در شرايط امروزى دنيا، كه ويروس كرونا بيش از ٨٠ كشور از جمله ايران عزيز را فرا گرفته است و بخش اعظمى از كار و كسب ها و صنوف و حرف دچار آسيب جدى شده اند؛ بيكارى و عدم درآمد و در نتيجه كوچک تر شدن سفره مردم در آستانه عيد نوروز را شاهد هستيم.
بازخوانى سيره و سلوک مولى الموحدين على(ع) به مناسبت ١٣ رجب و ميلاد خجسته آن امام برحق و اسوه "عدالت" بيش از گذشته نياز مبرم ماست.
به سهم خود و توانى كه داريم به خانواده هاى نيازمند و آبرومند كمك كنيم.
به مستاجران و بدهكاران خود طلب مان را ببخشيم يا با قسط بندى و مهلت دادن به آنها ياورشان باشيم.
ازبستگان نزديكم خبر دارم كه اجاره يک ماه از مستاجرش را كه راننده تاكسى بود بخشيد و مى گفت: چقدر او و خانواده اش دعا كرده اند و صبح آن روز در اداره محل کارش ٢ ميليون تومان بابت حسن انجام وظيفه اش به اودادند! پولى كه اصلا روى آن حساب باز نكرده بود.
برادران وخواهران، بستگان، فاميل، همسايگان و ديگر نيازمندان را با كمك هاى نقدى و غير نقدى البته آبرومند و عزتمند يارى كنيم.
بياد بياوريم امام على(ع) كه فخر جهان بشريت و نماد غرور و عدالتخواهى ما شيعيان است در دل شب و ناشناس به محرومان كمك و انفاق مى فرمود.
زيبنده ما ايرانيان و جامعه علوى نيست در شرايطى كه تحريم ظالمانه و ضد بشرى آمريكا و متحدان آن را عليه مردم ايران حتى در امر دارو و غذا را شاهد هستيم. عده اى هر چند محدود به فكر احتكار و گرانفروشى ارزاق عمومى و دارو باشند كه اقدامى غيرانسانى و ضد منافع ملى است.
امام على(ع) اسوه و الگوى مردمدارى، يتيم نوازى، مهرورزى و حمايت از گرسنگان و محرومان بود. امام بر حق ما در برابر ثروت اندوزى، اشرافيگرى و كاخ نشينى قدرتمندان و زر اندوزان چون كوه مقاوم و كوبنده بود.
و فرمود: "كاخى نديدم مگر آنكه كوخى از يتيمان براى بر پاشدن كاخ ثروتمندان ويران شده است."
با تاسى از امير بيان و عدالت على(ع) بياييم به كمك همديگر و نيازمندان بشتابيم و شادى هايمان را با هم قسمت كنيم.