به گزارش الف به نوشته میدل  ایست آی، مساله انضمام  تا همین زمان هم عملا صورت گرفته است ولی ماهیت غیر رسمی دارد.

<<هم زمان با ادای سوگند دولت جدید اسرائیل در پارلمان، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل تصریح کرد به دنبال ضمیمه کردن مناطق فلسطینی در کرانه باختری اشغال شده است. وی در کنیست اعلام کرد" زمان اعمال قوانین اسرائیل و نگارش فصل شکوهمند جدید در تاریخ صهیونیسم فرا رسیده است."

از  زمان توافق بین نتانیاهو و "بنی گانتس" رهبر حزب آبی و سفید، از جمله در خصوص تعهد به گسترش "حاکمیت" در بخش هایی از کرانه باختری که براساس طرح دولت ترامپ به اسرائیل اختصاص داده شده، به مساله ضمیمه کردن  خاک فلسطین به شدت در مباحثات دیپلماسی و تحلیل ها پرداخته شده است.

اما در بحبوحه عواقب احتمالی این اقدام در خصوص روابط اسرائیل با  اتحادیه اروپا، یا پیمان صلح با اردن، توجه چندانی به این مساله نشده است که مساله ضمیمه  کردن مناطق فلسطینی در نهایت مبهم خواهد بود.

به گفته نوا لاندا" خبرنگار روزنامه اسرائیلی هاآرتص، در توافق ائتلاف بین حزب لیکود و حزب "گشر"، این حزب متعهد شده است تا از تمام مواضع نتانیاهو که با آمریکا هماهنگ شده و به  صورت مستقیم یا غیر مستقیم با مساله حاکمیت مرتبط است - به عبارت دیگر مساله ضمیمه کردن کرانه باختری و شهرک های یهودی نشین- اعلام حمایت کند... به عبارت دیگر اگر نتانیاهو حتی تصمیم بگیرد مساله انضمام را لغو کرده، به تاخیر انداخته و یا محدود کند، حزب گشر مجبور است از وی حمایت کند. یعنی تمام گزینه ها باز است. 

شاید زمانی بعد از اول ژولای (11 تیر) اسرائیل به صورت رسمی مساله انضمام 30 درصد از کرانه باختری را پیش ببرد. و شاید هم در نهایت این مساله انضمام چندان رسمیت نیابد – یعنی بیشتر ماهیتی مبهم داشته و از نظر سایر کشورها گیج کننده به نظر برسد – یا دستکم این گونه نشان داده شود اما همچنان برای شهرک  نشینان بسیار ارزشمند باشد. (و البته با ارزش برای پایگاه جناح راست مسیحیان انجیلی طرفدار ترامپ)

اما اگر دورنما و یا تهدید به انضمام بر ابهامات موجود بیفزاید چه؟ مانند زمانی که درباره محتوای طرح های ترامپ شایعاتی مطرح شد تا توجهات از گام های واقعی در این زمینه منحرف شود، گام هایی که آشکارا مبارات ملی فلسطین را هدف قرار داده بود.  

لاندا، در تحلیل خود از توافق لیکود-گوشر خاطرنشان می کند حتی اگر "نتانیاهو  مساله انضمام را به تاخیر انداخته و یا متوقف کند، انضمام عملا اتفاق افتاده است..." 
 
برای چندین دهه، از "روند صلح" برای بی اعتنایی به مسئولیت پذیری استفاده شده است، پوششی که اسرائیل دائما از آن استفاده کرده است  تا ابعاد انضمام کرانه غربی را گسترش دهد.

سیاست اسرائیل در نقض گسترده قوانین بین الملل و همچنین اعمال سیاست های تبعیض نژادی ادامه دارد واین امر تا حدود زیادی از مسئولیت ناپذیری بین المللی ناشی می شود.

پایان دادن به این مصونیت ضروری و حیاتی است...