اکبر نبوی منتقد سینمایی و فعال فرهنگی در این باره نوشت :
در پست پیش در باره‌ی نامه‌ی شماری از سینماگران به رئیس قوه قضائیه برای آزادی محمد امامی (مفسد و مجرم اقتصادی) نوشتم: " باورم نمی‌شود. حتما دروغ است." زیرا به‌راستی باورکردنی نبود. اما متاسفانه خبر درست بوده است.
پس از انتشار خبر، تنی چند از کسانی‌که نام‌شان پای این نامه بوده، امضای خود را تکذیب کردند. حالا جواد نوروزبیگی (یکی از امضا کنندگان نامه) می‌گوید: دوستان تکذیب می کنند ولی شنیده‌ام از آنها صدای ضبط شده وجود دارد.
موضوع محمد امامی، یک دشنام درشت به سینما و شبکه‌ی نمایش خانگی‌ست. اما امامی فقط یک تن نیست. این‌ها یک طیف و یک جریان‌اند و با پول‌هایی مشکوک و یا سیاه (همچون محمد امامی) سینمای ایران را به کثافتی آلوده‌اند که به راحتی پاک نمی‌شود. چون متاسفانه حامیان قدرتمندی در سینما دارند و از سوی وزارت ارشاد هم، برای حضورشان در سینما نظارت مناسب و موثری اعمال نمی‌شود
البته پیشترها نوشته‌ام و در گفت‌و‌گوهای مختلف و از جمله در برنامه‌ی هفت هم گفته‌ام که بنده نه تنها با حضور سرمایه‌ی سالم بخش خصوصی در سینما مخالف نیستم، بلکه از آن دفاع می‌کنم اما تاکید کرده‌ام: سرمایه‌ی سالم و پاک به هر روی، به گمان من تهیه‌کنندگان این نامه و آنها که آن را امضا کرده‌اند، یکی از سیاه‌ترین اتفاقات را در سینمای ایران رقم زده‌اند.
