چندسال پیش در حاشیه یک جشنواره هنری رسانه ای با یکی از آقایان معمم و یک اهل موسیقی هم نشین شدیم حاج آقا اهل فضل بود واز  ابعاد هنر و موسیقی مطالبی بیان می کرد ، موسیقی دان ما شیطنتش گل کرد ، گفت آقا من یکی از استعداد های موسیقی را کشف کرده ام و کلی با آب تاب از شش دنگ بودن صدا و تسلطش بر گوشه های آواز ایرانی گفت و بالاخره موفق شد حس کنجکاوی حاج آقا را برانگیزد  تا از او بخواهد که این اعجوبه آواز را رونمایی کند.

خواننده جوان وارد شد و شروع کرد به خواندن ، بیشتر حواس من به رفیق موسیقی دانمان بود ولی از قید حنجره طلایی این جوان هم نمی شد گذشت صدایی گیرا و اشعار جذاب و ظاهرا عرفانی کار خودش را کرد اشک از دیدگان بسیاری به ویژه حاج آقا سرازیر شد ولی رفیق ما در گوشه ای با تلفن همراه فیلمبرداری می کرد و ریز می خندید.

خلاصه مجلس تمام شد اما من که سه دنگ حواسم به خنده های ناجوانمردانه همسفر اهل موسیقی مان بود بیخ ریشش شدم که راز خنده هایت را باید بگویی وبالاخره زبان باز کرد وگفت همه ترانه های خوانده شده مال فلان خواننده مبتذل خوان است و بسیار ترانه های ضعیفی است که اگر چهار تا رفیق نااهل داشته باشی یادوتا مجلس عروسی دو خط تاکسی آخر شب سوار شده باشی این ترانه ها را تشخیص می دادید...

برداشت آخر

این روزها به بهانه این همانی تصاویر قسمت آخر سریال پایتخت با یک فیلم مبتذل طاغوتی عده ای به ریش مسئولان تولید می خندند که اینها سرشان کلاه رفته .

پس نتیجه این می شود کسی که اهل مراعات مسائل شرعی است نمی تواند وارد این عرصه شود واگر می خواهید حرفه ای شوید باید قید چهارچوب های اعتقادی خود را بزنید و به این بهانه هر محتوای نجسی را سر بکشید .

خیراینطور نیست، راه حل این است که از هنر مندانی استفاده کنیم که خودشان معتقد به اندیشه دینی و انقلابی باشند والا مشکل فقط با ممیزی حل نمی شود والبته باید با هوشمندی و فراست مراقب نفوذی ها و شیطنت ها هم بود تا کلاغ را بجایی قناری جا نزنند.