرداخت با كارت اعتباري هم الزامي نيست و پول نقد هم از شما قبول مي‌كنند.
در اينجا قصد ندارم استفاده از ماسك و نكات بهداشتي را به تمسخر بگيرم اما واقعيت اين است كه وابسته بودن معيشت يك شخص به مشتري (يا ارباب رجوع) تعيين كننده ميزان سخت گيري او نسبت به رعايت نكات بهداشتي است.
پ ن1: من خودم از ماسك استفاده مي‌كنم و آن معدود دفعاتي كه ماسك به همراه ندارم و وارد مغازه‌اي مي‌شوم خودم معذب ترم و با فاصله گرفتن از فروشنده درخواستم را مطرح مي‌كنم.