روایت فارین پالیسی از خودکامگی ترامپ

گروه جهان الف،   3981129053 ۷ نظر، ۰ در صف انتشار و ۱ تکراری یا غیرقابل انتشار

نشریه فارین پالیسی می نویسد "دونالد ترامپ" رئیس جمهور آمریکا بعد از استیضاح اخیر، در حال عبور از بیشترین گذرگاه های موجود در مسیر منتهی به خودکامگی است. 

روایت فارین پالیسی از خودکامگی ترامپ

به گزارش الف فارین پالیسی در مقاله به قلم "استفان والت" با بیان آن که  ترامپ در حال شکست در "آزمون دیکتاتوری" است، افزود اکنون که ترامپ در مجلس سنا – که در کنترل جمهوری خواهان است- از اتهام ارتکاب جنایت و سوء استفاده از قدرت

تبرئه شده، یادآوری 10 نکته به عنوان  نقاط سیاه عملکرد ترامپ مفید است.

نویسنده از "تلاش سیستماتیک برای ترساندن رسانه ها" به عنوان یکی از خصوصیات ماندگار ریاست جمهوری ترامپ یاد کرد و نوشت << هیچ علامتی نیست که نشان دهد شدت این ویژگی در حال کاهش است. برعکس، رفتار تحقیر آمیز کاخ سفید در قبال رسانه ها، به تدریج در حال گسترش به سایر بخش های قوه مجریه است که آشکارترین آن، در رفتار بچه گانه مایک پومپئو، وزیر خارجه ترامپ علیه خبرنگار رادیو ملی آمریکا دیده شد.>>

"ماری لوئیس کلی" خبرنگار رادیو ملی آمریکا بعد از این مساله، از حضور در کنفرانس خبری پومپئو در خصوص سفر اخیر وی به  اوکراین منع شد. <<ترامپ به تلاش برای ترساندن مطبوعات ادامه داده و مکررا از  رسانه و  خبرنگاران به عنوان "دشمنان مردم" یاد میکند.>>

به نوشته فارین پالیسی "ایجاد شبکه ای از رسانه های طرفدار ترامپ" از  دیگر اقداماتی است که نشان می دهد رئیس جمهور آمریکا به سمت خودکامگی پیش می رود. <<ترامپ در اکتبر گذشته در فلوریدا خواستار  ایجاد شبکه خبریِ خود شده بود. گرچه تاکنون نشانه ای از تلاش  برای ایجاد شبکه های رسانه ای ترامپ دیده نشده، اما انتشار چنین افکاری، راهی دیگر برای تضعیف سازمان های خبری قانونی موجود است.>>

در این گزارش، از "سیاسی کردن خدمات مدنی، و نهادهای امنیت ملی و نظامی"، به عنوان دیگر ویژگی های ترامپ یاد شده و آمده است << ترامپ از زمان ریاست جمهوری اش علیه به اصطلاح دولت پنهان عمل کرده است آن هم به  یک دلیل ساده: وی با  هر نهادی  که احتمالا بر عملکرد خودش نظارت کند، مخالف است. مساله، چگونگی رفتار رئیس جمهور نیست بلکه چیزی است که  دیکتاتورها انجام می  دهند.>>

به نوشته فارین پالیسی ترامپ "از دستگاه های نظارتی دولتی علیه رقبای سیاسی داخلی"  استفاده  کرده است. وی گرچه از سازمان سیا و اف بی آی به اندازه روسای جمهور قبل برای این منظور استفاده  نکرده اما به جای آن <<از وکیل خود "رودی گیلیانی" و افرادی مانند وی برای مقاصد مشابه استفاده کرده است... خبر خوب این است که ترامپ نتوانسه است تمام قدرت های تحقیقاتی وابسته به نهادهای نظارتی را به نفع خود بسیج کند. خبر بد این است که  راهی پیدا کرده است تا با آن  وفاداران خود را مجبور کند علیه هر کسی که خودِ ترامپ برمی گزیند، نقاط منفی پیدا کنند.>>

فارین پالیسی از "به کارگیری قدرت دولتی برای پاداش دادن به حامیان و تنبیه رقبا" به عنوان دیگر خصلت ترامپ یاد و تصریح کرد <<این مشکل با ترامپ شروع نشد. این مساله در نظام  سیاسی کنونی آمریکا ریشه دارد. تمام روسای جمهور در حمایت از گروه های حامی خود اقدام کرده و علیه منافع کسانی که مخالف آنها بوده اند، سیاست هایی تصویب می کنند. در یک دمکراسی مبتنی بر انتخابات که گروه های منفعت طلب نقشی اساسی داشته و پول، صدایی بلند دارد – نظیر آمریکا- باید انتظار چنین سیاست های حمایت گرانه ای را داشت. اما می توان گفت که ترامپ این فسادِ نهادینه شده را به سطحی جدید رسانده است... این پدیده در شیوه های مختلف، دمکراسی را تضعیف می کند.>>

در این گزارش از "تغییرات زیاد در دیوان عالی" به عنوان دیگر ویژگی ترامپ یاد شده و آمده است ترامپ تاکنون دو قاضی دادگاه عالی را منصوب کرده است که هر دو دیدگاه هایی دوستانه در قبال قدرت اجرایی رئیس جمهور دارند.

نویسنده مقاله فارین پالیسی نوشت "اعمال قانون فقط برای یک جناح"، "تقلب در سیستم"، "هراس افکنی"، "بدنام کردن مخالفان" از دیگر ویژگی های دونالد ترامپ در دوران ریاست جمهوری اش بوده است.

به نوشته فارین پالیسی << ترامپ که وعده داده است تنها "بهترین و جدی ترین افراد" را منصوب خواهد کرد، به نظر می رسید سه سالِ  نخستِ ریاست جمهوری اش را صرف انتصاب مقامات زیادی کرده است که متعاقبا وی را به این نتیجه رساند، آنها "کوچک مغز، نالایق، دارای روح خبیث و در یک کلام وحشتناک" هستند. اما مساله فقط شدت "تغییر و تحولات بی سابقه ی تاریخی" در دولت  او نیست. نکته این است که اگر هر کسی که با او همکاری می  کند، ذره ای علامت استقلال و پیشینه اخلاقی از خود نشان دهد، هدف حملات و انتقادات  قرار خواهد گرفت.>>

<< اگر هدف رئیس جمهور، الهام بخشی از وفاداریِ واقعی و ایجاد فضایی است که در آن گزینه های  سیاسی در حالِ رقابت  برگزیده می شوند، این رویکرد (متعلق  به ترامپ) فاجعه بار است. اما اگر هدف آن است که هر کسی تملق رئیس جمهور را بکند، تا کارشناسان باکفایت متقاعد شوند که باید از سیاست هایی حمایت کنند که گمراه کننده هستند؛ و اگر هدف این است که مقامات سابقی را که ناظر مستقیم بر سوء عملکرد رئیس جمهورند بی اعتبار شوند، این رفتار (ترامپ) کاملا درست است. به همین دلیل است که دیکتاتورها این کار را انجام می دهند.>>