به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از دغدغه‌هایی که اکثر افراد با آن درگیر هستند این است که نمی‌دانند قبل از خوردن میوه و سبزیجات باید پوست آن‌ها را بگیرند یا آن‌ها را با پوست مصرف کنند. کشاورزان معمولا برای جلوگیری از آفت زدگی محصولات خود از سموم شیمیایی استفاده می‌کنند. به همین دلیل برای پیشگیری از بسیاری از بیماری‌ها لازم است پوست میوه‌ها و سبزیجات قبل از مصرف جدا شود، اما از طرفی ممکن است با پوست گرفتن مواد مغذی آن هم از دست برود. پوست میوه و سبزیجات سرشار از مواد مغذی است، اما مقدار مواد مغذی موجود در پوست آن‌ها متفاوت است. میوه و سبزیجاتی که پوست آن‌ها جدا نشده نسبت به آن‌هایی که بدون پوست هستند دارای ویتامین، مواد معدنی و سایر ترکیبات گیاهی مفید بیشتری هستند.

پوست صیفی جات هم حاوی فیبر و آنتی اکسیدان‌های قابل توجهی است؛ بنابراین مصرف میوه و پوست صیفی جات با پوست با توجه به ارزش تغذیه‌ای بالای که دارند برای سلامتی بدن افراد بهتر هستند. پوست میوه و صیفی جات باعث سیری طولانی مدت خواهند شد. مطالعات نشان داده فیبر با ایجاد کشیدگی در معده سرعت خالی شدن آن را کاهش داده یا بر سرعت ترشح هورمون‌های سیری اثر می‌گذارند که هر دو عامل باعث سیری طولانی مدت در فرد خواهند شد.

میوه‌هایی که نمی‌توان با پوست خورد، شامل آووکادو، مرکبات،گریپ فروت، لیمو، لیمو شیرازی، پرتقال، موز، لیچی یا سرخالو، آناناس، پاپایا، سیر، کدو زمستانی سفت، طالبی، پیاز هستند. برخی میوه‌ها مانند سیب، زردآلو، مارچوبه، انواع توت ها، هویج، مرکبات پخته یا رنده شده، گیلاس، خیار، بادمجان، انگور، کیوی، قارچ، زردک وحشی، هلو، گلابی، نخود فرنگی، فلفل، آلو، سیب زمینی، کدوپخته  با پوست قابل خوردن هستند.